در این نامه با اشاره به اهمیت جایگاه و نقش کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در ایران و جهان، درباره وضعیت فعلی این نهاد و با اشاره به نیمه‌تعطیل‌شدن بسیاری از کتابخانه‌ها و فعالیت‌های آموزشی و پژوهشی، بازنشستگی زودهنگام و تعدیل بسیاری از کارشناسان و مربیان هنرمند و باتجربه، پایین‌آمدن کیفیت کتاب‏‌ها و عرضه محصولات نازل و  تعطیلی بسیاری از فعالیت‌‏ها و رویدادهای ارزشمند نوشته شده است که متأسفانه اهالی فرهنگ و هنر کودکان و نوجوانان به‏‌تدریج و به‌‏ویژه در سال‌های اخیر، با نگرانی، نظاره‌‏گر دور‌شدن این نهاد مهم و معتبر از اهداف و وظایف ذاتی خود شده‌اند. 
در بخش دیگری ازاین نامه پیشنهاد تجمیع یا درواقع ادغام کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در سازمان‌های استانی آموزش و پرورش، در طرح موسوم به «طرح تقویت آموزش و پرورش» مورد اعتراض قرار گرفته و گفته شده که این طرح نسنجیده، با نادیده‌انگاشتن ماهیت کانون پرورش فکری مطرح شده است.