برای کتاب «نابوکوف گفتهها، هورست تاپه عکسها»
شکار پروانه و طراحی مسائل شطرنج
درسال۱۹۶۲بود که هورست تاپه عکاس در هتل مونترو پالاس سوئیس با ولادیمیر نابوکوف دیدار کرد. از آن پس تاسال۱۹۷۷که نابوکوف از دنیا رفت،هورست تاپه ازنویسنده معروف لولیتاکه دانشمند پرشوری نیزبودعکس گرفت،چه درخلوت اووچه در سراشیبهای کوهستانی سوئیس به هنگامی که پروانه شکار میکرد.در این کتاب،این عکسها به همراه نقلقولهای مختلفی از نابوکوف به چاپ رسیده است.
شکار پروانه و طراحی مسائل شطرنج از علائق جدی نابوکوف بودند که در این عکسها به شکار پروانه توجه شده است. پروانه مورد علاقه ناباکوف، گونهای به نام «دریاسالار سرخ» بود ولی این پرداخت ادبی ناباکوف به بیدها است که توجه بیشتری را به خود جلب میکند. هم در کتاب «دعوت به مراسم گردنزنی» و هم در داستان کوتاه «کریسمس»، بیدها درصحنههای پایانی ظاهر میشوند و نشان از مرگ جسمانی یک شخصیت و تولد روحانی او دارند. درهردو مورد بیدها لکهایی شبیه به چشم روی بالهایشان را به رخ میکشند که سمبل روزنههایی به سوی قلمرویی متعالی است.من شکاف کوچک زندگیام را کشف کردهام، همانجایی که خاتمهیافت، همانجایی که زمان به چیزی دیگرجوش خورده بود،به چیزی حقیقتا زنده، مهم، گسترده و...گنجایش صفات ولقبهایم چقدر باید زیاد باشد که آنها را از حسی بلورین و شفاف پر کنم... .بهترین کار این است که بعضی چیزهارا ناگفته باقی گذاشت وگرنه دوباره سردرگم میشوم.در داخل این شکاف کوچک غیرقابلتعمیر...به گمانم بتوانم همه آنهارا ابراز کنم... فساد و تباهی رویاها، در بههمپیوستگی، در فروپاشی، ریشه دوانده است.او درباره اقامتش در یک هتل میگوید:یکی از دلایل اقامتم درمونترو این است که وقتی روی صندلی راحتیام مینشینم منظرهای را میبینم که بسته به حالوهوای من یا دریاچه، فوقالعاده آرامشبخش یا هیجانانگیز است.