نسخه Pdf

خون دل‌های زیتون سرخ

خون دل‌های زیتون سرخ

به تازگی مجموعه‌ای پویانمایی برگرفته از یک کتاب راهی آنتن تلویزیون شده که روایت شکل‌گیری رژیم ‌صهیونیستی در منطقه است. این مجموعه به صورت مستند دروغ‌هایی که در این سال‌ها رسانه‌های غربی و طرفدار استکبار درباره اسرائیل پروپاگاندا کرده‌اند را بیان می‌کند وسعی دارد برای نوجوانان در این زمینه روشنگری کند. در اینجا نگاهی به این اثر تلویزیونی و منبع اقتباسش می‌‌‌‌‌‌‌‌کنیم.

برگ اول
درباره مجموعه
پویانمایی «زیتون سرخ» جدیدترین محصول مرکز پویانمایی سوره همزمان با سالروز عملیات طوفان‌الاقصی از تلویزیون پخش شد. زیتون سرخ با روایت پیشینه جنگ فلسطین و اسرائیل، دروغ‌هایی که در این ده‌ها سال رژیم‌صهیونیستی با اتکا به آنها، اشغال فلسطین را توجیه کرده و علیه مردم فلسطین مرتکب جنایت شده است را برای مخاطب کودک و نوجوان توضیح می‌دهد. کمیک‌موشن زیتون سرخ با بیانی تاریخی اما ساده و روان سعی می‌کند به پرسش‌هایی اساسی درباره تاریخ فلسطین پاسخ دهد. پرسش‌هایی همچون آیا فلسطین یک سرزمین خالی بود؟ آیا صهیونسیت همان یهودیت است؟ آیا فلسطینی‌ها داوطلبانه وطن‌شان را ترک کردند؟ آیا یهودی‌ها ملتی بدون سرزمین بودند‌؟ علت جنگ اسرائیل با اعراب چه بود؟ ماجرای روز نکبت چیست؟ افسانه‌ها درباره مردم غزه صحت دارد؟ زیتون سرخ در ۱۳قسمت به کارگردانی مجید محمودی و تهیه‌کنندگی امید مرندی تولید شد و از شبکه‌های دو، افق و امید روی آنتن رفت. دراین مجموعه علی مرادخانی به‌عنوان راوی حضور دارد و علاوه بر آن بخش‌های نمایشی به صورت انیمیشن کارشده‌اند.مرندی در گفت‌وگو باجام‌جم بیان کرد: ما کتاب«ده غلط مشهوردرباره اسرائیل» نوشته ایلان پاپه را به‌عنوان مرجع اصلی محتوای‌مان انتخاب و در این کار از آن استفاده کردیم. اتفاقا نویسنده کتاب، یهودی و استاد دانشگاه است و در آن این ده غلط را از زبان خودش مطرح کرده است. این شخص به‌عنوان پژوهشگری با شهرت جهانی حرف‌هایی زده که مستند است. از این رو ما کتاب این نویسنده را به‌عنوان اولین مرجع در نظر گرفتیم. با کمک چند کتاب دیگر که عنوان‌شان در تیتراژ هست سعی کردیم از لحاظ علمی، تاریخی و پژوهشی کاملا دقیق حرف بزنیم. از طرف دیگر با زبانی ساده و گرافیکی جذاب بتوانیم این اثر را تولید کنیم. 

برگ دوم
درباره کتاب

افسانه‌ها و واقعیتی که پشت دولت اسرائیل است و اکثرا از آنها بی‌خبرند، در این کتاب آورده شده است. در این کتاب که در پنجاهمین سالگرد اشغال فلسطین منتشر شده ایلان پاپه، مورخ صریح و تندروی اسرائیلی مورد بحث‌ترین عقاید درباره ریشه و هویت دولت معاصر اسرائیل را مطرح می‌کند و با ما به اشتراک می‌گذارد. 10 غلط مشهوری که پاپه در این کتاب بیان می‌کند و به طور بی‌وقفه در رسانه‌ها تکرار و توسط ارتش اعمال و بدون هیچ‌گونه سؤال از سوی دولت‌های جهان پذیرفته می‌شود، وضعیت منطقه را تعریف می‌کند. وی این ادعا را که فلسطین در زمان اعلامیه بالفور سرزمینی خالی بوده است و همچنین شکل‌‌گیری صهیونیسم و نقش آن در دهه‌های اولیه ملت‌سازی را بررسی می‌کند. نویسنده این سؤال را مطرح می‌کند که آیا فلسطینی‌ها به طور داوطلبانه در سال 1948 سرزمین مادری خود را ترک کردند و این‌که آیا ژوئن 1967 جنگ بدون انتخاب بود یا نه. با مراجعه به افسانه‌های پیرامون شکست توافقنامه کمپ دیوید و دلایل رسمی حملات به غزه، پاپه در کتاب خود، ده غلط مشهور درباره اسرائیل (چیزهایی که خیلی‌ها فکر می‌کنند درست است ولی نیست) را توضیح می‌دهد که چرا راه حل «دو کشور» دیگر عملی نیست. کتاب ده غلط مشهور درباره اسرائیل را وحید خضاب ترجمه کرده است. این کتاب توسط نشر کتابستان معرفت منتشر شده است. 

برگ سوم
درباره نویسنده کتاب

ایلان پاپه، مورخ و فعال اجتماعی اهل اسرائیل استاد دانشکده علوم اجتماعی و مطالعات بین‌الملل در دانشگاه اگزتر بریتانیاست و رئیس مرکز اروپایی مطالعات فلسطین همان دانشگاه و نیز رئیس سابق مرکز مطالعات قومی-سیاسی اگزتر است. پاپه در حیفای اسرائیل متولد شد. او پیش از رفتن به بریتانیا از سال ۱۹۸۴ تا ۲۰۰۷ استاد ارشد علوم سیاسی در دانشگاه حیفا و از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۸ رئیس مؤسسه مطالعات فلسطینی و اسرائیلی امیل توما در حیفا بود. او مولف کتاب‌های پاکسازی قومی فلسطین (۲۰۰۶) و خاورمیانه جدید (۲۰۰۵) است.  

برگ چهارم
بخشی از  کتاب

در قسمت‌هایی از کتاب 10غلط مشهور درباره اسرائیل می‌خوانیم: ما امروزه اطلاعات و درک بسیار بهتری از این بحث داریم که مردمی که در آنجا زندگی می‌کردند در آستانه [آغاز] استعمار و کوچ صهیونیستی به کشور[شان]، خود را چگونه تعریف می‌کردند. درست مثل دیگر مناطق خاورمیانه و غیر خاورمیانه، جامعه فلسطین هم با مفهوم تعریف‌گر قدرتمندی که در قرن‌های نوزدهم و بیستم رواج داشت آشنا شده بود: مفهوم ملت. فعالان محلی [یعنی فلسطینی] و غیرمحلی‌ای در آن دوران وجود داشتند که این طرز جدید «تعریف و تبیین هویت خویش» را ترویج می‌کردند، درست همان چیزی که داشت در دیگر نقاط جهان هم رخ می‌داد. ایده‌های ملی گرایانه، تا حدی از طریق «مبلغین مذهبی» آمریکایی وارد خاورمیانه شده بود. این مبلغین در اوایل قرن نوزدهم میلادی به این منطقه وارد شدند، هم به امید تغییر دادن دین مردم اینجا [و ترویج مسیحیت] و هم به آرزوی گسترش مفاهیم نوین مربوط به استقلال [و هویت ملی]. این مبلغان مذهبی، به‌عنوان افرادی آمریکایی حس می‌کردند که فقط نماینده مسیحیت نیستند، بلکه نماینده تازه‌ترین حکومت استقلال یافته روی نقشه جهان هم هستند. نخبگان تحصیل کرده فلسطین هم در کنار دیگر [نخبگان]جهان عرب، پذیرای این نظرات شدند ویک دکترین معتبر ملی گرایانه تدوین کردند که آنها را واداشت تا در درون امپراطوری عثمانی ابتدا خودمختاری داخلی بیشتری [برای عرب‌ها] درخواست کنند و دست آخر هم از آن استقلال یابند. 

آرمیتا علی‌رضایی‌ - از اهالی قلم