درخواست کردن دو شرط دارد: یک‌: آن‌ فرد را وسیله خدا بدانید و برای او استقلالی قائل نباشید و رب‌العالمین را فراموش نکنید. دوم‌: خود را تحقیر نکنید. مقصودم این نیست که درشت صحبت کنید و مثلا بگویید سریع کار من را انجام بده و‌الا مسلمان نیستی! نه، این‌طور صحیح نیست. متعادل باشید.نه خود راکوچک کنیدونه درشتی کنید!عبارت‌های خیلی تند وحقیرانه نگوییم، مثل این‌که«آقا ‌تو را به خدا، من دور بچّه‌های تو بگردم، به پای تو می‌افتم! و...‌‌» بنده‌ خدا هستی وعزت داری وخداوند راضی نیست خود را تحقیر کنی و این حرف‌ها را به کسی بگویی! در ادامه دعای شریف، یک هشدار بزرگی هست که ترس‌آور است! اما نعوذ بالله اگر خدا را فراموش کردیم و وسیله بودن این افراد را از یاد ببریم و برای آنها استقلال قائل شویم، گو این‌که خدا آن طرف مانده و اینها هر کاری بخواهند مستقلانه می‌توانند انجام دهند، این‌طور پیش کسی بروم چه می‌شود؟خیلی سخت است!  می‌گوید: خدایا اگر من تو را فراموش کنم و برای شخص مورد مراجعه، استقلال قائل شوم، مستحق هستم که تو من را وا بگذاری، خیر را از من منع کنی و از من روی بگردانی.