آیا اعتیاد همسر همیشه برای زن حق طلاق ایجاد می‌کند؟
اگر گذرتان به دادگستری بیفتد با مردم نگران و آشفته‌ای مواجه می‌شوید که معمولا به‌دلیل عدم آگاهی و آشنا نبودن به قانون کارشان به آنجا کشیده شده است. قطعا اگر مردم بدانند چه حق‌و‌حقوقی در زندگی دارند، با مشکلات کمتری مواجه می‌شوند.
برهمین اساس هر هفته در این بخش باهمراهی نسیم احمدی، کارشناس حقوقی به بررسی اجمالی یک موضوع حقوقی مربوط به خانواده می‌پردازیم.
در میان مسائل خانوادگی، یکی از مواردی که بسیاری از زنان در دادگاه‌های خانواده به آن استناد می‌کنند، اعتیاد همسر است اما در اینجا این پرسش مطرح می‌شود که آیا صرفا اعتیاد مرد، برای زن حق طلاق ایجاد می‌کند؟ پاسخ به این سؤال نیازمند نگاهی دقیق به قانون مدنی و رویه قضایی است.
طبق ماده ۱۱۳۰ قانون مدنی ایران، زن می‌تواند در صورت بروز «عسر و حرج» (یعنی مشقت و سختی غیرقابل تحمل) از دادگاه تقاضای طلاق کند. یکی از مصادیق عسر و حرج که در تبصره همین ماده آمده، اعتیاد مضر شوهر به مواد مخدر یا مشروبات الکلی است، مشروط بر این‌که، این اعتیاد به تشخیص دادگاه، زندگی خانوادگی را مختل کرده یا موجب آسیب به زن و فرزندان شود.
پس نکته مهم اینجاست که هر نوع اعتیادی خودبه‌خود باعث حق طلاق برای زن نمی‌شود و باید زیانبار و آسیب‌زننده بودن اعتیاد مرد اثبات شود. همچنین دادگاه باید تشخیص دهد که این وضعیت موجب عسر و حرج برای زن شده است؛
به عبارت دیگر، اگر اعتیاد مرد به‌گونه‌ای نباشد که نظم زندگی را برهم بزند یا آسیب جدی به زن وارد کند، الزاما به زن حق طلاق نمی‌دهد. در نتیجه، زنان متقاضی طلاق به‌دلیل اعتیاد همسر باید با جمع‌آوری مستندات و استفاده از مشاوره حقوقی دقیق، اثبات کنند که این اعتیاد مصداق عسر و حرج است و بر زندگی مشترک آسیب جدی وارد کرده است.
در میان مسائل خانوادگی، یکی از مواردی که بسیاری از زنان در دادگاه‌های خانواده به آن استناد می‌کنند، اعتیاد همسر است اما در اینجا این پرسش مطرح می‌شود که آیا صرفا اعتیاد مرد، برای زن حق طلاق ایجاد می‌کند؟ پاسخ به این سؤال نیازمند نگاهی دقیق به قانون مدنی و رویه قضایی است.
طبق ماده ۱۱۳۰ قانون مدنی ایران، زن می‌تواند در صورت بروز «عسر و حرج» (یعنی مشقت و سختی غیرقابل تحمل) از دادگاه تقاضای طلاق کند. یکی از مصادیق عسر و حرج که در تبصره همین ماده آمده، اعتیاد مضر شوهر به مواد مخدر یا مشروبات الکلی است، مشروط بر این‌که، این اعتیاد به تشخیص دادگاه، زندگی خانوادگی را مختل کرده یا موجب آسیب به زن و فرزندان شود.
پس نکته مهم اینجاست که هر نوع اعتیادی خودبه‌خود باعث حق طلاق برای زن نمی‌شود و باید زیانبار و آسیب‌زننده بودن اعتیاد مرد اثبات شود. همچنین دادگاه باید تشخیص دهد که این وضعیت موجب عسر و حرج برای زن شده است؛
به عبارت دیگر، اگر اعتیاد مرد به‌گونه‌ای نباشد که نظم زندگی را برهم بزند یا آسیب جدی به زن وارد کند، الزاما به زن حق طلاق نمی‌دهد. در نتیجه، زنان متقاضی طلاق به‌دلیل اعتیاد همسر باید با جمع‌آوری مستندات و استفاده از مشاوره حقوقی دقیق، اثبات کنند که این اعتیاد مصداق عسر و حرج است و بر زندگی مشترک آسیب جدی وارد کرده است.