ایران؛ تهران نیست!
موضوع عدالت درتوزیع امکانات شهری همیشه ازجمله موارد مهم و البته موردتوجه افکارعمومی بوده امااین عدالت توزیع،کمتردرشهرهای بزرگ ازجمله تهران دیده شده است.
حتی درسطحی کلانترهممیتوان دیدکه توزیع امکانات به شکلمعناداری به نفع پایتخت صورتگرفته است.همین موضوع باعث شده تراکم جمعیت درتهران به شکل عجیبی زیاد باشدوهرساله هم به جمعیت مهاجران گسیل شده به سمت پایتخت اضافه شود.
تهران؛ یکپنجم ایران
تمرکز حدود ۲۰درصد ازجمعیت کشور،سهم ۲۷درصدی از تولید ناخالص داخلی کشور و تولید ۲۴درصد ارزشافزوده تهران را مهمتر کرده است.
یکسوم درآمد در پایتخت
یکسوم از کل درآمدهای کشور متعلق به پایتخت است و در حالحاضر، سیاست فعلی تهران در حوزه اقتصاد براساس توسعه بهرهوری است.
مخاطرات پایتخت
مردم در تهران با ترافیک شدید، آلودگی زیاد، افزایش روزانه جمعیت، معضل تهیه آب، زلزلهخیز بودن و افزایش هزینه زندگی هم روبهرو هستند.
تهران جا ندارد
براساس سند آمایش شهری مصوب دهه40، شهر تهران به لحاظ منابع، ظرفیت پذیرش تنها پنج میلیون سکنه را دارد اما جمعیت ثابت آن امروز به 12 میلیون نفر رسیده است.
تهدید تهران
این موضوع تهدیدهای امنیتی فراوانی هم دارد. تمرکز بیش ازحد درتهران،کشورراآسیبپذیرکرده و ماباید پایتختهای فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، علمی و نظامی خود را از یکدیگر جدا کنیم.