به‌طور معمول، رسم بردن جهیزیه، به این صورت بوده که هنگام انتقال اموال به منزل مشترک، خانواده زوجه، یک لیست یا سیاهه از جهیزیه، تهیه کرده و زوج و دو نفر شاهد، ذیل را امضا می‌کنند تا از اعتبار قانونی برخوردار شود.لیستی که به این ترتیب، ولو بدون امضای شهود، توسط مرد، امضا می‌‌شود، مطابق قانون استرداد جهیزیه، یک سند عادی بوده و در دادگاه‌های کشور، از اعتبار سند عادی نیز برخوردار است؛ بنابراین، نسبت به این سند و امضای شوهر در ذیل آن، می‌توان اظهار انکار و تردید و ادعای جعل کرد.با توجه به اهمیت و اعتبار امضای مرد، در صورتی که سیاهه یا لیست جهیزیه، توسط وی امضا نشود، این سیاه، صرفا یک لیست بوده و سند عادی محسوب نشده و در نتیجه، در دعوای استرداد جهیزیه از توان اثباتی نیز برخوردار نیست.

مرحله طرح دعوای استرداد جهیزیه

​​​​​​​درصورت امتناع زوج ازامضای‌سیاهه‌جهیزیه ودرحالتی که اختلاف زوجین درادامه زندگی مشترک،باعث شودتازوجه برای استرداد جهیزیه خود ازطریق قانون اقدام کند،چندراهکار، برای موفقیت زن دردعوای استرداد وجود داشته که این راهکارها عبارتند از:

درخواست تامین خواسته: زوجه می‌تواند، پیش از ثبت دادخواست اصلی دعوای، درخواست تامین خواسته جهیزیه خود را به مرجع قضایی مربوطه داده و ضمن این دادخواست، تقاضا کند تا اموال مورد ادعای وی، توقیف شده تا از آسیب رساندن به آنها، توسط زوج یا مخفی کردن این اموال جلوگیری کند.

استناد به شهادت شهود: حداقل دونفرشاهدکه شاهد بردن جهیزیه به منزل مشترک بوده وازلیست جهیزیه واموال آن اطلاع داشته، می‌توانند باحضور درشورای حل اختلاف یادادگاه خانواده، به نفع زن، شهادت داده و به این ترتیب، پیروزی در دعوا را برای وی امکان‌پذیر ساخته و مشکل اعتبار امضای مرد و نبود آن را جبران کنند.

فاکتورهای خرید جهیزیه:ضمیمه‌کردن فاکتورهای خرید جهیزیه نیزراهکار دیگری است که درصورت امتناع زوج ازامضای سیاهه جهیزیه، می‌تواند درراه اثبات مالکیت زن بر اموال موجود درمنزل مشترک و پیروزی در دعوای استرداد،کمک قابل‌توجهی کند.