printlogo


فریدون عباسی دوانی:
برگزاری مستمر این کنفرانس ثمرات عمیق‌تری را درحوزه فناوری هسته‌ای برای ما به‌دنبال دارد
سازمان انرژی اتمی ایران طی سال‌های 1389 الی 1392 توسط دانش‌آموخته دکترای فیزیک هسته‌ای از دانشگاه شهید بهشتی و رئیس گروه فیزیک دانشگاه امام حسین(ع) هدایت شد. فریدون عباسی دوانی؛ ششمین رئیس سازمان انرژی اتمی و عضو شورای مرکزی انجمن هسته‌ای ایران، درسال ۱۳۸۹مورد هدف ترور نافرجام قرارگرفت.

وی در طول دوران تدریس در دانشگاه دانشجویان و متخصصان زیادی را پرورش داد که دبیر اجرایی اولین کنفرانس بین‌المللی علوم و فنون هسته‌ای یکی از آنهاست. دکتر عباسی به‌عنوان صاحب‌نظر و اندیشمند در حوزه هسته‌ای و انرژی یکی از مدعوین کنفرانس اصفهان بود. اوکه سال‌هادرهمایش‌ها ونشست‌های مختلف علمی درداخل وخارج کشور حضوریافته و درادوارگذشته کنفرانس هسته‌ای یا میزبان بوده یا مهمان، برای ما از حضور در اولین کنفرانس بین‌المللی وسی‌امین کنفرانس ملی علوم و فنون هسته‌ای سخن می‌گوید.

آقای دکتر برگزاری کنفرانس بین‌المللی هسته‌ای در توسعه صنعت هسته‌ای کشور چه نقشی و نتایجی داشته است؟
هر کار علمی وقتی به نقد گذاشته شود، باعث پیشرفت آن مقوله می‌شود. به این دلیل که مورد ارزیابی قرار می‌گیرد و موجب خواهد شد که در حاشیه آن توضیحاتی داده شود، لذا برگزاری کنفرانس این خاصیت را دارد که علاوه بر آن‌که در کنار مجلاتی چاپ که می‌شود و امکان نقد و بررسی مقالات و مطالب ارائه‌شده وجود دارد، خاصیت دیداری، تعامل و تبادل افکار افراد علمی هم در آن دیده می‌شود. حالا چه در پنل‌های تخصصی و جلسات حضوری یا در برنامه‌های حاشیه‌ای کنفرانس این تعاملات و اشتراک افکار و اطلاعات صورت می‌گیرد. مطمئنا در چنین رویدادی وقتی نقدها و توضیحات انجام شود، این بحث‌ها می‌تواند کامل شود و چنانچه در حوزه یک مسأله علمی ازجمله هسته‌ای مطرح شود، موجب توسعه آن حوزه خواهد شد.
   
سطح علمی شرکت‌کنندگان، مقالات و پنل‌های مختلف ارائه‌شده را چطور ارزیابی می‌کنید؟
ما همه موجودی‌مان در کنفرانس ارائه‌ شده بود، یعنی آن دستاوردهایی که در حوزه صنعت هسته‌ای داریم مرهون نیروی انسانی ما و متخصصانی است که در حوزه هسته‌ای کار می‌کنند و این‌طور اجتماعات و کنفرانس‌ها متشکل از این افراد است. لذا ما توان علمی و فناوری خود را هرچه که هست در این کنفرانس نشان دادیم و آنچه که می‌توانستیم داشته باشیم به‌صورت مقاله مکتوب و توسط داوران علمی کنفرانس انتخاب شده است. اگرامروزه سطح دانش وفناوری جمهوری اسلامی ایران دردنیا مطرح است و چشم جهانیان به آن دوخته‌شده مرهون ومدیون افراد متخصص، دانشگاه‌ها و مراکز علمی است که باعث درخشش ایران در جامعه جهانی شدند. به همین علت این کنفرانس به تعبیری بزرگداشت این افراد و تجلی دستاوردهای علمی و فنی آنان در علوم و فناوری هسته‌ای است.
 
به‌عنوان یک صاحب‌نظر هسته‌ای چه نمره‌ای به دست‌اندرکاران برگزاری این کنفرانس می‌دهید؟ 
این کنفرانس از چند جنبه قابل‌توجه است. یکی این‌که محلی که برای برگزاری کنفرانس انتخاب شده بود، یکی از شهرهای مطرح ما در زمینه دانش و فناوری هسته‌ای است. استان اصفهان محلی است که رآکتورهای تحقیقاتی ما در مستقر است و چرخه سوخت هسته‌ای و غنی‌سازی ما در این استان انجام می‌شود.خیلی ازدستاوردهای ما دراین استان است. ازسوی دیگر این شهر تاریخی در دنیا شناخته شده است و آن سابقه تاریخی و وجود دانشگاه صنعتی اصفهان که درحوزه علمی و پذیرش دانشجویان خارجی زبانزد هستند، همچنین جنبه‌های تاریخی، علمی و گردشگری و صنعتی به‌طور مجموع نشان از این دارد که مکان کنفرانس به‌خوبی انتخاب شده و نکته دیگر این‌که خود برگزاری کنفرانس نشان داد که پشت برگزاری آن تیم اجرایی قدرتمند و کار بلدی وجود داشته که هم محل را درست انتخاب کرده و هم در زمان برگزاری هماهنگی و نظمی که در برنامه‌ریزی پنل‌های تخصصی وجود داشت و همچنین امنیت آن حاکی از آن است که توانایی اجرایی خوبی همراه توانایی‌های علمی گردهم آمده و ماحصل آن رضایت شرکت‌کنندگان در طول برگزاری این کنفرانس حاصل شده است.
 
برگزاری کنفرانس بین‌المللی علوم و فنون هسته‌ای چه نتایج و دستاوردهایی را برای کشورمان رقم خواهد زد؟
همان‌طور که گفتم ارائه مقالات همان به نقد علمی گذاشتن خودمان است. حالا ما این را در یک رویدادی به‌صورت شفاهی به اشتراک گذاشتیم و دعوت کردیم از متخصصان خارجی که از نزدیک با دانشمندان و متخصصان مان آشنا شوند. خب این یک شروع بوده که پس از سال‌ها ما بنیه علمی و فنی خود را پیدا کرده و به‌عنوان یکی از کشورهای مطرح در فناوری هسته‌ای مورد توجه قرار گرفته‌ایم. سال‌هاست که جهان اسم ایران را که در صنعت هسته‌ای در حال پیشرفت است، می‌شنود و این کنفرانس فرصتی بود که دانشمندان و متخصصان این فناوری با دستاوردهای بزرگ کشورمان از نزدیک آشنا شوند. این مسأله به نوعی خودباوری برای کشورهای منطقه و همسایگان ما دارد و می‌بینند کشوری که استقلال و آزادی خود را از چنگال ابرقدرت‌های جهانی بیرون کشیده و سال‌ها آن را حفظ کرده، چقدر می‌تواند در مدت‌زمان کوتاهی پیشرفت کند و یک الگو با طعم استقلال و آزادی به دنیا ارائه دهد و در ابعاد مختلف، آن کشور می‌تواند پیشرفت کند.حضور این متفکران خارجی در ایران این ارمغان را به دنبال داشت که به‌عنوان سفیر، امنیتی که در کشورمان وجود دارد را به کشورهای خود معرفی می‌کنند. زیرا کشوری مثل ایران در موضوع هسته‌ای می‌تواند یک اجتماعی را تحت عنوان رویداد علمی گردهم آورد و این امر مایه مباهات نظام جمهوری اسلامی شود که اینها در کمال آرامش در یک مکان مناسب حضور داشتند و حتی با آثار تاریخی ایران آشنا شدند و این پیام را می‌توانند به همه دنیا برسانند که ایران کشوری امن و علمی است و امکان رشد در آن فراهم است.
   
​​​​​​​در آخر بفرمایید در صورت استمرار برگزاری کنفرانس چه پیشنهادی برای دست‌اندرکاران آن دارید؟
پیشنهادم این است که از محاسن همین کنفرانس برگزار شده بهره ببرند و در آینده با مشورتی که از دیگران می‌گیرند، کاستی‌های آن را رفع کنند. قطعا برگزاری این کنفرانس کار ارزشمندی بود و تکرار آن می‌تواند ثمرات عمیق‌تری را در حوزه فناوری هسته‌ای برایمان به دنبال داشته باشد، ان‌شاءا... .