دست‌هایمان را بلند کنیم و بگوییم: خدایا! آقای من! دست‌هایم را به سوی تو دراز کردم؛ امّا پر از گناه است، چشم‌هایم هم به سوی تو دوخته‌ام؛ امّا آن هم پر از رجا و امید من به توست. در باب دعا و به‌خصوص در ایّام قدر،انسان هیچ وقت نباید به خودش تردیدی راه بدهد: خدا این طورنیست که ما را مأیوس و رد کند. این، جزء آیات و معارف حتمی ماست. این را بدانید! یأس از رحمت حق از گناهان کبیره است، فقهای‌مان هم همه فتوا می‌دهند كه هیچ یأسی به خودتان راه ندهید.