زمانی نه‌چندان دور، تصور این‌که هوش‌مصنوعی بتواند بهتر از انسان بیندیشد، تحلیل کند و خلق نماید، تنها در داستان‌های علمی ــ تخیلی می‌گنجید، اما امروز درآستانه‌ انقلاب پنجم صنعتی وعصر شگفت‌انگیز هوش‌مصنوعی، بشریت در برابر تحولی بی‌سابقه قرار گرفته است و این رویای دیرین به واقعیتی در دسترس تبدیل شده و عصر هوش‌مصنوعی و انقلاب پنجم صنعتی، تمام عرصه‌های زندگی را درنوردیده ونه‌تنها شیوه‌های کاروزندگی، بلکه ماهیت تفکروخلاقیت انسانی را نیز دستخوش تغییر کرده و موجب دگرگونی پارادایم‌های مدیریتی شده است.به‌عنوان معلمی که بیش از دو دهه در رشته مدیریت و تکنولوژی و منابع انسانی در دانشگاه تدریس کرده‌ام که هفت سال آن عضوهیات‌رئیسه دانشگاه آزاد اسلامی با مسئولیت‌های اجرایی و مشاور ریاست و معاونت دانشگاه و 17سال نیز به‌عنوان مدیرکل، معاون و مشاور در وزارتخانه‌ها و سازمان‌ها و شرکت‌های مختلف کارکرده‌ام و فعالیت‌هایی نیز در انجمن‌های علمی و تخصصی ملی و بین‌المللی داشته‌ام و تحولات شگرف علمی وفناوری را به‌دقت پایش نموده‌ام، با اطمینان می‌توانم بگویم که در نقطه‌عطف بی‌نظیر تمدن بشری و فرصتی تاریخی برای ایران عزیز ایستاده‌ایم که نبایست به‌هیچ‌وجه،مسئولان ذی‌ربط، این فرصت طلایی را از دست بدهند. نقطه‌ای که در آن، مرزهای بین انسان وماشین، بین واقعیت ومجاز و بین آموزش سنتی و یادگیری هوشمند، هر روز کمرنگ‌تر می‌شود. تحولات فناورانه طی تاریخ، همواره مسیر تمدن بشری را دگرگون ساخته‌اند، اما آنچه امروز شاهد آن هستیم، در مقیاس و اندازه و عمق، با تمام تحولات پیشین متفاوت است. فراتر از یک فناوری ساده، نقطه‌ عطفی در تاریخ تمدن بشری است. این فناوری، با قابلیت یادگیری، تحلیل و تصمیم‌گیری، مرزهای امکان و توانایی راهر روز جابه‌جا می‌کند.  در طلیعه‌ عصر هوش مصنوعی و انقلاب پنجم صنعتی، جهان در آستانه‌ تحولی بی‌سابقه قرار گرفته و این دستاورد شگفت‌انگیز دانایی و خرد بشری، همچون خورشیدی نوظهور، افق‌های نوینی را فرا روی ما گشوده است. امروز سیستم‌های پیشرفته‌ تشخیص احساسات و تحلیل رفتار در متاورس، تجربیات اجتماعی را شخصی‌سازی می‌کنند و امکان تعاملات معنادارتری را فراهم می‌آورند و این همگرایی فناوری‌های پیشرفته، نویدبخش عصری است که در آن، مرزهای دانش و تجربه‌ انسانی مدام گسترش می‌یابد. پتانسیل هوش‌مصنوعی در تحولات اقتصادی، صنعتی و جامعه‌ ایران، بسیار فراتر از وضعیت کنونی است و کشورهای توسعه‌یافته و کشورهای منطقه به‌سرعت در حال استفاده از فناوری‌های روز و توسعه دانش هوش‌مصنوعی هستند و اگر در این زمینه به موقع و هوشمندانه عمل نکنیم و غفلت نماییم، دچار یک شکاف تکنولوژیکی تاریخی خواهیم شد.
   
مسئولیت ما در قبال آینده و مسیر پیش‌رو
همه آنچه امروز می‌بینیم، تنهانوک قله کوه یخ و آغازراه است. میهن عزیزمان با برخورداری از نیروی انسانی جوان، تحصیل‌کرده، خلاق و علاقه‌مند، زیرساخت‌های ارتباطی و فناوری اطلاعات گسترده و میراث غنی علمی و فرهنگی، پتانسیل بی‌نظیری برای پیشتازی در عصر هوش‌مصنوعی دارد. اما توسعه‌ هوش‌مصنوعی، مسئولیت‌های جدیدی را نیز بر عهده ما می‌گذارد و تحقق این پتانسیل، نیازمند نگاهی جامع و راهبردی و توجه به مسائل ذیل است:
ــ سیاست‌های ملی هوش‌مصنوعی را برای ترسیم نقشه‌‌راه ایران در عصر هوش‌مصنوعی با تعامل سازنده و مشارکت تمام ذی‌نفعان و نخبگان و صاحب‌نظران این عرصه تدوین کنیم.
ــ زیرساخت‌های لازم برای توسعه‌ هوش‌مصنوعی را با نگاه آینده‌‌نگرانه، بهبود مستمر فرآیندها و تعالی‌جویی مستمر به نحو صحیح، ایجاد نماییم.
ــ نظام آموزشی رابرای تربیت نسل آینده کارشناسان ومتخصصان هوش‌مصنوعی با قید فوریت بازطراحی کنیم. با توسعه‌ برنامه‌های آموزشی فراگیر در مدارس و دانشگاه‌ها، اطمینان حاصل کنیم که تمام اقشار جامعه از دانش تخصصی و مزایای این فناوری بهره‌مند می‌شوند. برنامه‌های سوادآموزی دیجیتال و دوره‌های آموزشی کاربردی توانمندسازی برای شکوفایی استعدادهای جوانان مناطق کمترتوسعه یافته کشور، حتما پیش‌بینی شود.
ــ اکوسیستم نوآوری را برای حمایت از استارتاپ‌ها و شرکت‌های فناور، خارج از شعار و نمایش، تقویت نماییم. با حمایت سنجیده از نوآوری و کارآفرینی، زمینه را برای خلق راهکارهای بومی و متناسب با نیازهای کشور فراهم کنیم.
مراکز نوآوری و شتاب‌دهنده‌های تخصصی هم از ایده‌های نوآورانه و خلاقانه سرمایه‌های انسانی و اجتماعی حمایت نمایند و مسیر تبدیل ایده به پدیده و محصولات ارزشمند متنوع و خدمات مورد نیاز را هموار سازند.
ــ چارچوب‌های اخلاقی و منصفانه و قانونی لازم را برای توسعه‌ مسئولانه‌ هوش‌مصنوعی ایجاد و اطمینان حاصل کنیم که توسعه‌ هوش‌مصنوعی در مسیری امن، انسان‌محور و مسئولانه صورت می‌گیرد. این چارچوب‌ها باید اخلاق حرفه‌ای، کرامت انسانی و حریم خصوصی شهروندان را حفظ و از سوءاستفاده‌های احتمالی جلوگیری کنند.
درنهایت،عصر هوش‌مصنوعی، عصر فرصت‌های بی‌پایان است. با تکیه بر میراث غنی علمی وفرهنگی ومنابع انسانی ایران‌زمین و با بهره‌گیری هوشمندانه از فناوری‌های نوین،می‌توانیم باهمگرایی وهم‌افزایی سنجیده و بدون تخریب و موازی‌کاری، آینده‌ای درخشان را برای نسل‌های آینده میهن عزیزمان رقم بزنیم.