میزان استقبال تماشاگران داخلی از این محصول بومی به‌قدری بالا بوده که توانسته است رقبای سرسخت و بلاک‌باستر هالیوودی همچون «موفاسا: شیرشاه»، «ریسک پرواز» و قسمت دوم «لانه دزدان» را به عقب‌نشینی وادارد. به نوشته رسانه‌های داخلی، هوبال که از دوم ژانویه به روی پرده رفته، تاکنون توانسته بیش از 500هزار تماشاچی را به داخل سالن سینماهای کشور بکشاند و به فروشی حدود شش‌میلیون دلار دست پیدا کند. این در شرایطی است که «موفاسا» محصول کمپانی والت‌دیزنی با وجود تبلیغات عظیمی که برایش در عربستان شده، از تاریخ 19 دسامبر تاکنون تنها چهارمیلیون دلار فروش داشته است. سینماهای عربستان‌سعودی بعد از توقیفی 35ساله، حدود سه سال قبل دوباره بازگشایی شدند و از آن زمان اهالی صنعت سینمای کشور تلاش زیادی کرده‌اند تا با تولید فیلم‌هایی در ژانرهای مختلف تماشاگران داخلی را جذب خود کنند. این سیاست نتیجه مثبتی داده و عموم مردم کشور از تولیدات بومی استقبال خوبی کرده‌اند. داستان هوبال در دهه 90 میلادی و در دورانی رخ می‌دهد که جنگ خلیج‌فارس اتفاق افتاد. بزرگان یک خانواده پرجمعیت تصمیم می‌گیرند برای ایمن ماندن از شعله‌های جنگ، راهی یک صحرای دور شوند. در این مکان است که تضادها بین نسل جوان و پدربزرگ خانواده آغاز می‌شود. به این ترتیب، داستان فیلم به نقد پدرسالاری در جوامع در حال پیشرفتی چون عربستان می‌پردازد.هوبال به‌جز عربستان تاکنون در امارات متحده عربی، کویت، عمان و بحرین هم به نمایش عمومی درآمده و در این مناطق موفق به جذب 87هزار تماشاچی شده است. کل صحنه‌های فیلم در منطقه تابوک فیلمبرداری شده که یک صحرای خشک است و سازندگانش از این محیط هم به‌عنوان یکی از کاراکترهای داستان بهره‌گرفته‌اند تا شرایط سخت زندگی مردم عربستان را به نمایش بگذارند. این فیلم سومین ساخته سینمایی سازنده‌اش عبدالعزیز الشلاهی است.اومی‌گوید:«برای جذب تماشاگران بومی به داخل سالن‌های نمایش، باید فیلم‌هایی با داستان‌های جذاب تولید کنیم که درباره زندگی روزمره خود آنهاست. تنها در این صورت است که می‌توان امیدوار بود مردم به دیدن فیلم‌های ما بیایند. اکشن‌های ماجراجویانه هالیوودی ممکن است در ابتدای امر به مذاق تماشاگران بومی خوش‌آید، اما بعد از مدتی آنها را دلزده کرده و باعث دوری‌شان از سالن‌های نمایش‌دهنده این فیلم‌ها می‌شود. از آنجا که این فیلم‌ها داستان‌های جذاب و مقبول ندارند و تکیه‌شان فقط روی اکشن‌کاری و حادثه‌پردازی است، بعد از مدتی به ورطه تکرار و ابتذال می‌افتند. مگر تماشاگران تا چه اندازه می‌خواهند روی پرده، تعقیب اتومبیل‌ها و بزن‌بزن‌های قهرمانان اکشن با انواع و اقسام سلاح‌های عجیب‌و غریب را تماشا کنند؟ مزیت محصولات بومی در این است که با زبانی واقع‌گرا و ساده به طرح موضوعاتی می‌پردازند که مردم عادی در زندگی روزمره‌شان با آنها دست به گریبان هستند.»