بنابراین نویسنده به جای آن که از مسائلی سخن بگوید که به قول سارتر، از حد تجربه‌‌اش بی‌نهایت بالاتر است بهتر و شرافتمندانه‌تر آن نیست که تنها از تجربه و دانسته‌‌اش سخن بگوید؟ هرکدام از ما چه می‌دانیم از معنای جهان؟ هر آنچه می‌دانیم این است که دنیا حرکت می‌کند و پیوسته تغییر شکل می‌دهد. به واقع زندگی یک جنبش مداوم، انقلاب مداوم، ویرانی و نوسازی مداوم است و آنچه دیروز حقیقی بود امروز حقیقی نیست و شاید هیچ چیز حقیقی نباشد.کتاب فوق متشکل از 9 داستان با پیوندهای روایی خاص است که در بازه زمانی سال‌های قبل و بعد از فروپاشی اتحاد شوروی در اوکراین اتفاق می‌افتند. داستان‌ها از ابتدا تا نیمه، در اواخر حکومت شوروی و مابقی بعد از سقوط اتحاد جماهیر شوروی روی می‌دهند. نکته حائز اهمیت در این کتاب به‌هم پیوستگی و وحدت زمانی و مکانی داستان‌ها با هم بوده که این نشان از تسلط نویسنده بر فرم و ساختار داستان است. همه چیز در داستان‌های این کتاب در حال فروپاشی و اضمحلال است و هیچ‌یک از شخصیت‌ها در مقابل آن مصون نیستند. تصاویر و توصیف‌های نویسنده از زندگی مردم اوکراین در زمان قبل و بعد از فروپاشی، وحشت زندگی در آن سال‌ها را به‌خوبی به مخاطب منتقل می‌کند؛ هر‌چند گاهی زبان سویه‌های طنز می‌گیرد و یک جاهایی گروتسک بالا می‌زند اماهمه اینها شگردهای نویسنده‌ای سرشار ازنبوغ است که با معصومیتی طنزآلود،ظالمانه‌ترین رنج‌هاوواقعیت‌هارابرای خواننده به تصویرمی‌کشد.ماریا روا درنخستین اثرش باعنوان «شهروندان خوب نباید بترسند» با مهارت و هوشمندی فضای ترس، خشونت، انتقام، شک و تردید وظلم را درمیان شهروندان کیرووایی توصیف و روایت می‌کند. همان‌ها که زیر سیطره نظام دیکتاتوری شهروندان خوبی به نظرمی‌آیند و مسلما باید بدون هیچ اضطراب و نگرانی از مجازات زندگی کنند اما همواره هراسی گریزناپذیر دنیایشان را دچار رنجی دائمی ساخته است. البته درهر دو دوره، قبل و بعد از فروپاشی، مسائلی چون تبعیض، زندگی فلاکت‌بارواختلاف طبقاتی همچنان مشترک وتنها شیوه‌های اعمال آنهابر جامعه و زندگی مردم متفاوت است. ترجمه این اثر را مژده دقیقی با مهارتی ویژه انجام داده و نشر نیلوفر آن را به چاپ رسانده است. 

سعیده اسداللهی‌ - منتقد ادبی