
با اردیبهشت در شیراز قدم بزن
بهعنوان یک علاقهمند به تاریخ، طبیعت و فرهنگ ایران بارها به شهرها، روستاها، کوهها، دشتها و نقاط مختلف این سرزمین سفر کردهام اما هیچ شهری به اندازه شیراز در اردیبهشت من را مسحور و درگیر خودش نمیکند. شیراز در اردیبهشت، تجربهای بیشتر از یک سفر است.
درست مثل قدمزدن در دل شعر، رنگ و عطر. این شهر در دومین ماه بهار به اوج زیبایی طبیعی، فرهنگی و تاریخی خود میرسد. وقتی که درختان بهار نارنج شکوفه زدهاند، باغها سرسبز و پرگلاند و هوای معتدل کوهستانی، روح و جان را تازه میکند. آخرین بار، با ماشین از تهران راهی سفر شدم. راهی طولانی اما آرام و خاطرهانگیز برای رسیدن به شیراز. در بامداد اردیبهشتی، وقتی وارد شیراز میشوی، نسیمی خنک و خوشعطر به پیشوازت میآید و خستگی راه را از تنت بیرون میکند.اولین مقصد من،باغ ارم بود؛ نگینی درقلب شیراز.باغی که باآن درختان بلندسرو،نارنجهای گلپوش، آبنماهای پرخروش و عمارت زیبای قاجاری، نمادی از هنر باغسازی ایرانی است. باغ ارم نهفقط چشمنواز است، بلکه آرامشی عمیق در آن جاری است که فراموش نمیشود.از آنجا به حافظیه رفتم. آرامگاه لسانالغیب، جایی است که روح شیراز در آن تنیده شده. گردشگران ایرانی و خارجی، دستهدسته به دیدار حافظ میآیند. بعضی برای خواندن غزل و بعضی تنها برای لحظهای سکوت دربرابرعظمت شعر.شبهای اردیبهشت درحافظیه که قابل وصف نیستند،جادوییاند. نورپردازی ملایم، صدای دف و نی ازگوشهای دور و نوای غزلیات حافظ که در فضا پیچیده، حافظیه را به زیارتگاهی فرهنگی تبدیل میکند. آنجاروی نیمکتی نشستم و در حالیکه نسیم اردیبهشت صورتم را نوازش میکرد تفالی به دیوان حافظ زدم که هیچوقت ناامیدم نمیکند. اما در کنار حافظ، نباید از سعدی هم غافل شد. سعدیه در شرق شهر، میان باغی قدیمی، آرامگاه شیخ اجل را در دل دارد.سنگ مرمر آرامگاه، حوضی پرآب و روان و باغی سرسبز، همه با یکدیگر ترکیب شدهاند تا مکانی برای تأمل، خواندن و آشتی با خود خلق کنند. زیر سایه درختانش، وقتی مصرعی از «گلستان» را بلند میخوانی، حس میکنی خود سعدی آرام و متفکر کنارت نشسته و نگاهت میکند.
در کوچههایی با عطر بهارنارنج و تاریخ
سفر به شیراز، بدون بازدید از مجموعه زندیه، کامل نمیشود.ارگ کریمخان با دیوارهای قطور و برجهای آجریاش، حس امنیت و سادگی را تداعی میکند.وارد بازار وکیل که میشوی صدای چکش مسگرها، عطر ادویه، رنگ پارچههای قلمکار و سرامیکهای لعابدار، شما رابه دل تاریخ میبردودرحمام وکیل،معماری ایرانی باقوسهای آجری،نورگیرهای هوشمندانه و حوضهای سنگی جلوهگر است. مکانی که نهتنها برای نظافت، بلکه برای معاشرت و گفتوگو ساخته شده بود.
یکی دیگر از شگفتیهای شیراز، مسجد نصیرالملک یا همان مسجد صورتی معروف است. اگر خوششانس باشی و صبح زود برسی، نور خورشید از پنجرههای شیشهرنگی وارد شبستان میشود و بر قالیهای ایرانی، بازی رنگ خیرهکنندهای میآفریند. در سکوت آن فضا، جایی میان نقشها و رنگها، شما میتوانید به معنویت خالص برسید.
در اردیبهشت، بازدید از باغهای دیگر شیراز را هم نباید از دست داد. باغ دلگشا با درختان بادام و انار، باغ جهاننما با فضای سنتی و بنای تاریخیاش و باغ عفیفآباد که هم باغ است و هم موزه اسلحه، همگی نمونههایی از شکوه پیوند ایرانیان با طبیعت دارد.
و بیرون از شهر، مقصدی مهم درانتظار است:تخت جمشید.شهری باستانی باستونهای عظیم،پلکانهایی باشکوهو تالارهایی که زمانی بزرگان ایران در آنها قدم میزدند. در اردیبهشت، گرمای هوا ملایمتر است و بازدید از این میراث هخامنشی، تجربهای باشکوه و بینظیر است. در نزدیکیاش هم، بنای نقشرستم قرار دارد؛ آرامگاه شاهان و سنگنگارههایی که جنگها و آیینهای کهن را به تصویر کشیدهاند.
در روز آخر سفر، تصمیم گرفتم به زیارت شاهچراغ بروم. آرامگاه احمد بن موسی کاظم(ع)، برادر امام رضا(ع). این حرم، با آیینهکاریهای درخشان و فضای معنوی، جایی است برای تأمل و آرامش. مردم شیراز، با مهربانی و لبخند در این آرامگاه به استقبال زائران میآیند و حس معنوی در این نقطه از شهر، بیشتر از هر جای دیگری حس میشود.
کلا شیراز در اردیبهشت، تجربهای است که نمیتوان آن را با کلمات محدود کرد. باید در آنجا و در میان مردمی که با لهجه گرم و دلنشینشان تو را از خودشان میدانند بود، درکوچههایش قدم زد و درهوایش نفس کشید.درهوایی که بوی بهارنارنج میدهد و در کوچههایی که نامشان یادآور شاعران و ادیبان است.
اگر از من بپرسید که فقط یک شهر را برای سفر در اردیبهشت انتخاب کن، سریع میگویم: شیراز. شهری که در این ماه، نهفقط مقصد سفر که نقطه آغاز یک دلدادگی است.
چه غذایی بخوریم؟
اما شیراز فقط دیدنی نیست، چشیدنی هم هست. کلمپلوی شیرازی، ترکیبی است از برنج، سبزیهای معطر، گوشت قلقلی و ادویه خاص؛غذایی که درهیچ شهردیگری مثل شیراز نمیچسبد.دوپیازه آلو، قورمه به،آشسبزی،حلوای کاسه و شیرازیپلو، همگی طعمهایی دارند فراموش نشدنی. در رستورانهای سنتی این شهر، میتوان انواع و اقسام غذاها را در فضای حیاط ایرانی و موسیقی زنده تجربه کنید.
چه سوغاتی بخریم؟
سوغات شیراز، هم در عطرمینشیند وهم در طعم. عرقیات سنتی مانند بهارنارنج، نسترن، بیدمشک و گلاب در کارگاههای محلی با روشهای سنتی تهیه میشوند. صنایعدستی شامل خاتمکاری، قلمزنی، معرق، پارچههای قلمکار و چرمدوزی، از بازار وکیل یا کارگاههای محلی قابل تهیه هستند. خوراکیهایی مثل مسقطی، بادام سوخته، یوخه، نان فطیر و نان برنجی شیرازی، هم خوشمزهاند و هم بهراحتی قابل حمل.
فهرست برخی جاذبههای مهم گردشگری شیراز
اماکن تاریخی
موزه پارس
سرای مشیر
مدرسه خان
موزه پرسپولیس
خانه زینتالملک
اماکن زیارتی
دروازه قرآن
آرامگاه سیبویه
مسجد جامع عتیق
مقبره عبدالله خفیف
امامزاده بیبی دختران
اماکن طبیعی
باغ تخت
باغ دلگشا
باغ ایلخانی
باغ نارنجستان
دریاچه مهارلو
اماکن تفریحی
لونا پارک
پارک کوهپایه
پارک آبی کوثر
شهربازی گاندو
مجتمع خلیجفارس
ساناز قنبری - دبیر چاردیواری
در کوچههایی با عطر بهارنارنج و تاریخ
سفر به شیراز، بدون بازدید از مجموعه زندیه، کامل نمیشود.ارگ کریمخان با دیوارهای قطور و برجهای آجریاش، حس امنیت و سادگی را تداعی میکند.وارد بازار وکیل که میشوی صدای چکش مسگرها، عطر ادویه، رنگ پارچههای قلمکار و سرامیکهای لعابدار، شما رابه دل تاریخ میبردودرحمام وکیل،معماری ایرانی باقوسهای آجری،نورگیرهای هوشمندانه و حوضهای سنگی جلوهگر است. مکانی که نهتنها برای نظافت، بلکه برای معاشرت و گفتوگو ساخته شده بود.
یکی دیگر از شگفتیهای شیراز، مسجد نصیرالملک یا همان مسجد صورتی معروف است. اگر خوششانس باشی و صبح زود برسی، نور خورشید از پنجرههای شیشهرنگی وارد شبستان میشود و بر قالیهای ایرانی، بازی رنگ خیرهکنندهای میآفریند. در سکوت آن فضا، جایی میان نقشها و رنگها، شما میتوانید به معنویت خالص برسید.
در اردیبهشت، بازدید از باغهای دیگر شیراز را هم نباید از دست داد. باغ دلگشا با درختان بادام و انار، باغ جهاننما با فضای سنتی و بنای تاریخیاش و باغ عفیفآباد که هم باغ است و هم موزه اسلحه، همگی نمونههایی از شکوه پیوند ایرانیان با طبیعت دارد.
و بیرون از شهر، مقصدی مهم درانتظار است:تخت جمشید.شهری باستانی باستونهای عظیم،پلکانهایی باشکوهو تالارهایی که زمانی بزرگان ایران در آنها قدم میزدند. در اردیبهشت، گرمای هوا ملایمتر است و بازدید از این میراث هخامنشی، تجربهای باشکوه و بینظیر است. در نزدیکیاش هم، بنای نقشرستم قرار دارد؛ آرامگاه شاهان و سنگنگارههایی که جنگها و آیینهای کهن را به تصویر کشیدهاند.
در روز آخر سفر، تصمیم گرفتم به زیارت شاهچراغ بروم. آرامگاه احمد بن موسی کاظم(ع)، برادر امام رضا(ع). این حرم، با آیینهکاریهای درخشان و فضای معنوی، جایی است برای تأمل و آرامش. مردم شیراز، با مهربانی و لبخند در این آرامگاه به استقبال زائران میآیند و حس معنوی در این نقطه از شهر، بیشتر از هر جای دیگری حس میشود.
کلا شیراز در اردیبهشت، تجربهای است که نمیتوان آن را با کلمات محدود کرد. باید در آنجا و در میان مردمی که با لهجه گرم و دلنشینشان تو را از خودشان میدانند بود، درکوچههایش قدم زد و درهوایش نفس کشید.درهوایی که بوی بهارنارنج میدهد و در کوچههایی که نامشان یادآور شاعران و ادیبان است.
اگر از من بپرسید که فقط یک شهر را برای سفر در اردیبهشت انتخاب کن، سریع میگویم: شیراز. شهری که در این ماه، نهفقط مقصد سفر که نقطه آغاز یک دلدادگی است.
چه غذایی بخوریم؟
اما شیراز فقط دیدنی نیست، چشیدنی هم هست. کلمپلوی شیرازی، ترکیبی است از برنج، سبزیهای معطر، گوشت قلقلی و ادویه خاص؛غذایی که درهیچ شهردیگری مثل شیراز نمیچسبد.دوپیازه آلو، قورمه به،آشسبزی،حلوای کاسه و شیرازیپلو، همگی طعمهایی دارند فراموش نشدنی. در رستورانهای سنتی این شهر، میتوان انواع و اقسام غذاها را در فضای حیاط ایرانی و موسیقی زنده تجربه کنید.
چه سوغاتی بخریم؟
سوغات شیراز، هم در عطرمینشیند وهم در طعم. عرقیات سنتی مانند بهارنارنج، نسترن، بیدمشک و گلاب در کارگاههای محلی با روشهای سنتی تهیه میشوند. صنایعدستی شامل خاتمکاری، قلمزنی، معرق، پارچههای قلمکار و چرمدوزی، از بازار وکیل یا کارگاههای محلی قابل تهیه هستند. خوراکیهایی مثل مسقطی، بادام سوخته، یوخه، نان فطیر و نان برنجی شیرازی، هم خوشمزهاند و هم بهراحتی قابل حمل.
فهرست برخی جاذبههای مهم گردشگری شیراز
اماکن تاریخی
موزه پارس
سرای مشیر
مدرسه خان
موزه پرسپولیس
خانه زینتالملک
اماکن زیارتی
دروازه قرآن
آرامگاه سیبویه
مسجد جامع عتیق
مقبره عبدالله خفیف
امامزاده بیبی دختران
اماکن طبیعی
باغ تخت
باغ دلگشا
باغ ایلخانی
باغ نارنجستان
دریاچه مهارلو
اماکن تفریحی
لونا پارک
پارک کوهپایه
پارک آبی کوثر
شهربازی گاندو
مجتمع خلیجفارس
ساناز قنبری - دبیر چاردیواری