در راه برگشت به خانه از پدرم در مورد آقای فیروزکوهی پرسیدم. گفت: شاعر بزرگی بوده که چند کتاب هم نوشته است. چندروز پیش که خانم مدیر، خانم مریم فلاح در برنامه شاد پیام گذاشتند که سالگرد آقای فیروزکوهی است؛ هرکس هر کاری می‌تواند آماده کند تا شنبه در صبحگاه مراسم داشته باشیم؛ من هم تصمیم گرفتم برای آقای فیروزکوهی مطلبی بنویسم تا در روزنامه چاپ شود و تعداد بیشتری با او که آن‌قدر انسان خوب و مهربانی بوده، آشنا بشوند. در اینترنت جست‌وجو کردم، فهمیدم او شاعر خیلی خوبی بوده. آن‌قدر خوب که رهبر عزیزمان آیت‌ا... خامنه‌ای با او دوست بوده و در موردش گفته‌اند: من در غزل، به اشعار آقای فیروزکوهی علاقه دارم. رهبر عزیزم با اشاره به برخی از شاعران و آثارشان می‌فرمایند: «من شعرای معاصر را تقسیم می‌کنم به شعرایی که غزلسرا بودند، شعرایی که قصیده‌سرا بودند و شعرایی که نوسرا بودند. هر کدام چند نفری هستند که من به ایشان علاقه داشتم. در غزل، مرحوم «امیری فیروزکوهی» است که من با ایشان دوست هم بودم و ایشان به من هم خیلی علاقه داشتند و سال‌ها تا بعد از انقلاب، با یکدیگر رفت و آمد داشتیم. در زمان ریاست جمهوری من، ایشان از دنیا رفتند».
سید کریم امیری فیروزکوهی سال ۱۲۸۸ در فرح‌آباد متولد شد و سال ۱۳۶۳ در تهران از دنیا رفت. او از شاعران معاصر ایرانی بود.سیدکریم امیری فیروزکوهی از شاعران توانمند و صاحب‌سبک معاصر است که با وجود تنوع آثار نظم و نثرش، چندان درباره او تحقیق و پژوهش نشده است. از آنجاکه از سال‌ها پیش با شعر این شاعر، به‌ویژه با غزلیات و قصایدش، آشنایی داشتم، پیشنهاد نگارش شرح احوال و نقد و تحلیل آثار او را به گروه شخصیت‌های مانا حوزه هنری دادم که با موافقت آنان روبرو شد.امیدوارم هرکس این مطلب را می‌خواند بتواند شعرهای او را بخواند و لذت ببرد و برایش صلوات بفرستد.