پلاستیک نخوریم!
ریزپلاستیک‌ها همه جا وجود دارند. آنها در کبد، خون و حتی مغز انسان هم مشاهده شده‌اند و اجتناب از آنها تقریبا غیرممکن است اما برخی اقدامات می‌تواند میزان مواجهه با آنها را کاهش دهد. شری میسون، پژوهشگر آلودگی آب شیرین در دانشگاه گانون پنسیلوانیا، توصیه می‌کند افراد با شناسایی منابع پلاستیک در زندگی روزمره و یافتن راه‌هایی برای کاهش استفاده از آنها، میزان مواجهه خود با ریزپلاستیک‌ها را محدود کنند.
مقاله جدیدی که درمجله پزشکی مغز منتشر شد،راهکارهایی کلیدی برای کاهش مواجهه باریزپلاستیک‌ها پیشنهاد کرده است. به‌عنوان مثال دراین‌مقاله آمده که بایدازمصرف‌موادغذایی فوق‌فرآوری‌شده اجتناب‌کنید.غذاهای فوق‌فرآوری‌شده نسبت به غذاهای کم‌فرآوری‌شده ریزپلاستیک‌های بیشتری دارند. یک مطالعه نشان داد که در تمام ۱۶محصول پروتئینی که پژوهشگران نمونه‌برداری کردند، ریزپلاستیک وجود داشت. از میان محصولات آزمایش‌شده، میگوهای سوخاری بیشترین ذرات پلاستیک را داشتند. ناگت‌های مرغ بسیار فرآوری‌شده هم نسبت به سینه مرغ معمولی، در هر گرم ۳۰ برابر بیشتر ریزپلاستیک داشتند. جین مانکه می‌گوید: «قاعده کلی این است که هرچه غذا بیشتر فرآوری‌شده یا فوق‌فرآوری‌شده باشد، میکرو و نانوپلاستیک‌ها بیشتری از آن آزاد می‌شود.»
ریزپلاستیک‌ها ممکن است حتی در کابینت ادویه‌های شما نیز پنهان باشند. یک مطالعه در سال ۲۰۲۳ مقدار زیادی پلاستیک در نمک پیدا کرد. این مطالعه هفت نوع نمک از جمله نمک خوراکی، نمک دریا و نمک صورتی هیمالیا را تجزیه و تحلیل کرد. هر نمک مقدار قابل اندازه‌گیری ریزپلاستیک داشت اما نمک صورتی هیمالیایی درشت و نمک سیاه بیشترین ریزپلاستیک‌ها و نمک یددار کمترین ریزپلاستیک را داشتند.
ریزپلاستیک‌ها ممکن است حتی در کابینت ادویه‌های شما نیز پنهان باشند. یک مطالعه در سال ۲۰۲۳ مقدار زیادی پلاستیک در نمک پیدا کرد. این مطالعه هفت نوع نمک از جمله نمک خوراکی، نمک دریا و نمک صورتی هیمالیا را تجزیه و تحلیل کرد. هر نمک مقدار قابل اندازه‌گیری ریزپلاستیک داشت اما نمک صورتی هیمالیایی درشت و نمک سیاه بیشترین ریزپلاستیک‌ها و نمک یددار کمترین ریزپلاستیک را داشتند.