تجربه‌های بهرام عظیمی از «جشنواره فیلم ۱۰۰»
فرصتی برای روایت‌های ناب در زمانی محدود
انیمیشن‌ساز و فیلمنامه‌نویس برجسته کشور گفت: «امروز با توجه به گسترش رسانه‌هایی مانند اینستاگرام و تلگرام و میل عمومی به مصرف محتوای کوتاه، ساخت فیلم‌های ۱۰۰ثانیه‌ای اهمیتی دوچندان پیدا کرده است.»
در جهانی که سرعت انتقال پیام به‌عنوان یک اصل اساسی در ارتباطات مدرن شناخته می‌شود، اهمیت فیلم‌های کوتاه بیش از هر زمان دیگری نمایان است.بهرام عظیمی، که بیشتر با ساخت انیمیشن شناخته می‌شود و افزون بر آن دستی در نویسندگی، کارگردانی، اجرای برنامه‌های تلویزیونی و حتی بازیگری هم دارد، یکی از چهره‌هایی است که تجربه داوری و همراهی با «جشنواره فیلم ۱۰۰» را از نخستین دوره‌های آن در کارنامه خود دارد. عظیمی با اشاره به تجربه‌های شخصی خود در داوری جشنواره فیلم ۱۰۰ گفت: «جشنواره فیلم ۱۰۰و ساخت فیلم‌های ۱۰۰ثانیه‌ای سال‌هاست که در کشور ما راه افتاده. در همان نخستین دوره، خود من داور بودم. این حرکت زمانی آغاز شد که تماشاگران عادت داشتند فیلم‌های بلندتر، حتی فیلم‌های کوتاه چنددقیقه‌ای مانند ۵ یا ۱۰دقیقه‌ای ببینند. در آن زمان، فیلم ۱۰۰ثانیه‌ای برای بسیاری از فیلم‌سازان چالش‌برانگیز بود؛ چراکه باید قصه‌ای را در زمان بسیار محدودی روایت می‌کردند.»
وی ادامه داد: «در همان دوره‌ها، با وجود محدودیت زمانی، فیلم‌هایی می‌دیدم که واقعا باورکردنی نبودند؛ آثار جذاب با پیام‌های تأثیرگذار و ضرباهنگ دقیق که در همان مدت کوتاه، حرف‌های بزرگی برای گفتن داشتند. امروز نیز با توجه به گسترش رسانه‌هایی مانند اینستاگرام و تلگرام و میل عمومی به مصرف محتوای کوتاه، ساخت فیلم‌های ۱۰۰ثانیه‌ای اهمیتی دوچندان پیدا کرده است. برای مثال، مصاحبه‌ای که یک ساعت طول می‌کشد، معمولا بخش‌های یک تا دودقیقه‌ای‌اش بیشتر دیده می‌شود. از همین رو، ساخت فیلم‌های کوتاه نه‌تنها هنری دشوار، بلکه ضرورتی رسانه‌ای است.»
عظیمی همچنین درباره موضوعات قابل پرداخت در قالب ۱۰۰ثانیه افزود: «نمی‌توان گفت چه موضوعاتی را می‌توان یا نمی‌توان در ۱۰۰ثانیه بیان کرد؛ هر موضوعی قابلیت پرداخت دارد، به شرطی که راه درست‌گفتنش را بلد باشیم. درواقع، محدودیتی در انتخاب سوژه وجود ندارد. در جشنواره‌های فیلم ۱۰۰ثانیه‌ای، تنوع موضوعات بسیار بالاست. البته بیشتر فیلم‌سازان سراغ موضوعات اجتماعی می‌روند؛ زیرا این قالب کوتاه برای مطرح‌شدن، تلنگر، بیان یک دغدغه یا القای یک حس عمیق، بسیار مناسب است.»
وی در پاسخ به این پرسش که آیا جشنواره فیلم ۱۰۰ می‌تواند سکوی پرتابی برای فیلم‌سازان جوان باشد، چنین توضیح داد: «این جشنواره بیشتر محلی برای کشف استعداد است تا سکوی پرتاب.
هدی‌سادات پاک‌نهاد - گروه فرهنگوهنروی ادامه داد: «در همان دوره‌ها، با وجود محدودیت زمانی، فیلم‌هایی می‌دیدم که واقعا باورکردنی نبودند؛ آثار جذاب با پیام‌های تأثیرگذار و ضرباهنگ دقیق که در همان مدت کوتاه، حرف‌های بزرگی برای گفتن داشتند. امروز نیز با توجه به گسترش رسانه‌هایی مانند اینستاگرام و تلگرام و میل عمومی به مصرف محتوای کوتاه، ساخت فیلم‌های ۱۰۰ثانیه‌ای اهمیتی دوچندان پیدا کرده است. برای مثال، مصاحبه‌ای که یک ساعت طول می‌کشد، معمولا بخش‌های یک تا دودقیقه‌ای‌اش بیشتر دیده می‌شود. از همین رو، ساخت فیلم‌های کوتاه نه‌تنها هنری دشوار، بلکه ضرورتی رسانه‌ای است.»
عظیمی همچنین درباره موضوعات قابل پرداخت در قالب ۱۰۰ثانیه افزود: «نمی‌توان گفت چه موضوعاتی را می‌توان یا نمی‌توان در ۱۰۰ثانیه بیان کرد؛ هر موضوعی قابلیت پرداخت دارد، به شرطی که راه درست‌گفتنش را بلد باشیم. درواقع، محدودیتی در انتخاب سوژه وجود ندارد. در جشنواره‌های فیلم ۱۰۰ثانیه‌ای، تنوع موضوعات بسیار بالاست. البته بیشتر فیلم‌سازان سراغ موضوعات اجتماعی می‌روند؛ زیرا این قالب کوتاه برای مطرح‌شدن، تلنگر، بیان یک دغدغه یا القای یک حس عمیق، بسیار مناسب است.»
وی در پاسخ به این پرسش که آیا جشنواره فیلم ۱۰۰ می‌تواند سکوی پرتابی برای فیلم‌سازان جوان باشد، چنین توضیح داد: «این جشنواره بیشتر محلی برای کشف استعداد است تا سکوی پرتاب.
