به خانه مرد رؤیاهایم که رسیدم...
یکی از روزهای شلوغ اداره فقدانی‌های پلیس آگاهی بود. دختر جوانی روبه‌روی افسر پرونده‌اش نشسته بود و وحشتزده به در ورودی نگاه می‌کرد. مشخص بود که از فکر ملاقات با والدینش مضطرب است.
کنارش نشستم و گفتم نگران نباش. من مطمئنم از این‌که تو را صحیح و سالم اینجا می‌بینند خوشحال می‌شوند. دخترک لبخند تلخی زد و گفت: امیدوارم. گفتم می‌خواهی تا آمدن پدر و مادرت در مورد اتفاقاتی که این چند روز برایت افتاد صحبت کنیم؟
دخترک پذیرفت و گفت: من 12 سال دارم و در یکی از استان‌های غربی زندگی می‌کنم. چند وقت پیش از طریق فضای مجازی با پسر جوانی در تهران آشنا شدم و خیلی زود به او دل بستم. او تشویقم کرد که فرار کنم و خودم را به تهران برسانم تا ازدواج کنیم. حرف‌هایش خیلی قشنگ بود. من اولین‌بار بود که با یک پسر صحبت می‌کردم و با خودم فکر کردم فرار تنها راه است و والدینم هیچ‌وقت اجازه نمی‌دهند من در این سن و سال ازدواج کنم. به همین دلیل یک روز بعد از تعطیلی مدرسه دیگر به خانه نرفتم و راهی ترمینال شدم. به تهران که رسیدم، منتظرم بود. در کمال تعجب دوباره با اتوبوس راهی یکی از شهر‌های شرقی شدیم. آنجا بود که فهمیدم او در تهران در بازار میوه‌و‌تره‌بار کارگری می‌کند و خانواده‌اش ساکن استان دیگری هستند. او مرا به شهر خودش برد و همین که به خانه‌شان رسیدیم، با یک خانه مخروبه روبه‌رو شدم. ترسیدم و فورا پشیمان شدم اما دیگردیر شده بود و آنها اجازه ندادند، برگردم. تلفن همراهم را از من گرفتند تا نتوانم با خانواده‌ام تماس بگیرم وچند‌وقت درآنجا حبس بودم تااین‌که همکاران شما برای بردنم آمدند. ازروبه‌رو شدن باوالدینم هم می‌ترسم وهم خجالت می‌کشم. ما درکنارهم زندگی خوبی داشتیم و می‌دانم که اصلا انتظار چنین رفتاری را از من نداشتند. خودم هم باورم نمی‌شود.
نظریه کارشناس
سن بلوغ و نوجوانی حساس‌ترین مرحله رشد فرزند شماست. از یک‌سو گرایش‌ها و هیجانات نسبت به جنس مخالف در وجود او زنده شده و از طرفی از تجربه و پختگی در تصمیم‌گیری‌های او خبری نیست. این وظیفه شماست که پیش از گرفتاری فرزندتان در ارتباطات اشتباه و آسیب‌زا به او بیاموزید این احساسات و گرایش‌ها تنها مرحله‌ای از رشد وی، در راستای تمرین نقش‌های بزرگسالی است و به‌هیچ‌عنوان نباید جدی گرفته شود. تا فرصت هست با گفت‌وگو و آگاه‌سازی، نوجوانان خود را در برابر آسیب‌های پیش‌رو واکسینه کنید.
سرگرد سمانه مهربانی - معاون اجتماعی پلیس آگاهی پایتخت
دخترک پذیرفت و گفت: من 12 سال دارم و در یکی از استان‌های غربی زندگی می‌کنم. چند وقت پیش از طریق فضای مجازی با پسر جوانی در تهران آشنا شدم و خیلی زود به او دل بستم. او تشویقم کرد که فرار کنم و خودم را به تهران برسانم تا ازدواج کنیم. حرف‌هایش خیلی قشنگ بود. من اولین‌بار بود که با یک پسر صحبت می‌کردم و با خودم فکر کردم فرار تنها راه است و والدینم هیچ‌وقت اجازه نمی‌دهند من در این سن و سال ازدواج کنم. به همین دلیل یک روز بعد از تعطیلی مدرسه دیگر به خانه نرفتم و راهی ترمینال شدم. به تهران که رسیدم، منتظرم بود. در کمال تعجب دوباره با اتوبوس راهی یکی از شهر‌های شرقی شدیم. آنجا بود که فهمیدم او در تهران در بازار میوه‌و‌تره‌بار کارگری می‌کند و خانواده‌اش ساکن استان دیگری هستند. او مرا به شهر خودش برد و همین که به خانه‌شان رسیدیم، با یک خانه مخروبه روبه‌رو شدم. ترسیدم و فورا پشیمان شدم اما دیگردیر شده بود و آنها اجازه ندادند، برگردم. تلفن همراهم را از من گرفتند تا نتوانم با خانواده‌ام تماس بگیرم وچند‌وقت درآنجا حبس بودم تااین‌که همکاران شما برای بردنم آمدند. ازروبه‌رو شدن باوالدینم هم می‌ترسم وهم خجالت می‌کشم. ما درکنارهم زندگی خوبی داشتیم و می‌دانم که اصلا انتظار چنین رفتاری را از من نداشتند. خودم هم باورم نمی‌شود.
نظریه کارشناس
سن بلوغ و نوجوانی حساس‌ترین مرحله رشد فرزند شماست. از یک‌سو گرایش‌ها و هیجانات نسبت به جنس مخالف در وجود او زنده شده و از طرفی از تجربه و پختگی در تصمیم‌گیری‌های او خبری نیست. این وظیفه شماست که پیش از گرفتاری فرزندتان در ارتباطات اشتباه و آسیب‌زا به او بیاموزید این احساسات و گرایش‌ها تنها مرحله‌ای از رشد وی، در راستای تمرین نقش‌های بزرگسالی است و به‌هیچ‌عنوان نباید جدی گرفته شود. تا فرصت هست با گفت‌وگو و آگاه‌سازی، نوجوانان خود را در برابر آسیب‌های پیش‌رو واکسینه کنید.
سرگرد سمانه مهربانی - معاون اجتماعی پلیس آگاهی پایتخت