عبادت تمام
عبادت وقتی تمام و کامل می‌شود که به غیر خدا به کسی دیگر مشغول نباشد و در عملش شریکی برای خدای سبحان نتراشد و دلش در حال عبادت بسته و متعلق به جایی نباشد.
نه به امیدی و نه ترسی، حتی نه امید به بهشتی و نه ترس از دوزخی، در این صورت عبادتش خالص و برای خداست.
ترجمه تفسیر المیزان، جلد۱، ص۴۳
ترجمه تفسیر المیزان، جلد۱، ص۴۳
