ما آینده‏ای پیش‌رو داریم که در آن به تعبیر اسلام عقل‌ها کامل می‌شود. حدیث دارد که خداوند (نمی‌گوید امام زمان) در آن دوره دست لطف خودش را بر سر بندگان می‌گذارد حَتّی‏ کمُلَتْ عُقولُهُمْ‏ و بشر عقل خودش رابازمی‌یابدودیگر این بی‌عقلی‌ها را خود به خود نمی‌کند. می‌فرماید: در آن دوره عمرهاطولانی‏تر وبهداشت مردم کامل‌ترمی‌شود،امنیت به‌طور کامل برقرار می‌شود. تَصْطَلِحُ فی مُلْکهِ السِّباعُ‏ درندگان با یکدیگر صلح می‌کنند(کاسیگین وجانسون‏ هم باهم صلح می‌کنند). یخْرِجُ الْارْضُ افْلاذَ کبِدِها. 
زمین آن‌قدر منابع نیرو و ذخیره‌ها دارد که الی ماشاء‌ا... .تازه شما به کجای آن پی برده‌اید؟! می‌گویید چهار، پنج میلیارد جمعیت زیاد است؟ نه، بیش از اینها می‌تواند در خود جای دهد.زمین حداکثر نیرویی را که دارد، گنج‌های مدفونی را که دارد، در اختیار بشر می‌گذارد. آسمان برکاتش را می‏بارد. وقتی ما روی الهام مذهبی درباره این امور مطالعه می‌کنیم و دنیای به‌اصطلاح روشن امروز را می‌‏نگریم، می‌بینیم مَثَل ما در این دنیا نسبت به دنیایی که دین به ما نوید می‌دهدکه در انتظار ماست(خواه که ما شخصا به آن دوره برسیم یا نرسیم) مَثَل مردمی است که دارند از یک تونل عبور می‌کنند. تونل در ذات خودش تاریک است، ولی چراغ مصنوعی در آن نصب کرده‌اند. تازه باید از این تونل بیرون بیایند.وقتی بیرون آمدند، به یک فضای بسیار باز و بسیار روشن که روشنی آن طبیعی است، می‌رسند‌؛ عدالت به معنی واقعی برقرار است، امنیت به معنی واقعی برقرار است، آزادی به معنی واقعی برقرار است، توحید به حقیقت خودش طلوع می‌کند و ظاهر می‌شود و دنیا را روشن می‌کند. اعْلَموا انَّ ا... یحْی الْارْضَ بَعْدَ مَوْتِها. قرآن می‌گوید: بدانید که خدا همین زمین مرده را هنگام بهار زنده می‌کند.این آیه در احادیث ما این‌طور تفسیر شده که این مطلب به زمین خاکی اختصاص ندارد، زمینِ اجتماع بشر همچنین است.اگر شما دیدید که روزی فساد جهانگیر شد (ظَهَرَ الْفَسادُ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما کسَبَتْ ایدِی النّاسِ)، اگر تمام عالم مثل فصل زمستان مُرد، مأیوس نشوید، نگویید دنیا را زمستان گرفت، دیگر دوره بهار منقضی شد‌؛ خیر، بهاری خواهد آمد.  این، معنی‏ الَّذینَ یؤْمِنونَ بِالْغَیبِ‏، ایمان به نهان و ایمان به مددهای غیبی و نهانی است، منتها مددها برای شخص به مقیاس شخصی، برای اجتماع کوچک به مقیاس اجتماعی و برای جهان بشریت به مقیاس جهانی است. حکومت واحد جهانی، سراسر عدالت، سراسر امنیت، سراسر برکت، سراسر رفاه، سراسر آسایش، سراسر خوبی و سراسر ترقی خواهد بود. در خاتمه عرایضم این جملات دعای افتتاح را که شاید اکثر شما حفظ هستید، می‌خوانم: اللهُمَّ انّا نَرْغَبُ الَیک فی دَوْلَةٍ کریمَةٍ، تُعِزُّ بِهَا الْاسْلامَ وَ اهْلَهُ وَ تُذِلُّ بِهَا النِّفاقَ وَ اهْلَهُ وَ تَجْعَلُنا فیها مِنَ الدُّعاةِ الی‏ طاعَتِک وَ الْقادَةِ الی‏ سَبیلِک وَ تَرْزُقُنا بِها کرامَةَ الدُّنْیا وَ الْاخِرَةِ. 

برگرفته از کتاب آزادی معنوی 
استاد شهید مرتضی مطهری