حتما شما هم داستان‌هایی از تلاش انسان‌ها برای پرواز را شنیده‌اید. انسان‌هایی که با روش‌های مختلف برای خود بال می‌ساختند، به ارتفاعات می‌رفتند و می‌کوشیدند تا پرواز کنند! اما تنها ماحصل این تلاش برای آنها، مرگ و دست و پا شکستگی بود.این بال‌ها تغییر می‌کرد و بزرگ‌تر می‌شد و هرکسی سعی می‌کرد به نوعی بختش را امتحان کند اما فایده‌ای نداشت. سقوط تنها حاصل پرواز انسان با بال‌های دست‌ساز بود.همه این شکست‌ها برای این بود که در ذهن انسان‌ها پرواز با بال اتفاق می‌افتاد اما نکته‌اش اینجاست که انسان پرنده نیست که پروازش با بال باشد. انسان موجودی است که به جای بال، ذهنی خلاق و پویا دارد؛ پس باید با کمک گرفتن از این ذهن خلاق، راهکار دیگری برای پرواز پیدا می‌کرد، راهکارهای که پرواز کردن با بال نبود! اما دیدن پرواز پرندگان و بال گشودن آنها در دل آسمان در ذهن پدران ما جا انداخته بود پرواز کردن، فقط و فقط از مسیر بال زدن است که اتفاق می‌افتد. به همین خاطر هم به دنبال آن بودند برای خودشان بالی بسازند و در آسمان به پرواز دربیایند.برداران رایت اما دلیل موفقیت‌شان این بود که ذهن‌شان را از طراحی بال برای انسان فراتر بردند و درنهایت توانستند نخستین هواپیما را بسازند و نخستین پرواز بشر را ثبت کنند. بعد از آن بود که با تغییر نگرش، انسان‌ها توانستند هواپیماهای متعددی بسازند و رویای پروازشان را محقق کنند. در زندگی شخصی ما آدم‌ها هم همین حکایت وجود دارد. خیلی وقت‌ها تا نگاه‌مان تغییر نکند و ذهن‌مان را از چارچوب‌های معمول رها نکنیم، نمی‌توانیم برای بسیاری از موضوعات راه‌حلی پیدا کنیم وبه موفقیت برسیم.برای تحقق رویاهای‌مان بایدفراتراز چارچوب‌های متداول، فکر و ذهن‌مان را رها کنیم. اطمینان داشته باشید راه‌حل‌ها در ورای قالب‌های ذهنی ما خواهد بود. پس برای موفقیت قالب‌های ذهنی‌تان را بشکنید.