چه‌چیزی یا چه‌کسی ما را محکوم کرده که فقط فیلم‌ها و سریال‌های طنز و عموما بی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ارزش بسازیم و نگاه کنیم؟قطعا نمی‌شود از غربی‌ها انتظار داشت که بیایند و از تاریخ ما فیلم بسازند، اما چرا نباید این انتظار را از خودمان داشته باشیم؟ از‌طرفی معتقدیم هنر نزد ایرانیان است و بس، اما از طرف دیگر هیچ تلاشی برای نشان‌دادن این هنر نمی‌کنیم. مدام به فرزندان‌مان می‌گوییم به‌جای خواندن داستان ابرقهرمان‌های غربی، شاهنامه بخوان تا دریابی قهرمان واقعی کیست. اما دریغا که کتاب‌های کهنه ما حریف رسانه‌های پررنگ‌و‌لعاب غربی نمی‌شوند.نمی‌دانم این بی‌عملی در فضای رسانه‌ای صرفا به‌علت بی‌توجه‌بودن مسئولان مربوطه بوده یا نتیجه سیاستی پنهان در پشت پرده است. اما اگر کسی واقعا در تلاش است سینمای ایران را تهی از هرگونه فرهنگ ایرانی نگه دارد، باید به او آفرین گفت چرا که موفق شده ایران را برای سالیان سال از تلویزیون و سینمای ایران و نتیجتا از دل‌های مردم ایران بیرون کند.