گفت‌وگوی «قاب کوچک »با حسین کوه‌خیل، گوینده جوان شبکه رادیویی قرآن
رادیو شنیده می‌شود
وقتی صحبت از گویندگان رادیو می‌شود، ناخودآگاه نگاه‌مان سمت گویندگان جوان جذب می‌شود؛ گویندگانی که بااستعدادند و تلاش می‌کنند روزبه‌روز بهتر شوند. پر بیراه نیست اگر بگوییم یکی از این افراد حسین کوه‌خیل، گوینده جوان رادیو قرآن است. با او درباره گویندگی در رادیو، علاقه‌اش به این حوزه و... صحبت کردیم.
از چه سالی وارد رادیو شدید و انگیزه ورودتان به این عرصه چه بود؟
حسین کوه‌خیل هستم. متولد 1374، متاهل و حافظ کل قرآن و نهج‌البلاغه. همچنین نماینده جمهوری اسلامی ایران در نخستین دوره مسابقات بین‌المللی قرآن کشور لیبی. از سال 1400 با توجه به این‌که خدا توفیق داد در مسیر قرآن باشم، وارد رادیو قرآن و حرفه گویندگی شدم و هدفم این بود که هم از اساتید یاد بگیرم و هم علمی که خداوند به من عطا کرده، در مسیر قرآن و وظیفه رسانه‌ای به‌کار گیرم.
شما از مجریان جوان ولی در عین حال متخصص و با دانش رادیو هستید. در چه شبکه‌هایی اجرا داشتید و چه برنامه‌هایی را که در ذهن خودتان و مخاطبان‌تان ماندگار شده اجرا کردید؟
هم در شبکه‌های رادیویی و هم در عرصه تصویر در شبکه‌های سیما برنامه‌هایی را داشتم. برنامه‌ای که در ذهن خودم ماناست و خیلی دوستش داشتم، ویژه‌برنامه شب مبعث حضرت رسول(ص) بود که حقیقتا خیلی به دلم نشست. در تلویزیون هم بهترین برنامه‌ام، برنامه‌های سحرگاهی ماه رمضان بود که بسیار دلنشین و پرمخاطب بود و مورد استقبال واقع شد.
در طول اجرای برنامه‌های مختلف در معاونت صدا،به‌خصوص رادیو قرآن خاطره‌ای که برای مخاطبان ما جالب و شنیدنی باشد داشتید؟
در اعیاد غدیر بودیم که از تریبون رادیو قرآن اعلام کردیم با موضوع پویش «به عشق علی» هر کسی هر کار خیر و نیکی می‌کند به سامانه ارتباطی برنامه پیامک کند. خاطرم هست خانمی پیامک داد در حال حاضر از لحاظ مالی نمی‌توانم کار بزرگی انجام دهم ولی به عشق مولا رفتم مقداری گندم خریدم و برای کبوترها پشت پنجره ریختم. این پیامک یکی از بهترین خاطرات اجرای من است و خیلی به دلم نشست. نه‌تنها پیامک را در آن برنامه خواندم بلکه در دیگر اجراها نیز به این ذهن باز و زیبای مخاطبان اشاره می‌کردم و به شخصه درس بزرگی گرفتم.
اغلب گویندگان و مجریان صداوسیما رادیو را پله ترقی خود می‌دانند و به نیکی از آن یاد می‌کنند. علت این شور و اشتیاق و عشق کار کردن در رادیو چیست؟
از بزرگان این عرصه شنیدم ورود گویندگان و مجریان به تلویزیون از فعالیت در رادیو صورت می‌گیرد. علتش هم این است که ابزارهایی که در تلویزیون مانند دکور، دوربین و تصویر وجود دارد به‌نوعی کمک‌حال مجریان است ولی در رادیو فقط میکروفن هست و گوینده و کلام. از این رو اجرا در رادیو مطالعه فراوان و دانش کافی گویندگان را می‌طلبد. به همین دلیل اکثر کسانی که در رادیو فعالیت می‌کنند، انسان‌های فرهیخته و اندیشمندی هستند و کرامت بسیار بالایی دارند و باید با گفتار خودشان آنتن را حفظ کنند. از این رو خیلی از دوستانی که در حال حاضر در تلویزیون موفق هستند، کار در رادیو خیلی کمک‌شان کرده و اثرگذار بوده.
با توجه به پیشرفت پرسرعت و چشمگیر ابزارارتباطات جمعی درعصر حاضر، جایگاه و قدرت انتقال پیام در رسانه‌ای مثل رادیو را که اولین و فراگیرترین رسانه جمعی به‌شمار می‌رود در بین جامعه و مردم چگونه ارزیابی می‌کنید و پیشنهادتان برای ارتقای این رسانه قدیمی چیست؟
در این خصوص باید بگویم آنچه از دل برآید، لاجرم بر دل نشیند. می‌خواهم اعترافی بکنم. حداقل گمان خودم بر این بود که در عصر ارتباطات و تکنولوژی هنوز افرادی هستند که رادیو گوش کنند؟ ولی به‌عنوان یک فرد رسانه‌ای وعضوی از جامعه قرآنی کشورکه بعضا شاگردانی داردوتدریس هم می‌کند،این موضوع رالمس کردم که رادیو ازخیلی برنامه‌های تلویزیون بیشتر شنیده می‌شود و مخاطب دارد.بیشتر بازخورد و پیگیر داردوبا آمار می‌شود این را ثابت کرد که رادیو همچنان مخاطبان خودش را دارد. نکته بعدی که درخصوص ارتقای این رسانه باید بگویم این است که علاوه برتولید وپخش برنامه‌های تخصصی، باید رادیو به‌خصوص رادیوقرآن سمت تولیداتی که برای آحاد جامعه باشد و مردم را درگیر کند برود. رادیو، آنتن مقدسی است و احساس می‌کنم هرچه این گویش و زبان به مردم نزدیک‌تر شود، با اقبال و استقبال بیشتری روبه‌رو می‌شود.
توصیه‌تان به‌عنوان یک مجری جوان ولی باتجربه برای علاقه‌مندان و مشتاقانی که قصد ورود به این حرفه و فعالیت در رادیو را دارند چیست؟
همواره به‌صراحت گفتم و می‌گویم که دارم یاد می‌گیرم و آموزش می‌بینم و در جایگاهی نیستم که بخواهم توصیه‌ای داشته باشم ولی اگر فردی می‌خواهد وارد رادیو شود محکوم به داشتن علم این حوزه است. اگر فردی وارد رادیو شود و به آن اطلاعات و مباحث تخصصی دسترسی و احاطه علمی نداشته باشد، نتیجه نخواهد گرفت. مردم دنبال مطالب و محتوای مفیدند. حضرت آقا توصیه فرمودند چقدر خوب است که مسئولان به نهج‌البلاغه اهتمام بیشتری بورزند. می‌خواهم به فرمان معظم له لبیک بگویم و به حکمتی از نهج‌البلاغه اشاره کنم: «در میان مردم جوری زندگی کنید که اگر مردید بر شما بگریند و اگر در میان مردم بودید و زیست می‌کردید، به شما مشتاق باشند.»
ان‌شاءالله عامل به این احادیث باشیم. از این‌که این فرصت را در اختیار حقیر گذاشتید، بسیار ممنونم و تشکر می‌کنم.
محمد طرخانی - خبرنگار
حسین کوه‌خیل هستم. متولد 1374، متاهل و حافظ کل قرآن و نهج‌البلاغه. همچنین نماینده جمهوری اسلامی ایران در نخستین دوره مسابقات بین‌المللی قرآن کشور لیبی. از سال 1400 با توجه به این‌که خدا توفیق داد در مسیر قرآن باشم، وارد رادیو قرآن و حرفه گویندگی شدم و هدفم این بود که هم از اساتید یاد بگیرم و هم علمی که خداوند به من عطا کرده، در مسیر قرآن و وظیفه رسانه‌ای به‌کار گیرم.
شما از مجریان جوان ولی در عین حال متخصص و با دانش رادیو هستید. در چه شبکه‌هایی اجرا داشتید و چه برنامه‌هایی را که در ذهن خودتان و مخاطبان‌تان ماندگار شده اجرا کردید؟
هم در شبکه‌های رادیویی و هم در عرصه تصویر در شبکه‌های سیما برنامه‌هایی را داشتم. برنامه‌ای که در ذهن خودم ماناست و خیلی دوستش داشتم، ویژه‌برنامه شب مبعث حضرت رسول(ص) بود که حقیقتا خیلی به دلم نشست. در تلویزیون هم بهترین برنامه‌ام، برنامه‌های سحرگاهی ماه رمضان بود که بسیار دلنشین و پرمخاطب بود و مورد استقبال واقع شد.
در طول اجرای برنامه‌های مختلف در معاونت صدا،به‌خصوص رادیو قرآن خاطره‌ای که برای مخاطبان ما جالب و شنیدنی باشد داشتید؟
در اعیاد غدیر بودیم که از تریبون رادیو قرآن اعلام کردیم با موضوع پویش «به عشق علی» هر کسی هر کار خیر و نیکی می‌کند به سامانه ارتباطی برنامه پیامک کند. خاطرم هست خانمی پیامک داد در حال حاضر از لحاظ مالی نمی‌توانم کار بزرگی انجام دهم ولی به عشق مولا رفتم مقداری گندم خریدم و برای کبوترها پشت پنجره ریختم. این پیامک یکی از بهترین خاطرات اجرای من است و خیلی به دلم نشست. نه‌تنها پیامک را در آن برنامه خواندم بلکه در دیگر اجراها نیز به این ذهن باز و زیبای مخاطبان اشاره می‌کردم و به شخصه درس بزرگی گرفتم.
اغلب گویندگان و مجریان صداوسیما رادیو را پله ترقی خود می‌دانند و به نیکی از آن یاد می‌کنند. علت این شور و اشتیاق و عشق کار کردن در رادیو چیست؟
از بزرگان این عرصه شنیدم ورود گویندگان و مجریان به تلویزیون از فعالیت در رادیو صورت می‌گیرد. علتش هم این است که ابزارهایی که در تلویزیون مانند دکور، دوربین و تصویر وجود دارد به‌نوعی کمک‌حال مجریان است ولی در رادیو فقط میکروفن هست و گوینده و کلام. از این رو اجرا در رادیو مطالعه فراوان و دانش کافی گویندگان را می‌طلبد. به همین دلیل اکثر کسانی که در رادیو فعالیت می‌کنند، انسان‌های فرهیخته و اندیشمندی هستند و کرامت بسیار بالایی دارند و باید با گفتار خودشان آنتن را حفظ کنند. از این رو خیلی از دوستانی که در حال حاضر در تلویزیون موفق هستند، کار در رادیو خیلی کمک‌شان کرده و اثرگذار بوده.
با توجه به پیشرفت پرسرعت و چشمگیر ابزارارتباطات جمعی درعصر حاضر، جایگاه و قدرت انتقال پیام در رسانه‌ای مثل رادیو را که اولین و فراگیرترین رسانه جمعی به‌شمار می‌رود در بین جامعه و مردم چگونه ارزیابی می‌کنید و پیشنهادتان برای ارتقای این رسانه قدیمی چیست؟
در این خصوص باید بگویم آنچه از دل برآید، لاجرم بر دل نشیند. می‌خواهم اعترافی بکنم. حداقل گمان خودم بر این بود که در عصر ارتباطات و تکنولوژی هنوز افرادی هستند که رادیو گوش کنند؟ ولی به‌عنوان یک فرد رسانه‌ای وعضوی از جامعه قرآنی کشورکه بعضا شاگردانی داردوتدریس هم می‌کند،این موضوع رالمس کردم که رادیو ازخیلی برنامه‌های تلویزیون بیشتر شنیده می‌شود و مخاطب دارد.بیشتر بازخورد و پیگیر داردوبا آمار می‌شود این را ثابت کرد که رادیو همچنان مخاطبان خودش را دارد. نکته بعدی که درخصوص ارتقای این رسانه باید بگویم این است که علاوه برتولید وپخش برنامه‌های تخصصی، باید رادیو به‌خصوص رادیوقرآن سمت تولیداتی که برای آحاد جامعه باشد و مردم را درگیر کند برود. رادیو، آنتن مقدسی است و احساس می‌کنم هرچه این گویش و زبان به مردم نزدیک‌تر شود، با اقبال و استقبال بیشتری روبه‌رو می‌شود.
توصیه‌تان به‌عنوان یک مجری جوان ولی باتجربه برای علاقه‌مندان و مشتاقانی که قصد ورود به این حرفه و فعالیت در رادیو را دارند چیست؟
همواره به‌صراحت گفتم و می‌گویم که دارم یاد می‌گیرم و آموزش می‌بینم و در جایگاهی نیستم که بخواهم توصیه‌ای داشته باشم ولی اگر فردی می‌خواهد وارد رادیو شود محکوم به داشتن علم این حوزه است. اگر فردی وارد رادیو شود و به آن اطلاعات و مباحث تخصصی دسترسی و احاطه علمی نداشته باشد، نتیجه نخواهد گرفت. مردم دنبال مطالب و محتوای مفیدند. حضرت آقا توصیه فرمودند چقدر خوب است که مسئولان به نهج‌البلاغه اهتمام بیشتری بورزند. می‌خواهم به فرمان معظم له لبیک بگویم و به حکمتی از نهج‌البلاغه اشاره کنم: «در میان مردم جوری زندگی کنید که اگر مردید بر شما بگریند و اگر در میان مردم بودید و زیست می‌کردید، به شما مشتاق باشند.»
ان‌شاءالله عامل به این احادیث باشیم. از این‌که این فرصت را در اختیار حقیر گذاشتید، بسیار ممنونم و تشکر می‌کنم.
محمد طرخانی - خبرنگار