البته گویا ماجرای استفاده از شکر به شکل قنداغ یا شکل‌های دیگر، فقط هم مختص کشور ما نبوده است. شاید جالب باشد که بدانید در جنگ جهانی دوم به‌دلیل کاهش دسترسی به قند و شکر، آمار ابتلا به دیابت نوع 2 کاهش چشمگیری نشان می‌دهد. به این ترتیب که بین سال‌های 1942 تا 1953میلادی، به دلیل جیره‌بندی شکر، مصرف روزانه آن برای هر فرد در بریتانیا 40گرم بوده که پس از پایان این جیره‌بندی میزان آن به روزانه 80گرم می‌رسد. تازه‌ترین پژوهش‌ها نشان می‌دهند که محدودکردن مصرف قند و شکر اززمان بارداری مادرتا اوایل دوره کودکی،باعث کاهش خطرابتلا به دیابت نوع2 وفشارخون بالا دربزرگسالی می‌شود.پژوهشگران دانشگاه مک‌گیل کانادا، دانشگاه کالیفرنیا، دانشگاه برکلی و دانشگاه کالیفرنیای جنوبی در ایالات متحده، در پژوهشی همزمان با بررسی داده‌های زیستی مردم بریتانیا در جنگ جهانی دوم با داده‌های سلامتی افراد تازه‌متولدشده دریافتند که مصرف شکر عاملی چالش‌برانگیز در سلامت است. الگوی غذایی مادر در دوره بارداری و پس از تولد، از دوره‌ نوزادی تا ابتدای دوره کودکی روی وضعیت سلامتی فرد، 50 تا 60 سال بعد از دوره‌ نوزادی اثر دارد. برهمین اساس، خطر ابتلا به دیابت نوع 2 در کودکانی که در هزار روز نخست زندگی (تقریبا تاسه‌سالگی)میزان قندکمتری دریافت کرده‌اند،35درصدوخطرابتلا به فشارخون بالا، 20درصدکمتر ازکودکانی است که از انواع موادقندی استفاده‌ کرده‌اند.محدودیت مصرف قند درزمان بارداری مادر (محدودیت قند در رحم) و پس از تولد نکته بسیار مهمی درتغذیه است. این گروه تحقیقاتی عقیده دارندمصرف شکر دردوره نوزادی وتا سه‌سالگی، شبیه به مصرف تنباکو است.بنابراین شرکت‌های تولید‌کننده موادغذایی برای کودکان وازطرفی خانواده‌ها باید اضافه‌کردن قند به غذای کودکان را کاملا محدود کنند. منبع دریافت گلوکز برای نوزادان و کودکان باید منابع سالم و طبیعی باشد.

منبع: euronews.com
مهتاب خسروشاهی - گروه دانش