روزهای حزن‌انگیزی که دل‌های عاشقان وشیعیان به دردمی‌آید وخیلی‌ها دراین روزهادوست دارند تا در حرم مطهر نبوی یا قبرستان بقیع حضور داشته باشند و رحلت رسول خدا و فرزند گرامی‌اش را در کنار تربت پاک این بزرگواران به سوگ بنشینند. همچنان‌که روزهای منتهی به شهادت خورشید طوس حضرت شمس‌الشموس علی‌بن‌موسی‌الرضا(ع) بسیاری از عاشقان و شیفتگان آن حضرت را راهی دیار خراسان می‌کند تا سر بر آستان قدسی‌اش بسایند و روح را در حریم حرمش جلا دهند.شیعیان و زوار عراقی بسیاری پس از به‌جاآوردن آیین میزبانی از زوار اربعین حسینی با پای پیاده راهی حرم رضوی می‌شوند تا عشق و ارادت‌شان را به اهل‌بیت عصمت‌وطهارت(ع) به طریق اولی نشان داده و دلدادگی‌شان را به اثبات برسانند و چه فرصتی بهتر ازاین تا ما ایرانی‌ها که مهمان‌نوازی‌مان زبانزد است و عشق و ارادت‌مان به اهل‌بیت(ع) ثابت شده، به جبران مهمان‌نوازی مردم عراق درایام اربعین حسینی،خاک پای زوار امام‌رضایمان را طوطیای چشم کنیم و پذیرای زائرانی باشیم که با پای پیاده به عشق زیارت سلطان خراسان،قدم درخاک‌مان می‌گذارندوعاشقانه وخالصانه کیلومترها راه را پیاده می‌پیماند تا درمسیر عاشقی، ثابت‌قدم باشند.به‌همین‌خاطر و بر پایه مهمان‌نوازی و جبران زحمات و خدمات مردم مهمان‌دوست عراق که در ایام اربعین با خلوص نیت برای زوار امام‌حسین(ع)سنگ‌تمام می‌گذارندوهمه داروندارشان را درطبق اخلاص قرار می‌دهند تامبادا آب دردل زائرحریم حسینی تکان بخورد،‌مردم ایران هم‌مهمان‌نوازی‌شان رابرای زائران پیاده امام‌هشتم(ع)به‌رخ‌می‌کشند. به‌همین‌ خاطر هم این روزها درمسیر خراسان مواکب متعددی برپا شده ومردم شهرها و روستاهای مسیر پیاده‌روی حرم رضوی با آغوش باز میزبان زائرانی هستندکه به عشق مولایمان امام‌رضا(ع)راهی دیارخراسان شده‌اند.زائرانی‌که می‌آیند تا درکنار گنبدطلا با دل‌های بارانی و چشم‌هایی پر از امید کبوتران حرم را واسطه کنند تا آه دل‌های شکسته‌شان را به آسمان برسانند، چراکه ‌تا آسمان یک آه بیشتر راه نیست.