نسبت ما با غزه
کتاب «پایی در غزه» روایتهایی از شانزده نویسنده است که نسبت خودشان را با غزه و در جواب سؤال «ما چه نسبتی با غزه داریم؟» نوشتهاند.
چند هفته بعد از شروع طوفانالاقصی، مرکز آفرینشهای ادبی حوزه هنری، تعدادی از داستاننویسان را دعوت کرد تا درباره فاجعهای که در غزه رقم خورده، گفتوگو کنند. پس از این جلسه، اکبری دیزگاه با همفکری بهزاد دانشگر مدیر دفتر ادبیات داستانی حوزه هنری از تعدادی از نویسندگان دعوت کردند تا ضمن تفکر بر پرسش «ما چه نسبتی با غزه داریم؟»، درباره این موضوع بنویسند. حاصل این دعوت، ارائه شانزده روایت ازشانزده نویسنده شد. نویسندگان دراین اثر ازمنظرهای گوناگون به غزه توجه کردهاند از نگاه عاطفی و حسی گرفته تا نگاههای فلسفی، الهیاتی، جامعهشناختی وسیاسی و تاریخی.به تعبیر دیزگاه «پایی در غزه» هرچند همه صداهایی که در جامعه ایرانی نسبت به غزه شکل گرفته را نمایندگی نمیکند اما حتیالامکان کوشیده به همه صداهای برخاسته احترام گذاشته شود، هر چند با نظر او هم مخالف باشد. اکبری دیزگاه این کتاب را تقدیم کرده به امامموسی صدر که اولین بار از زبان او شنیده که اسرائیل شر مطلق است و به ادوارد سعید که امکان اندیشیدن به وضعیت فلسطین را برایش فراهم کرده.
نویسنده: ابراهیم اکبری
نشر: مرکز آفرینشهای ادبی
سال انتشار: 1403
تعداد صفحه: 264