زباله‌های شهری چه می‌شوند؟
سال ۲۰۲۵ برای کشورهای اتحادیه اروپا با یادآوری تمام تعهدات زیست‌محیطی که طبق قوانین باید رعایت کنند، آغاز شد. اتحادیه اروپا در مسیر پیشرفت خود برای تبدیل‌شدن به یک «بهشت زیست‌محیطی» تا سال ۲۰۵۰، اهدافی را در جهت کاهش سطح آلودگی، انتشار گازهای گلخانه‌ای، گرمایش جهانی و احیای طبیعت تعیین کرده است. یکی از اهداف اصلی برای داشتن محیط‌زیستی پاک و سالم، کاهش حجم زباله و اثرات مضر آن بر طبیعت است.
در همین راستا از ابتدای ژانویه، کشورهای اتحادیه اروپا ملزم به تفکیک زباله‌ها هستند و باید لباس‌ها و پارچه‌ها را جداگانه جمع‌آوری کنند. این به آن معناست که پوشاک غیرقابل استفاده‌ای چون کفش و کیف که ساختار متفاوتی دارند، نباید در کنار پارچه‌ها در سطل زباله جای گیرند.
صنعت بازیافت در خاورمیانه هنوز در مراحل ابتدایی خود است و در حالی که موانع مختلفی برای رشد این صنعت وجود دارد، اکثر دولت‌های عربی تمایل خود را برای اعمال راه‌حل‌های ملموس در جهت مدیریت زباله و پسماند ابراز کرده‌اند. از جمله امارات که مدیریت یکپارچه پسماند را با هدف حمایت از اقتصاد چرخشی و پیشبرد توسعه پایدار در دستور کار قرار داده است.
همچنین در مصر طی سال‌های گذشته، برنامه ملی مدیریت پسماند جامد با بودجه اتحادیه اروپا، KFW، GIZ، شرکت سوئیس و دولت مصر تکمیل شد که هدف آن بازسازی بخش زباله در سطح ملی، منطقه‌ای و محلی است.
مراکش هم طی چند سال گذشته اعلام کرد که قصد دارد نرخ مواد بازیافتی خود را به ۲۰درصد افزایش دهد و در زمینه گسترش امر بازیافت، مبحث اشتغال‌زایی را هم مدنظر قرار داده است.
در ایران، طبق اعلام رئیس مجلس شورای اسلامی، ما امروز ۹درصد بازیافت زباله داریم و ۹۰درصد زباله‌های کشور به صورت غیراستاندارد و غیراصولی دفن می‌شود. به‌گفته دکتر قالیباف، به‌جز شهر اصفهان که اقتصاد پسماند با مدیریت درست از ابتدا در مبدأ تفکیک انجام می‌شود و حداقل دفن زباله را دارند، در بقیه نقاط کشور، به‌خصوص شمال، دچار بحران هستیم.
دکتر قالیباف طی نشست علنی مجلس در اواخر ماه گذشته با بیان این‌که روزانه ۵۸ هزار تن زباله در کشور تولید می‌شود، گفت: عوارض زیست‌محیطی و آلودگی خاک، آب و هوا، ریشه در حوزه پسماند دارد و در این رابطه فقط مشکل مدیریتی داریم. این در حالی است که قانون پسماند با قدمتی 20ساله، در سال ۱۳۸۳ تصویب و در سال ۱۳۸۴ آیین‌نامه آن نهایی شده است، اما متأسفانه ما به‌طور روزافزون شاهد گسترش این بحران هستیم.
در همین راستا از ابتدای ژانویه، کشورهای اتحادیه اروپا ملزم به تفکیک زباله‌ها هستند و باید لباس‌ها و پارچه‌ها را جداگانه جمع‌آوری کنند. این به آن معناست که پوشاک غیرقابل استفاده‌ای چون کفش و کیف که ساختار متفاوتی دارند، نباید در کنار پارچه‌ها در سطل زباله جای گیرند.
صنعت بازیافت در خاورمیانه هنوز در مراحل ابتدایی خود است و در حالی که موانع مختلفی برای رشد این صنعت وجود دارد، اکثر دولت‌های عربی تمایل خود را برای اعمال راه‌حل‌های ملموس در جهت مدیریت زباله و پسماند ابراز کرده‌اند. از جمله امارات که مدیریت یکپارچه پسماند را با هدف حمایت از اقتصاد چرخشی و پیشبرد توسعه پایدار در دستور کار قرار داده است.
همچنین در مصر طی سال‌های گذشته، برنامه ملی مدیریت پسماند جامد با بودجه اتحادیه اروپا، KFW، GIZ، شرکت سوئیس و دولت مصر تکمیل شد که هدف آن بازسازی بخش زباله در سطح ملی، منطقه‌ای و محلی است.
مراکش هم طی چند سال گذشته اعلام کرد که قصد دارد نرخ مواد بازیافتی خود را به ۲۰درصد افزایش دهد و در زمینه گسترش امر بازیافت، مبحث اشتغال‌زایی را هم مدنظر قرار داده است.
در ایران، طبق اعلام رئیس مجلس شورای اسلامی، ما امروز ۹درصد بازیافت زباله داریم و ۹۰درصد زباله‌های کشور به صورت غیراستاندارد و غیراصولی دفن می‌شود. به‌گفته دکتر قالیباف، به‌جز شهر اصفهان که اقتصاد پسماند با مدیریت درست از ابتدا در مبدأ تفکیک انجام می‌شود و حداقل دفن زباله را دارند، در بقیه نقاط کشور، به‌خصوص شمال، دچار بحران هستیم.
دکتر قالیباف طی نشست علنی مجلس در اواخر ماه گذشته با بیان این‌که روزانه ۵۸ هزار تن زباله در کشور تولید می‌شود، گفت: عوارض زیست‌محیطی و آلودگی خاک، آب و هوا، ریشه در حوزه پسماند دارد و در این رابطه فقط مشکل مدیریتی داریم. این در حالی است که قانون پسماند با قدمتی 20ساله، در سال ۱۳۸۳ تصویب و در سال ۱۳۸۴ آیین‌نامه آن نهایی شده است، اما متأسفانه ما به‌طور روزافزون شاهد گسترش این بحران هستیم.