پادکست یک رسانه صوتی است که در آن روایتگری، داستان‌گویی و استوری‌تلینگ اهمیت زیادی دارد. روایتگری بسیار حیاتی است و پادکسترهای موفق معمولا کسانی هستند که توانایی روایتگری خوبی دارند. حتی ممکن است پژوهش‌های‌شان آن‌قدر قوی نباشد یا نواقص دیگری داشته باشند، اما جذابیت و دلنشینی روایتگری‌شان باعث می‌شود مخاطب را با خود همراه کنند. مخاطب امروز پادکست بیشتر جوانان و تحصیلکرده‌ها هستند، عمدتا از طبقه دانشگاهی در سراسر جهان. این رسانه یک رسانه جدی است. در انتخابات کشورهای مختلف می‌بینیم که پادکست نقش مهمی در جهت‌گیری انتخابات و تاثیرگذاری بر نامزدها دارد. 

به‌وضوح مشخص است که گروه‌های سیاسی و احزاب از سال‌های قبل روی این رسانه سرمایه‌گذاری کرده‌اند و اکنون از آن بهره‌برداری می‌کنند. درحال‌حاضر، در بسیاری از بخش‌های محتوایی، بحث‌های جدی در حال انجام است و این حوزه‌ها مخاطبان میلیونی دارند. طبیعتا این افراد سرمایه‌گذاری کرده و به مرحله درآمدزایی رسیده‌اند و در زمینه اسپانسرینگ نیز موفق عمل کرده‌اند و مخاطبان وفاداری دارند. این ویژگی، تفاوت آنها با رادیو را مشخص می‌کند.مخاطب در حوزه تقاضا با سلیقه خود اقدام می‌کند و من باید در زمین بازی او عمل کنم و بگویم که من با زبان تو حرفی برای گفتن دارم. اگر حرفی برای گفتن دارم (که داریم)، و اگر فرم جدید را بلدم (که باید یاد بگیرم)، پس باید سراغ کار بروم و تنها تماشا نکنم.