همچنین والدین می‌توانند در بین خودشان یکی را انتخاب کنند، که برای همیشه سرپرستی بچه را به عهده بگیرد. اما اگر دادگاه تشخیص دهدکه سرپرست کودک صلاحیت ندارد،اجازه حضانت رابه شخصی‌که بین‌والدین انتخاب شده،نمی‌دهدوخود دادگاه سرپرست صلاحیت‌دار را انتخاب می‌کند.طبق ماده ۱۱۷۳ قانون مدنی، اگر پدر یا مادر از فرزند به‌خوبی مواظبت نکنند یا خود دچار انحطاط اخلاقی باشند، حضانت فرزند از آنها سلب می‌شود. زیرا در این شرایط تربیت اخلاقی و سلامت جسمانی کودک به خطر می‌افتد. البته این سلب حق، باید توسط قیم، یکی از اقربا، والد دیگر یا رئیس حوزه قضایی از دادگاه خواسته شود. اعتیاد به الکل، قمار و مواد مخدر به طرز زیان‌آور، مشهور بودن به فساد اخلاقی و فحشا، مبتلا بودن به بیماری‌های روانی (البته با گواهی پزشکی قانونی)، سوءاستفاده کردن از کودک و مجبور کردن او به انجام کارهای غیراخلاقی مثل گدایی، قاچاق، فساد و فحشا و ضرب و جرح کودک بیش از حد متعارف تادیب از جمله مصادیق عدم صلاحیت پدر و مادر است.در این بین برای طرف مقابل حق ملاقات درنظر گرفته می‌شود. حق ملاقات فرزند به تشخیص دادگاه است. زمانی که سرپرستی کودک به یکی از والدین داده می‌شود، شخصی که حق سرپرستی طفل را ندارد، می‌تواند در زمان‌های مشخص به دیدن فرزندش برود.در ابتدا دادگاه زمان و مکان برای ملاقات ولی و فرزند را به‌عهده والدین می‌گذارد، اگر نتوانند به مکان و زمان مشخص برسند، این کار را دادگاه انجام می‌دهد. اگر ولی که سرپرستی بچه به عهده اوست از ملاقات فرزند جلوگیری کند، شخصی که سرپرستی برعهده او نیست، می‌تواند از سرپرست بچه شکایت کند.