فیلم؛ روشنیبخش مسیر زندگی نوجوانان
درمسیر زندگی خصوصا نوجوانی فیلمها برایم وسیلهای آموزشی بودند. آنها گاهی راه درست را بهگونهای به من نشان میدادند که هیچچیز و هیچکس نمیتوانست به این خوبی نشان دهد. فیلمها گاهی هورمون امید را در وجودم ترشح میکردند. اما حیف که این سالها فیلم برای رده سنی نوجوان کم است. البته آن تعداد فیلمی را هم که بهدلیل بازیکردن نوجوانان در آن اسم فیلم نوجوان به خود گرفتند باید از این تعداد کم بکنیم.
نمیدانم چرا برای این قشر آیندهساز که در سنی بسیار حساس قرار گرفتند و فیلم میتواند همچون یک ناجی برای آنها باشد کوتاهی شده است. اگر نوجوانی مسیر درست را انتخاب کند در بزرگسالی دچار مشکل نمیشود. اگر نوجوانی امروز مهارتهای موردنیازش را بهوسیله فیلم بیاموزد در بزرگسالی به یک موفقیتی میرسد. پس فراموش نکنیم که از برداشتن چه قدم بزرگی برای نوجوانان کوتاهی شده است. اگر توانایی داشتم فیلمی بسازم، آن را برای رده سنی نوجوان میساختم تا نهتنها به پیشرفت جامعه خودم بلکه به جوامع جهان کمک کنم.فیلمی برای نوجوانان نه فیلمی که بازیگر آن نوجوان باشد و آن را فیلمی برای نوجوانان بدانیم؛ فیلمی که داستانش پایاندادن به ناامیدی در مسیر سخت زندگی و معجزه تلاش را به نوجوانان بیاموزد. دوست دارم شنونده این باشم که نوجوانان پس از خروج از سالن در مورد امید به آینده صحبت کنند. در مورد غلبه تلاش برنداشتن امکانات و استعداد صحبت کنند. دوست دارم با دیدن فیلمم دانه انگیزه در دل نوجوانانی که در سن انتخاب قرار گرفتند، بکارم و لزوم داشتن پشتکار را به آنها بیان کنم. به آنهایی که اکنون بهترین فرصت برای تلاشکردن را در دست دارند.
مریم نقیان - اصفهان