توانایی و استعداد موجود در مراکز صداوسیمای کشور از نظر نیروی انسانی، داستان‌های بکر تاریخی و حماسی، فیلمنامه‌های ارزشمند، چهره‌های ماندگار تاریخی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و ورزشی، فضا و لوکیشن‌های طبیعی و تاریخی، فرهنگ، آداب و رسوم، گویش‌ها و لهجه‌های زیبا و .... موجب شده تا این مراکز در ژانر‌های مختلف تولید محتوا بکنند و مجموعه‌هایی را در سطح ملی و بین‌المللی بسازند که امروز می‌تواند از شبکه‌های تلویزیونی، ملی و سراسری صداوسیما پخش شود. اگر رسانه‌ملی به دنبال رعایت عدالت در گام جدید پیشرفت‌های خود است، یقینا باید توجه ویژه‌ای به مراکز صداوسیمای استان‌های کشور داشته باشد که خوشبختانه این امر در سال‌های اخیر و در دوره جدید مدیریت این سازمان تحقق یافته و شتاب بیشتری به خود گرفته است؛ به طوری که شاهد پخش مجموعه‌های نمایشی تولید مراکز استان‌های صداوسیما از شبکه‌های ملی و سراسری بودیم که جای بسیار خشنودی است. این حرکت بسیار خوب رسانه‌ملی موجب شد هنرمندان استانی احساس کنند آثارشان در سطح ملی و کشوری دیده می‌شود و به نوعی تشویق‌شده و دلگرمی بیشتری پیدا کنند. در چند سال اخیر مجموعه‌هایی مانند سنجرخان، راز ناتمام، جلال ۱و ۲ و... در مراکز صداوسیمای استان‌ها تولید و از شبکه‌های سراسری پخش شده است.  در حال حاضر هم مجموعه تلویزیونی «سوجان» که با پشتیبانی معاونت استان‌های سازمان صداوسیما در مرکز گیلان تولید شده و در حال پخش از شبکه یک رسانه‌ملی است، یکی از آثار تاریخی فاخر است که همراهی گروه زیادی از هنرمندان ملی و محلی را با خود دارد. می‌توان اذعان کرد یکی از ویژگی‌های منحصر‌به‌فرد تولید این نوع مجموعه‌ها، بهره‌گیری از فرهنگ‌ها، آیین‌ها و سنت‌های کهن و طبیعت بکر منطقه، گویش‌ها و لهجه‌های محلی و بومی و قصه‌های تاریخی و حماسی با بازیگران و عوامل بومی است که یقینا برای مخاطبان و بیننده‌های تلویزیون از جذابیت بیشتری برخوردار است. رسانه‌ملی با این رویکرد جدید و توجه به فرهنگ، آداب، رسوم، سنت‌ها و بافت‌های تاریخی و نیز توجه به‌ چهره‌های تاریخی و مبارزاتی هر استان که در مقطع‌های تاریخی بسیار مهم کشورمان در مقابل زیاده‌خواهی‌ها و تجاوزات بیگانه به این سرزمین، جانانه دفاع کرده، به مبارزه پرداختند و در تاریخ این کشور تاثیرگذار بوده و جاودانه شدند، نشان داده که به توانایی‌های استان‌های کشور در تولید مجموعه‌های تلویزیونی فاخر ایمان داشته و می‌رود که بستری فراهم کند تا هنرمندان استانی هم مانند هنرمندان پایتخت، خود را در قاب شبکه‌های ملی ببینند. مراکز صداوسیمای استان‌ها صرفا یک مجموعه رابط و اداری نیستند و هنرمندانی را پرورش داده‌اند که توانایی تولید آثار تلویزیونی فاخر در سطح کلان ملی را دارند؛ بنابراین از این روایت این‌گونه باید نتیجه گرفت که در استان‌های مختلف کشورمان که زیست‌بومی از فرهنگ‌ها، سنت‌ها، گویش‌ها، لهجه‌ها، آیین‌های مذهبی و دینی، بافت‌های تاریخی ماندگار، طبیعت‌های رنگارنگ و جغرافیای بی‌نظیر است، می‌توان کارهای بسیار فاخر تلویزیونی انجام داد که در این راستا صداوسیمای مراکز استان‌ها نقش بسیار مهم و حیاتی دارند. 

​​​​​​​رسول شمالی‌ورزنده |  روزنامه‌نگار