پس از تولید نمونه اولیه در ادامه فرآیند توسعه محصول نیاز است تا تولیدکنندگان و ایده‌پردازان محصول مطمئن شوند که محصول‌شان برای ارائه در بازار مناسب است و به‌خوبی می‌تواند نظر مشتری نهایی را جلب کند. در این مرحله از مفهوم جدیدی به نام «حداقل محصول قابل ارائه» (MVP) استفاده می‌شود.در برخی موارد به اشتباه این دو مفهوم به‌جای یکدیگر به کار برده می‌شوند در حالی که از اساس با یکدیگر متفاوت هستند و سطح فناوری (TRL) متفاوتی با یکدیگر دارند. نسخه‌ ام‌دی‌پی برای ارائه به مصرف‌کنندگان واقعی طراحی می‌شود.درحالی که نمونه اولیه را برای استفاده‌ داخلی کسب‌وکاریاارائه‌ تجربه‌ کاربری ورابط کاربری محصول به سرمایه‌گذاران محصول مورد نظر می‌سازند.نمونه‌ اولیه محصول را در قالب اسکچ‌ها، طراحی‌های ساده، ماکت‌ها، مدل‌های فیزیکی یا مدل‌های تعاملی پیاده‌سازی می‌کنند اما حداقل محصول قابل ارائه به اندازه‌ای خوب است که آماده ارائه به مشتریان است و در نهایت با بهبودی جزئی به نسخه نهایی تبدیل خواهد شد.این موضوع به‌ویژه در‌خصوص بازاریابی کاربرد بسیار زیادی دارد؛ بازاریابان هرچه داده‌های بیشتری از تجربیات مشتریان در اختیار داشته باشند، نتیجه‌ بهتری از تبلیغات و فروش محصول می‌گیرند. به همین خاطر گروه‌های بازاریابی پیش از آن‌که همه سرمایه‌ بازاریابی را به یکباره در کمپین‌های تبلیغاتی بزرگ سرمایه‌گذاری کنند، پاسخ بالقوه مشتریان به فعالیت‌های تبلیغاتی را با استفاده از ام‌وی‌پی‌های تبلیغاتی کم‌هزینه ارزیابی می‌کنند.

فراز سهیلی‌آزاد - خبرنگار پیشران