نوبت جوانان است!
جوانان را دریابید! این یکی از سادهترین و در عینحال بیدردسرترین خواستههای من بهعنوان یک جوان ایرانی است. نه تنها بیدردسر است که ضامن قوت و قدرت سرزمینم در آینده خواهد بود. مرز میان امید و ناامیدی جوان ایرانی باریک شده است.
این اصلا اتفاق خوشایندی نیست.مسئول محترم!لطفا از فکر به کاروآینده جوانان کشورغافل نباشید.نمیشود این نیروهای بااستعداد و موتورهای محرکه توسعه راندید.باید برای بیکاریشان فکری کرد.باید از فکر و ایدهشان حمایت شود.آنها میخواهند با خیالی آسوده ازدواج کرده و خانواده تشکیل بدهند. لطفا علم ومهارتی که با زحمت دردانشگاهها فرامیگیرند را دریابید! امروزبیشتر ازهمیشه باید برای جوانان سرمایهگذاری شود.من از مهاجرت نخبههای ایران عزیزم دلگیرم. دیدن رفتن آنها غمگینم میکند.اگر شما مسئول گرامی هم دچار این غم میشوی، لطفا کمکی به آنها بکن. دستشان را بگیر تا درآب وخاک خود و کنارخانوادهشان باعشق فعالیت کنند وبدون دغدغههای مالی، زندگی راحتی داشته باشند. مسئول محترم! فرزندان ایران نباید بهدلیل ناکارآمدی مدیری یا نبود برنامهریزی مناسب در سازمانی، از سرزمین بروند.اقتصاد پرنوسان عامل ناامیدی جوانان است.مسئول محترم! اگر شما سالهای سال در مناصب و موقعیتهای خوب کاری قرار داشتید، حالا دیگرنوبت ماجوانان است. لطفا جا را برای ما خالی کنید. این جوانان یک کشور هستند که روح تازهای به پیکر کشورشان میدمند. ایران ما امروز نیازمند نقشههای تازهای است تا جایگزین مسیرهای فرسوده شود و رشد حداکثری رارقم بزند.
با تشکر از حسن توجه شما. امید که خواستهها و توقعات بنده نابجا نبوده باشد.
محمدپارسا اشرفی - تهران