تلاش مذبوحانه اروپا برای ادامه بحران
در روزهای اخیر شاهد تلاش اروپا برای کمک به اوکراین و مقابله با روسیه و اتهام زدن به ایران هستیم. اروپایی‌ها به امید این‌که آمریکا وارد صحنه خواهد شد، به ایجاد بحران ادامه می‌دهند اما این تلاش آنها مذبوحانه است، چون به نظر می‌رسد که آمریکا انتخاب خودش را کرده است.
مرورتاریخ نشان می‌دهد که اروپایی‌ها در مقاطع مختلف ودربزنگاه تحولات بین‌المللی توان تأمین امنیت خود رانداشته‌اند.برای نمونه، در جنگ جهانی اول و دوم، آنها آتش‌افروزی کردند اما قدرت‌های بزرگ آن زمان، یعنی روسیه و آمریکا به کمک‌شان آمدند. در مقطع کنونی نیز اروپا در کنار آمریکا، عامل اصلی ایجاد بحران اوکراین و کشته شدن صدها هزار نفر محسوب می‌شود. اروپایی‌ها اکنون نیز بر طبل جنگ می‌کوبند. البته با این تفاوت که هنوز چشم امید آنها به آمریکاست، زیرا قادر نیستند نیرو وارد اوکراین کنند. این در حالی است که نمی‌توانند شاهد و ناظر این مسأله باشند که بازنده اصلی میدان هستند.
دراین شرایط، ترامپ با روسیه برای دستیابی به منابع معدنی و نفت وگاز اوکراین بحث می‌کند و این رویکرد اروپایی‌ها را به بازنده میدان بدل خواهد کرد. به همین دلیل، اروپایی‌ها نیز با معتبرنمایی نقش روسیه به عنوان تهدید علیه امنیت اروپا تلاش می‌کنند تا ترامپ آنها را کنار نگذارد. به عبارت دیگر، اروپایی‌ها تلاش دارند به بحران ادامه دهند تا شاید آمریکایی‌ها وارد صحنه شوند و به این شکل بتوانند به منافع‌شان دست پیدا کنند. اما این تلاش مذبوحانه است. به نظرمی‌رسد که آمریکا انتخاب خودش را کرده و به همین دلیل، زلنسکی هم برای امضای توافقنامه به زودی راهی واشنگتن خواهد شد. انگلیس نیز ازیک سو بر طبل جنگ می‌کوبید و در کنار اروپایی‌ها می‌خواست نیروهایش را مستقر کند. اما درعمل نشان داد تحت امر آمریکاست واگر قراربه انتخاب بین اروپا و آمریکا باشد، آنها آمریکا را انتخاب می‌کنند. تلاش‌های فرانسه و این‌که گفته می‌خواهد چتر هسته‌ای خود را گسترش دهد نیز در این راستا ارزیابی می‌شود. این ادعا را نباید جدی گرفت، چون درگیری هسته‌ای قطعا به ضرر اروپاست. باید توجه داشت که اروپایی‌ها از پهنه ژئوپلیتیکی لازم برای رویارویی‌های شدید برخوردار نیستند. شدت درهم تنیدگی جمعیتی در اروپا نیز بالاست. علاوه بر این، آنها توان این کار را هم ندارند. این در حالی است که روسیه از وسعت بسیار بیشتری برخوردار است و بزرگ‌ترین قدرت اتمی جهان نیز به شمار می‌رود.
ابوالفضل ظهره‌وند | عضو کمیسیون امنیت ملی مجلسدراین شرایط، ترامپ با روسیه برای دستیابی به منابع معدنی و نفت وگاز اوکراین بحث می‌کند و این رویکرد اروپایی‌ها را به بازنده میدان بدل خواهد کرد. به همین دلیل، اروپایی‌ها نیز با معتبرنمایی نقش روسیه به عنوان تهدید علیه امنیت اروپا تلاش می‌کنند تا ترامپ آنها را کنار نگذارد. به عبارت دیگر، اروپایی‌ها تلاش دارند به بحران ادامه دهند تا شاید آمریکایی‌ها وارد صحنه شوند و به این شکل بتوانند به منافع‌شان دست پیدا کنند. اما این تلاش مذبوحانه است. به نظرمی‌رسد که آمریکا انتخاب خودش را کرده و به همین دلیل، زلنسکی هم برای امضای توافقنامه به زودی راهی واشنگتن خواهد شد. انگلیس نیز ازیک سو بر طبل جنگ می‌کوبید و در کنار اروپایی‌ها می‌خواست نیروهایش را مستقر کند. اما درعمل نشان داد تحت امر آمریکاست واگر قراربه انتخاب بین اروپا و آمریکا باشد، آنها آمریکا را انتخاب می‌کنند. تلاش‌های فرانسه و این‌که گفته می‌خواهد چتر هسته‌ای خود را گسترش دهد نیز در این راستا ارزیابی می‌شود. این ادعا را نباید جدی گرفت، چون درگیری هسته‌ای قطعا به ضرر اروپاست. باید توجه داشت که اروپایی‌ها از پهنه ژئوپلیتیکی لازم برای رویارویی‌های شدید برخوردار نیستند. شدت درهم تنیدگی جمعیتی در اروپا نیز بالاست. علاوه بر این، آنها توان این کار را هم ندارند. این در حالی است که روسیه از وسعت بسیار بیشتری برخوردار است و بزرگ‌ترین قدرت اتمی جهان نیز به شمار می‌رود.