نگاهی به فیلم باغ کیانوش
پیوند ادبیات و سینما!
در فیلم باغ کیانوش مخاطب با بهترین فیلم نوجوانانه چند سال اخیر و شاید بهترین تولید کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در سالهای پس از اوجش روبهرو میشود.
یک فیلم همهچیزتمام (اکشن، معمایی، داستانی، انیمیشن و حتی جنگی) در این ژانر که هم داستان درگیرکنندهای دارد، هم بازیهای خوب و هم محتوایی به اندازه و دقیق! این فیلم که برگرفته از رمانی به همین نام نوشته علیاصغر عزتیپاک است، نگاه تازهای به موضوعات جنگ و تاثیرات آن بر نوجوانان دارد.باغ کیانوش با توجه به فضای تاریخی و جنگیاش، بستری مناسب برای گفتوگو میان والدین و نوجوانان درباره زندگی در دوران جنگ فراهم میکند. داستان فیلم به موضوعاتی چون فقدان، شجاعت و پذیرش غم و از دست دادن میپردازد.باغ کیانوش داستان نوجوانان روستایی است که در دل جنگ زندگی روزمره خود را میگذرانند اما با فرود دو خلبان بعثی در روستا همهچیز بههم میریزد بهخصوص که هیچکس حرف بچهها را باور نمیکند! این سینمایی سرشار از لحظات طنز است اما میزان خشونت و ترس اثرسبب میشود تا تماشای آن برای نوجوانان به انتخابی حساس تبدیل شود! اساسیترین عنصر فیلم باغ کیانوش، خیال است که میتوان آنرا رکن اصلی هراثر هنری درنظر گرفت. این فیلم به معنای واقعی کلمه(سینما) و اصلیترین وظیفهاش سرگرم کردن مخاطب است. ایده مرکزی فیلم بسیار دوستداشتنی، شریف و ملی است. بچههای یک روستا در زمان جنگ تحمیلی بهدنبال شنیدههایشان از مردی به نام کیانوش، از او شخصیتی مرموز ساختهاند که باغ میوهاش بهمثابه همان قلعههای سیاه روی قلههای نوکتیز در فیلمهای ترسناک و فانتزی است. آنها خردهقصههایی مرموز و ترسناک از کیانوش دارند و باغ اورا باغ پررمزورازی میدانند که حتی (موز)دارد! آنها به طمع خوردن موز وارد باغ کیانوش میشوند و همانجا است که رویاپردازیها و باغ پررمز و رازشان دود میشود وبه هوا میرود! در فیلم باغ کیانوش و اینکه چگونه رضا کشاورزحداد توانسته با خلق جغرافیای سینمایی، این جنبه را به یکی ازنقاط قوت اثر خود تبدیل کند. درهمان ابتدای فیلم و بدون اتلافوقت، حادثه محرک رقم میخورد و بچهها راغب میشوند در یک رقابت که بااحوالات آنها تناسب دارد، قدم در باغ کیانوش بگذارند. در اینجا بارقههای خلق جغرافیای سینمایی را میتوان دید وهرگروه ازبچهها دربرنامهریزیشان برای ورود به باغ و خروج موفق از آن، نسبت خود را با جغرافیای باغ معین میکنند و بر این اساس تصمیم میگیرند چگونه وارد باغ شوند. پرداخت متناسب فیلمنامه به هرکدام از این کاراکترهای نوجوان تشخص میدهد و درنتیجه بهنظر نمیرسد که هیچکدام اضافی باشند!همین کافی است تا جمع آنها به یک کاراکتر منسجم، دوستداشتنی و فعال تبدیل شود.
محمدرضا دلیر | منتقد سینما