پزشکی از جنس باران
آن پزشک، آن خوش سرشک، آن متولد باران، آن متعلق به شمال ایران، آن در رشت چشم به جهان گشوده، آن تنها دختر خانواده، آن که شد کارنامه‌اش مزین به معلمی، آن که هرگز جدا نشد از عالم متعلمی، آن سازنده واکسن، آن نبود اهل مال دنیا اساسا، آن کارمند خوب انستیتو پاستور، آن خانم دکتور، آن صاحب کرسی تدریس، آن مسافر پاریس، آن خادم کودکان این سرزمین، آن متوسل به مرغ آمین، از آن دست بانوان بود که اگر نبود مصداقی از مصادیق انسان شریف کم می‌آمد.
در تاریخ آورده‌اند که مسئولیت خانواده ایشان بر دوش مادر بود. مادر همیشه نماد مهربانی، اهمیت و سخت‌کوشی است. همین بود که آسایش و رفاه نسبی یک خانواده، در این خانواده کمی کمتر بود اما به همین نسبت کوشش دختر خانواده هم بیشتر!
مقطع ابتدایی را آن‌گونه که به قلم درآورده‌اند با یک سنه جهشی به پایان رسانید و همزمان در شغل تدریس خصوصی دوزندگی و سوزن‌دوزی به مادرش نیز کمک می‌داد. مدرسه فروغ رشت محلی شد تا دبیرستانش در آن گذرانیده شود.
بعد از چندی، یک‌سالی رایگان تدریس نمود تا آموزش‌وپرورش برگه استخدامش را ممهور به مهر اداره تقدیمش کرد. چنانچه قصد این را دارید که بدانید این حرف‌ها متعلق به چه سال‌هایی است، باید عرض کنیم که ایشان را خداوند حنان‌ومنان در سنه 1305 به خانواده هدیه داده است.
سال‌ها از پی هم رفت تا سرکارخانم به دانشگاه تهران از رشت عزیمت پیدا نمود در رشته پزشکی. اما ادامه‌تحصیل‌دادن تنها دغدغه آن زن شریف نبود، بلکه مدارس جنوب‌شهر تهران نیز محل تدریس آن معلم بزرگ بود. باید اشاره نمود که بعد از طی این مسیر دشوار و عبور از هفت‌خوان نشدن، بالاخره سال 37 دوره عمومی به سر رسید اما هیچ کلاغی به مقصدش نایل نیامد، زیرا دوره تخصصی ایشان در شاخه زنان آغاز شد.
خدمت اساسی او اما در زمینه باکتری‌شناسی عفونت‌های بیمارستانی است که باعث شد بخش بلند و زیاد و سترگی از مشکلات این مرز و بوم حل شود.
جریده‌ای هست در عالم خشکی با‌عنوان برگه بورس انستیتو که به بانو تعلق همی گرفت و همین شد که ایشان سفر علمی‌شان به پاریس آغاز آمد، اما سال 46 به میهن بازگشت و هدف خود را تا مرز اخذ دوره تخصصی آزمایشگاه بالینی پیش‌برد. او تا آخرین لحظه و تا پایانی‌ترین دم در خدمت به بیماران سر نمود.
شاهدمثالش همین که بعد از بازنشستگی به مداوای زنان در جنوب‌شهر تهران می‌پرداخت و یکی از همین ایام که شغل شریف معالجه را انجام می‌داد تعادل خود را از دست داد و حین مداوا روی زمین افتاد.
چند سال پس از درگذشت این بانو انجمن بین‌المللی نجوم که از سال 1919 پس از نقشه‌برداری ماهواره اکتشافی ماژدان از سیاره زهره به نام‌گذاری نقطه‌های موجود در این سیاره به‌نام زنان نامدار جهان پرداخته بود، حفره‌ای به قطر 30 کیلومتر را به پاس تلاش‌های علمی و خدماتش به نام او نامیدند . اکنون نام آذر‌اندامی به‌عنوان تنها زن ایرانی در میان زنان مشهور جهان بر تارک سیاره زهره می‌درخشد.
مقطع ابتدایی را آن‌گونه که به قلم درآورده‌اند با یک سنه جهشی به پایان رسانید و همزمان در شغل تدریس خصوصی دوزندگی و سوزن‌دوزی به مادرش نیز کمک می‌داد. مدرسه فروغ رشت محلی شد تا دبیرستانش در آن گذرانیده شود.
بعد از چندی، یک‌سالی رایگان تدریس نمود تا آموزش‌وپرورش برگه استخدامش را ممهور به مهر اداره تقدیمش کرد. چنانچه قصد این را دارید که بدانید این حرف‌ها متعلق به چه سال‌هایی است، باید عرض کنیم که ایشان را خداوند حنان‌ومنان در سنه 1305 به خانواده هدیه داده است.
سال‌ها از پی هم رفت تا سرکارخانم به دانشگاه تهران از رشت عزیمت پیدا نمود در رشته پزشکی. اما ادامه‌تحصیل‌دادن تنها دغدغه آن زن شریف نبود، بلکه مدارس جنوب‌شهر تهران نیز محل تدریس آن معلم بزرگ بود. باید اشاره نمود که بعد از طی این مسیر دشوار و عبور از هفت‌خوان نشدن، بالاخره سال 37 دوره عمومی به سر رسید اما هیچ کلاغی به مقصدش نایل نیامد، زیرا دوره تخصصی ایشان در شاخه زنان آغاز شد.
خدمت اساسی او اما در زمینه باکتری‌شناسی عفونت‌های بیمارستانی است که باعث شد بخش بلند و زیاد و سترگی از مشکلات این مرز و بوم حل شود.
جریده‌ای هست در عالم خشکی با‌عنوان برگه بورس انستیتو که به بانو تعلق همی گرفت و همین شد که ایشان سفر علمی‌شان به پاریس آغاز آمد، اما سال 46 به میهن بازگشت و هدف خود را تا مرز اخذ دوره تخصصی آزمایشگاه بالینی پیش‌برد. او تا آخرین لحظه و تا پایانی‌ترین دم در خدمت به بیماران سر نمود.
شاهدمثالش همین که بعد از بازنشستگی به مداوای زنان در جنوب‌شهر تهران می‌پرداخت و یکی از همین ایام که شغل شریف معالجه را انجام می‌داد تعادل خود را از دست داد و حین مداوا روی زمین افتاد.
چند سال پس از درگذشت این بانو انجمن بین‌المللی نجوم که از سال 1919 پس از نقشه‌برداری ماهواره اکتشافی ماژدان از سیاره زهره به نام‌گذاری نقطه‌های موجود در این سیاره به‌نام زنان نامدار جهان پرداخته بود، حفره‌ای به قطر 30 کیلومتر را به پاس تلاش‌های علمی و خدماتش به نام او نامیدند . اکنون نام آذر‌اندامی به‌عنوان تنها زن ایرانی در میان زنان مشهور جهان بر تارک سیاره زهره می‌درخشد.
