ز گهواره تا گور دانش بجوی
دوباره بوی ماه مدرسه به مشام می رسد و یحتمل همگی در حال پیدا کردن کولی و کفش مناسب و خودکارهای چند رنگی هستید که دوستتان سال پیش داشت و شما ندارید. متاسفانه باید بگویم همیشه مدرسه و دانشگاه از رگ گردن به ما نزدیک تر است و نباید به تعطیلات کوتاه مدت دل ببندیم.
پس بیاید چندتا راهکار به درد بخور برای درس خواندن و برنامه ریزی این ابتدای سال با هم یاد بگیریم که لاقل شب های قبل کارنامه دادن به این فکر نکنیم که از کدام پنجره خانه می توانیم فرار کنیم.
تقویم ترمت رو درست کن
یکی از مهم‌ترین اقداماتی که باید هر ترم انجام بدهیم، این است که بنشینیم و ببینیم این ترم قرار است کدام قله‌های فتح‌نشده‌ای را فتح کنیم. اول ازهمه پیشنهاد می‌کنم حتما دفترچه‌ای برای برنامه‌هایتان داشته باشید. بعضی‌ها بااین دفترهای جینگولی که پر از گل و بلبل است ونوشته «امروز چه کارهایی داری عزیزم؟»حال می‌کنند.بعضی‌ها هم با یک دفترچه یادداشت یا سررسید ساده. پس در ابتدا کلاس‌های آن ترم رادقیق بنویسید، بعد برنامه‌هایی که خودتان دارید وکلاس‌های متفرقه‌ای راهم که می‌روید،اضافه کنید.حالا وقت اهداف بلندمدت است.هدف‌تان را از آن ترم وچیزهایی که می‌خواهید به آن برسید، مو به مو یادداشت کنید تا آخر ترم باز به سراغش بیایید و با خودتان بخندید که این چه اهدافی بود که تعیین کرده‌ام (جدای از شوخی، اهداف‌تان را واقع‌بینانه و قابل دسترس بنویسید).
روز‌به‌روز
جدای از برنامه و اهداف بلندمدت، ما به برنامه‌ریزی روزانه وکوتاه‌مدت هم نیازمندیم. سعی کنیدهر شب قبل از خواب (اگر گوشی مبارک‌تان اجازه داد) برنامه روز بعد را بنویسید.کارهای مهمی مثل فلان تکلیف و فلان کلاس واگر چیزی برای خرید نیاز دارید را هم بنویسید که ساعت سه نیمه‌شب یادتان نیفتد برای فردا قیچی نیاز دارید.این کارکمک می‌کند ذهن‌تان منظم‌تر شود و بدانید دقیقا در آن روز قرار است چه کارهایی را به سرانجام برسانید.ترجیحا برای برنامه روزانه‌تان زمان هم تعیین کنید؛ مثلا دو ساعت برای تکلیف ریاضی، یک ساعت برای خواندن درسی که فلان روزامتحانش را دارم. البته اینها را فقط روی کاغذ ننویسید وعملگرا باشید.
اهم فی‌الاهم
اولویت‌بندی کارهایکی ازمهم‌ترین مهارت‌هایی است که ماباید یادبگیریم.مثلا وقتی فرداامتحان فیزیک داریم،درست‌کردن گلدوزی‌مان برای کلاس هنر که هفته بعد داریم، اصلا اهمیتی ندارد. یا وقتی تکلیف زبان‌تان را ننوشته‌اید و می‌دانید که فردا معلم زبان جلوی همه سکه یک پول‌تان خواهد کرد، تماشای سریال با خانواده در اهمیتی فوق‌العاده پایین قرار می‌گیرد. سعی کنید هنگام نوشتن کارها هم سه کار مهم آن روز را با یک رنگ دیگر یا بزرگ‌تر در بالا بنویسید که بدانید اول باید قورباغه‌تان را قورت دهید! اگر با مفهوم چندش قورت‌دادن قورباغه آشنا نیستید، باید بگویم به این معناست که در ابتدای روز یا وقتی انرژی بیشتری داریم، باید کارهای مهم‌تر و پیچیده‌تر را انجام دهیم و آرام‌آرام سراغ کارهای سبک‌تر برویم.
سیستم تنبیه و تشویق
این سیستم از آن معجزه‌هایی است که مرده را هم زنده می‌کند.همیشه خانواده و مدرسه ما را تنبیه و تشویق می‌کنند اما اگر این بار خودمان این کار را انجام دهیم و به قولی خودمان حساب کارمان رابدانیم، قبل ازآن‌که حساب‌مان رابرسند،چه می‌شود.مثلا شما برای فردا تکلیف بزرگی داری که باید انجامش بدهی اما حال و حوصله نداری؛ با خودت قرار بگذار اگر این تکلیف را انجام بدهی یا یک ساعت درس مفید بخوانی،حق داری فیلمی که سوسن معرفی کرده راببینی و بستنی موردعلاقه‌ات را بخوری. یا مثلا وقتی به برنامه آن روزت نمی‌رسی، این تنبیه را برای خودت بگذار که فردا حق بیرون‌رفتن با دوستانم را ندارم. این انگیزه زیادی به تو می‌دهد که به چیزهای موردعلاقه‌ات برسی. امادقت کن که زیاده‌روی نکرده و مهربانی با خودت را فراموش نکنی که از اوجب واجبات است.
دزد‌های زمان
اولین قاتل زمان ما، همین قاب‌های چندسانتی‌متر مربعی است که در دست داریم. اگر ما در وهله اول ندانیم که چطور استفاده از این موجود را مدیریت کنیم، علنا نباید روی موفق‌شدن‌مان سرمایه‌گذاری کنیم. چیزهای دیگر هم مثل تماشای فیلم و سریال، بیرون‌رفتن الکی با دوستان و... به میزان زیاد می‌تواند زمان ما را بگیرد. باید سعی کنیم این اتفاقات را در زمان تحصیل محدودتر کنیم تا یکهو به خودمان نیاییم و ببینیم به جای 20 دقیقه گشتن در مجازی، سه ساعت است که مشغول دیدن کلیپ یکصدهزار‌و‌یکمی هستیم. برای آن‌که استفاده از گوشی را محدود کنیم، اول از همه باید زمان‌هایی آن راخاموش کنیم وبه دست کسی بسپاریم که به ما ندهد وچه کسی بهتر از مادر عزیزمان، یا این‌که ازبرنامه‌هایی که مارامحدود می‌کند، استفاده کنیم.مثلا تنظیمش می‌کنیم که بعد ازیک ساعت استفاده، گوشی از دسترس‌مان خارج شود.خلاصه هر روشی را که در چنته دارید، برای کاهش زمان استفاده‌تان به کار ببرید.
سوخت‌گیری درست
ما برای زمان استراحت و این‌که باک موتورمان را برای ادامه مسیر پر کنیم به انرژی پاک نیاز داریم؛ انرژی‌های پاک مثل ورزش، پیاده‌روی، طبیعت، کارهای یدی مثل ظرف‌شستن و آشپزی. وقتی ماکار ذهنی انجام می‌دهیم، فعالیت‌تان در زمان استراحت، نباید ذهنی باشد.بایدحتماکار فیزیکی وجسمانی انجام بدهیم.پس خودت راجمع کن واین بار با این‌که می‌دانم خانواده ازاحتمال ظرف‌شستن شما سکته خواهند کرد، ولی این کارراانجام بده تا ببینی چقدرحالت بهترشده و بازبرای درس‌خواندن انرژی داری، ولی اگر همان زمان راصرف چت‌کردن کنی،مطمئن باش که دیگرانرژی درس‌خواندن را پیدا نخواهی کردوبرنامه‌ات همه‌اش روی زمین می‌ماند. در کل این‌که زمان استراحت‌مان را به‌درستی پر کنیم،به ما کمک می‌کندکه زمان‌های درس‌خواندن با تمرکز و توان بیشتری درس بخوانیم، در صورتی که اگر از انرژی‌های ناپاکی مثل گوشی و فیلم و سریال برای زمان استراحت‌مان استفاده کنیم، زود سوخت‌مان تمام می‌شود و به قول مامان‌ها، درس‌خواندن‌مان به درد جرز لای دیوار خواهد خورد.
ریحانه اوسطی - نوجوانه
تقویم ترمت رو درست کن
یکی از مهم‌ترین اقداماتی که باید هر ترم انجام بدهیم، این است که بنشینیم و ببینیم این ترم قرار است کدام قله‌های فتح‌نشده‌ای را فتح کنیم. اول ازهمه پیشنهاد می‌کنم حتما دفترچه‌ای برای برنامه‌هایتان داشته باشید. بعضی‌ها بااین دفترهای جینگولی که پر از گل و بلبل است ونوشته «امروز چه کارهایی داری عزیزم؟»حال می‌کنند.بعضی‌ها هم با یک دفترچه یادداشت یا سررسید ساده. پس در ابتدا کلاس‌های آن ترم رادقیق بنویسید، بعد برنامه‌هایی که خودتان دارید وکلاس‌های متفرقه‌ای راهم که می‌روید،اضافه کنید.حالا وقت اهداف بلندمدت است.هدف‌تان را از آن ترم وچیزهایی که می‌خواهید به آن برسید، مو به مو یادداشت کنید تا آخر ترم باز به سراغش بیایید و با خودتان بخندید که این چه اهدافی بود که تعیین کرده‌ام (جدای از شوخی، اهداف‌تان را واقع‌بینانه و قابل دسترس بنویسید).
روز‌به‌روز
جدای از برنامه و اهداف بلندمدت، ما به برنامه‌ریزی روزانه وکوتاه‌مدت هم نیازمندیم. سعی کنیدهر شب قبل از خواب (اگر گوشی مبارک‌تان اجازه داد) برنامه روز بعد را بنویسید.کارهای مهمی مثل فلان تکلیف و فلان کلاس واگر چیزی برای خرید نیاز دارید را هم بنویسید که ساعت سه نیمه‌شب یادتان نیفتد برای فردا قیچی نیاز دارید.این کارکمک می‌کند ذهن‌تان منظم‌تر شود و بدانید دقیقا در آن روز قرار است چه کارهایی را به سرانجام برسانید.ترجیحا برای برنامه روزانه‌تان زمان هم تعیین کنید؛ مثلا دو ساعت برای تکلیف ریاضی، یک ساعت برای خواندن درسی که فلان روزامتحانش را دارم. البته اینها را فقط روی کاغذ ننویسید وعملگرا باشید.
اهم فی‌الاهم
اولویت‌بندی کارهایکی ازمهم‌ترین مهارت‌هایی است که ماباید یادبگیریم.مثلا وقتی فرداامتحان فیزیک داریم،درست‌کردن گلدوزی‌مان برای کلاس هنر که هفته بعد داریم، اصلا اهمیتی ندارد. یا وقتی تکلیف زبان‌تان را ننوشته‌اید و می‌دانید که فردا معلم زبان جلوی همه سکه یک پول‌تان خواهد کرد، تماشای سریال با خانواده در اهمیتی فوق‌العاده پایین قرار می‌گیرد. سعی کنید هنگام نوشتن کارها هم سه کار مهم آن روز را با یک رنگ دیگر یا بزرگ‌تر در بالا بنویسید که بدانید اول باید قورباغه‌تان را قورت دهید! اگر با مفهوم چندش قورت‌دادن قورباغه آشنا نیستید، باید بگویم به این معناست که در ابتدای روز یا وقتی انرژی بیشتری داریم، باید کارهای مهم‌تر و پیچیده‌تر را انجام دهیم و آرام‌آرام سراغ کارهای سبک‌تر برویم.
سیستم تنبیه و تشویق
این سیستم از آن معجزه‌هایی است که مرده را هم زنده می‌کند.همیشه خانواده و مدرسه ما را تنبیه و تشویق می‌کنند اما اگر این بار خودمان این کار را انجام دهیم و به قولی خودمان حساب کارمان رابدانیم، قبل ازآن‌که حساب‌مان رابرسند،چه می‌شود.مثلا شما برای فردا تکلیف بزرگی داری که باید انجامش بدهی اما حال و حوصله نداری؛ با خودت قرار بگذار اگر این تکلیف را انجام بدهی یا یک ساعت درس مفید بخوانی،حق داری فیلمی که سوسن معرفی کرده راببینی و بستنی موردعلاقه‌ات را بخوری. یا مثلا وقتی به برنامه آن روزت نمی‌رسی، این تنبیه را برای خودت بگذار که فردا حق بیرون‌رفتن با دوستانم را ندارم. این انگیزه زیادی به تو می‌دهد که به چیزهای موردعلاقه‌ات برسی. امادقت کن که زیاده‌روی نکرده و مهربانی با خودت را فراموش نکنی که از اوجب واجبات است.
دزد‌های زمان
اولین قاتل زمان ما، همین قاب‌های چندسانتی‌متر مربعی است که در دست داریم. اگر ما در وهله اول ندانیم که چطور استفاده از این موجود را مدیریت کنیم، علنا نباید روی موفق‌شدن‌مان سرمایه‌گذاری کنیم. چیزهای دیگر هم مثل تماشای فیلم و سریال، بیرون‌رفتن الکی با دوستان و... به میزان زیاد می‌تواند زمان ما را بگیرد. باید سعی کنیم این اتفاقات را در زمان تحصیل محدودتر کنیم تا یکهو به خودمان نیاییم و ببینیم به جای 20 دقیقه گشتن در مجازی، سه ساعت است که مشغول دیدن کلیپ یکصدهزار‌و‌یکمی هستیم. برای آن‌که استفاده از گوشی را محدود کنیم، اول از همه باید زمان‌هایی آن راخاموش کنیم وبه دست کسی بسپاریم که به ما ندهد وچه کسی بهتر از مادر عزیزمان، یا این‌که ازبرنامه‌هایی که مارامحدود می‌کند، استفاده کنیم.مثلا تنظیمش می‌کنیم که بعد ازیک ساعت استفاده، گوشی از دسترس‌مان خارج شود.خلاصه هر روشی را که در چنته دارید، برای کاهش زمان استفاده‌تان به کار ببرید.
سوخت‌گیری درست
ما برای زمان استراحت و این‌که باک موتورمان را برای ادامه مسیر پر کنیم به انرژی پاک نیاز داریم؛ انرژی‌های پاک مثل ورزش، پیاده‌روی، طبیعت، کارهای یدی مثل ظرف‌شستن و آشپزی. وقتی ماکار ذهنی انجام می‌دهیم، فعالیت‌تان در زمان استراحت، نباید ذهنی باشد.بایدحتماکار فیزیکی وجسمانی انجام بدهیم.پس خودت راجمع کن واین بار با این‌که می‌دانم خانواده ازاحتمال ظرف‌شستن شما سکته خواهند کرد، ولی این کارراانجام بده تا ببینی چقدرحالت بهترشده و بازبرای درس‌خواندن انرژی داری، ولی اگر همان زمان راصرف چت‌کردن کنی،مطمئن باش که دیگرانرژی درس‌خواندن را پیدا نخواهی کردوبرنامه‌ات همه‌اش روی زمین می‌ماند. در کل این‌که زمان استراحت‌مان را به‌درستی پر کنیم،به ما کمک می‌کندکه زمان‌های درس‌خواندن با تمرکز و توان بیشتری درس بخوانیم، در صورتی که اگر از انرژی‌های ناپاکی مثل گوشی و فیلم و سریال برای زمان استراحت‌مان استفاده کنیم، زود سوخت‌مان تمام می‌شود و به قول مامان‌ها، درس‌خواندن‌مان به درد جرز لای دیوار خواهد خورد.
ریحانه اوسطی - نوجوانه