لباس‌های فضایی برای شناگران حرفه‌ای
شناگرانی که در مسابقات المپیک شنای پاریس برای کسب مدال طلا می‌جنگند، از جدیدترین لباس‌های شنا استفاده می‌کنند تا سلاح مخفی آنها در استخر باشد.
در اقدامی جدید شرکت شناخته‌شده وسایل و لباس‌های شنا با الهام از فناوری مورد استفاده در سفرهای فضایی، نسخه جدیدی از لباس شنا را تولید کرده است که به‌عنوان ضدآب‌ترین لباس شنای تولیدشده تابه حال شناخته می‌شود وحسی مشابه حس بی‌وزنی رابه شناگر القا می‌کند. این لباس‌ها از فناوری پوششی‌ای استفاده می‌کنند که درابتدا برای محافظت ازماهواره‌ها به کار می‌رفت.کوین نتو، متخصص علوم ورزشی در مورد این لباس‌ها می‌گوید: «بزرگ‌ترین عامل منفی در شنا، نیروی کشش است که بیشترین تأثیر را بر کاهش سرعت دارد. بنابراین هر چیزی که نیروهای کششی را کاهش دهد، می‌تواند در نتیجه مسابقات تأثیرگذار باشد.»
درطول سال‌ها، لباس‌های شنا از مواد مختلفی مانند ابریشم‌مصنوعی، پنبه، ابریشم، لاتکس، نایلون و لیکرا تولید شده‌اند و حالا این فناوری جدید به نظر می‌رسد قرار است تحول بزرگ‌تری را در این زمینه ایجاد کند.
منبع: Science Alert
تولید بتن با جذب آلودگی هوا
مهندسان دانشگاه نورث وسترن فرآیند جدیدی برای تولید بتن یافته‌اند که دی‌اکسید کربن موجود در جو را با استفاده از محلولی گازدار به دام می‌اندازد. بتن حاصل از این روش به اندازه نمونه‌های سنتی قوی و بادوام است و ساخت آن نیز به مراتب آسان‌تر است.به طور سنتی، بتن از مخلوطی از سیمان و آب ساخته می‌شود وشکلی خمیری پیدامی‌کند.سپس این خمیر با ماسه و شن مخلوط می‌شود.همان‌طور که این مواد مخلوط می‌شوند، این ترکیب سفت می‌شود تا توده جامدی را ایجاد کند که در ساخت و ساز مورد استفاده قرار می‌گیرد. این فرآیند با تولید دی‌اکسید کربن زیادی همراه است. در مقابل تولید بتن گازدار به دلیل خاصیت قلیایی ذاتی خود، ظرفیت بالایی برای ذخیره دی‌اکسید کربن دارد و می‌تواند این گاز گلخانه‌ای را به کریستال‌های جامد متشکل از کربنات کلسیم(CaCO3) تبدیل کند. این کریستال‌ها طول عمر بیشتری نسبت به سازه‌های ساخته شده از سیمان دارند، بنابراین راهی ایده‌آل برای تثبیت دی‌اکسید کربن به شمار می‌روند.
منبع: IFL Science
درطول سال‌ها، لباس‌های شنا از مواد مختلفی مانند ابریشم‌مصنوعی، پنبه، ابریشم، لاتکس، نایلون و لیکرا تولید شده‌اند و حالا این فناوری جدید به نظر می‌رسد قرار است تحول بزرگ‌تری را در این زمینه ایجاد کند.
منبع: Science Alert
تولید بتن با جذب آلودگی هوا
مهندسان دانشگاه نورث وسترن فرآیند جدیدی برای تولید بتن یافته‌اند که دی‌اکسید کربن موجود در جو را با استفاده از محلولی گازدار به دام می‌اندازد. بتن حاصل از این روش به اندازه نمونه‌های سنتی قوی و بادوام است و ساخت آن نیز به مراتب آسان‌تر است.به طور سنتی، بتن از مخلوطی از سیمان و آب ساخته می‌شود وشکلی خمیری پیدامی‌کند.سپس این خمیر با ماسه و شن مخلوط می‌شود.همان‌طور که این مواد مخلوط می‌شوند، این ترکیب سفت می‌شود تا توده جامدی را ایجاد کند که در ساخت و ساز مورد استفاده قرار می‌گیرد. این فرآیند با تولید دی‌اکسید کربن زیادی همراه است. در مقابل تولید بتن گازدار به دلیل خاصیت قلیایی ذاتی خود، ظرفیت بالایی برای ذخیره دی‌اکسید کربن دارد و می‌تواند این گاز گلخانه‌ای را به کریستال‌های جامد متشکل از کربنات کلسیم(CaCO3) تبدیل کند. این کریستال‌ها طول عمر بیشتری نسبت به سازه‌های ساخته شده از سیمان دارند، بنابراین راهی ایده‌آل برای تثبیت دی‌اکسید کربن به شمار می‌روند.
منبع: IFL Science
ضمیمه نوجوانه
تیتر خبرها
