ناامنی شغلی، اصلی‌ترین مانع فرزندآوری مردان
یک پژوهشگر حوزه جمعیت و خانواده بابیان این‌که حدود ۶۷ درصد زنان شاغل،استرس ناشی ازتعارض نقش‌های خانوادگی و شغلی را تجربه می‌کنند، گفت: این در حالی است که ۷۲ درصد مردان ایرانی نیز ناامنی شغلی را اصلی‌ترین مانع برای افزایش تعداد فرزند(فرزندآوری) می‌دانند.
به گزارش ایرنا، سپهر کرمی با اشاره به این‌که کاهش نرخ فرزندآوری در ایران طی سال‌های اخیر به یکی از چالش‌های جدی اجتماعی و اقتصادی تبدیل شده است، اظهار کرد: بر اساس آمارهای رسمی، نرخ باروری در ایران از حدود 5/6 فرزند به ازای هر زن در دهه ۱۳۶۰ به کمتر از 1.6فرزند در سال‌های اخیر رسیده است.
وی افزود: این روند نزولی نه‌تنها بحران پیری جمعیت و فشار بر نظام بیمه‌های اجتماعی را تشدید کرده بلکه کاهش نیروی انسانی جوان را هم به همراه داشته است؛ مسأله‌ای که امنیت اقتصادی و توسعه پایدار کشور را تهدید می‌کند.
کرمی با بیان این‌که سیاست‌های تشویقی دولت برای افزایش جمعیت، اغلب بر زنان متمرکز است و نقش مردان به‌عنوان نهاد ریاست خانواده و تأمین‌کنندگان اصلی امنیت اقتصادی نادیده گرفته می‌شود، افزود: پژوهش‌ها نشان می‌دهند در ایران، حدود ۶۷ درصد زنان شاغل، استرس ناشی از تعارض نقش‌های خانوادگی و شغلی را تجربه می‌کنند.
این پژوهشگر حوزه جمعیت و خانواده خاطرنشان کرد: این در حالی است که نظریه اقتصاد خانواده تأکید می‌کند که تصمیم به فرزندآوری یک انتخاب مشترک و وابسته به توازن منابع اقتصادی و زمانی زوجین است و اگر مردان در این فرآیند مشارکت نکنند، زنان به‌طور ناخواسته تحت فشار هزینه‌های روانی و فیزیکی فرزندآوری قرار می‌گیرند.به گفته وی، تحول ساختاری در سیاست‌های جمعیتی با محوریت مردان به وضوح مشهود است و مردان به‌عنوان تأمین‌کنندگان اصلی معیشت، در شرایط ناپایداری اقتصادی از جمله تورم ۴۰ درصدی و بیکاری جوانان، قادر به پذیرش هزینه‌های اضافی نیستند.
این پژوهشگر حوزه جمعیت و خانواده افزود: مطالعات نشان می‌دهد که ۷۲ درصد مردان ایرانی، ناامنی شغلی را اصلی‌ترین مانع برای افزایش فرزندآوری می‌دانند و بنابراین، ایجاد سیاست‌هایی مانند معافیت‌های مالیاتی پیشرونده برای خانواده‌های پرجمعیت، تسهیلات مسکن با بازپرداخت بلندمدت و بیمه‌های درمانی رایگان برای فرزندان سوم به بعد، می‌تواند بار اقتصادی را کاهش دهد و مردان را به‌عنوان تصمیم‌گیرندگان کلیدی، توانمند سازد.
وی افزود: این روند نزولی نه‌تنها بحران پیری جمعیت و فشار بر نظام بیمه‌های اجتماعی را تشدید کرده بلکه کاهش نیروی انسانی جوان را هم به همراه داشته است؛ مسأله‌ای که امنیت اقتصادی و توسعه پایدار کشور را تهدید می‌کند.
کرمی با بیان این‌که سیاست‌های تشویقی دولت برای افزایش جمعیت، اغلب بر زنان متمرکز است و نقش مردان به‌عنوان نهاد ریاست خانواده و تأمین‌کنندگان اصلی امنیت اقتصادی نادیده گرفته می‌شود، افزود: پژوهش‌ها نشان می‌دهند در ایران، حدود ۶۷ درصد زنان شاغل، استرس ناشی از تعارض نقش‌های خانوادگی و شغلی را تجربه می‌کنند.
این پژوهشگر حوزه جمعیت و خانواده خاطرنشان کرد: این در حالی است که نظریه اقتصاد خانواده تأکید می‌کند که تصمیم به فرزندآوری یک انتخاب مشترک و وابسته به توازن منابع اقتصادی و زمانی زوجین است و اگر مردان در این فرآیند مشارکت نکنند، زنان به‌طور ناخواسته تحت فشار هزینه‌های روانی و فیزیکی فرزندآوری قرار می‌گیرند.به گفته وی، تحول ساختاری در سیاست‌های جمعیتی با محوریت مردان به وضوح مشهود است و مردان به‌عنوان تأمین‌کنندگان اصلی معیشت، در شرایط ناپایداری اقتصادی از جمله تورم ۴۰ درصدی و بیکاری جوانان، قادر به پذیرش هزینه‌های اضافی نیستند.
این پژوهشگر حوزه جمعیت و خانواده افزود: مطالعات نشان می‌دهد که ۷۲ درصد مردان ایرانی، ناامنی شغلی را اصلی‌ترین مانع برای افزایش فرزندآوری می‌دانند و بنابراین، ایجاد سیاست‌هایی مانند معافیت‌های مالیاتی پیشرونده برای خانواده‌های پرجمعیت، تسهیلات مسکن با بازپرداخت بلندمدت و بیمه‌های درمانی رایگان برای فرزندان سوم به بعد، می‌تواند بار اقتصادی را کاهش دهد و مردان را به‌عنوان تصمیم‌گیرندگان کلیدی، توانمند سازد.