وقتی ژاپن و انگلیس به وحدت رأی میرسند
هرچند بسیاری بر این باورند که ترامپ تاجری آشنا به روابط تجاری است اما روی کار آمدن او شرأیط را برأی دیگر بازیگران اقتصادی سختتر و نظام اقتصادی جهان راتهدید میکند.
درسالهای اخیر شاید معروفترین جنگ تجاری،جنگ تجاری آمریکا و چین باشد که پس از تصمیم دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا در ۶ جولای ۲۰۱۸ مبنی بر اعمال ۳۴میلیارد دلار تعرفه گمرکی بر واردات کالاهای چینی به وقوع پیوست و چین نیز متقابلا واردمیدان شد.اما این تنها چین نیست که نگران حضور ترامپ در کاخ سفید است، بلکه اقتصادهایی چون ژاپن و انگلیس نیز همزمان درحال تلاش هستند تا باحفظ موقعیت خود در اقتصاد جهانی،خود را در برابر تصمیمات رئیس جمهور جدید آمریکا محافظت کنند دیمیتری میگونوف مطلبی در روزنامه ایزوستیا در این باره نوشت: انگلیس و ژاپن میخواهند بلوک کوچک خود را ایجاد کنند تا بتوانند در مورد کاهش عوارض تجاری از آمریکا مذاکره یا به نحوی مشترکا با آنها مقابله کنند. وی در این باره افزود: کشورهای جزیرهای درهر دو سوی اوراسیا ممکن است دیگر هیچ راه حل جهانی برأی مشکلات کنونی تجارت جهانی پیدا نکنند و همه اینها در حالی است که انتصابهای بسیار سختی توسط ترامپ رئیسجمهور آمریکا پیش روی آنهاست.
فشارها در اثر منگنه اقتصادی و افزایش تعرفهها
وضعیت اقتصادی در هر دو کشور چندان خوب نیست. این مسأله به ویژه درمورد انگلستان صادقتر است. در حالی که انگلیس در سالهای اخیر، نرخ رشد تولید ناخالص داخلی را به شکل مناسبی حفظ کرده، این امر با کاهش بهرهوری و بحران بودجه مصادف شده است. این شرأیط دولت جدید کارگر را به دنبال اصلاحات بسیار بحثبرانگیز شامل کاهش همزمان هزینهها و افزایش مالیاتها در حال اجراست و تأثیر آن بر اقتصاد ملی این کشور بسیار دردناک خواهد بود. به نوبه خود، سرزمین خورشید در حال طلوع هنوز بیش از 30سال رکود راتجربه میکند.دریکی دو سال گذشته، سقوط ین رقابتپذیری صادرکنندگان ژاپنی را افزایش داده، اما در عین حال استانداردهای زندگی این کشور را کاهش داده است. میگونوف در این باره نوشت: توکیو به راحتی میتواند با افزایش نرخ بانک مرکزی ین را تقویت کند، اما عواقب این اقدام برأی کل جهان غیرقابل پیشبینی است، بنابرأین مقامات مالی این کشور محتاط هستند. سرانجام، چند سالی است که ژاپن در جنگ اقتصادی شرکای تجاری اصلی خود - آمریکا و چین - بین منگنه قرارگرفته است. این تحلیلگر مسائل منطقه با بیان اینکه مشکلات این کشورها ممکن است پس از روی کار آمدن دونالد ترامپ درآمریکا به شدت افزایش یابد دراین باره خاطر نشان کرد:رئیس جمهورجدید قراراست تعرفههایی را برأی همه کالاها از همه تامینکنندگان به میزان 20 درصد اعمال کند. البته نرخ ویژه 60 درصد برأی چین در نظر گرفته شده و این میزان تعرفه علاوه بر تعرفههای موجود روی تعدادی از کالاهاست. این اقدام میتواند شرأیط را برأی انگلیسی کبیر بسیار دردناک کند.
وقتی سیاست و اقتصاد پیوند میخورد
البته نباید از نظر دور داشت که شرأیط سیاسی این وضعیت اقتصادی را بغرنجتر کرده است. روابط آمریکا و انگلیس ممکن است بسیار بدتر از دوران نخستوزیری بوریس جانسون باشد، چرا که دولت فعلی کارگر در انتخابات آمریکا آشکارا به کامالا هریس تکیه کرده حال آنکه ترامپ روی کار آمده است. ژاپن که نزدیک به 200 میلیارد دلار کالا به آمریکا صادر میکند نیز میتواند به همان اندازه آسیب ببیند؛ بنابرأین برنامههای فوری رهبران دو کشور شامل دیدار در سطح نخست وزیران در جریان اجلاس سران G20 یکی از مواردی است که دو کشور تلاش میکنند تا مبانی روابط دوجانبه را به روز و همچنین موضع مشترکی در قبال واشنگتن اتخاذ کنند.
مرگ خاموش سازمان تجارت جهانی
در این میان آنچه که بیش از پیش شاهد آن هستیم مرگ خاموش سازمان تجارت جهانی است.میگونوف در روزنامه ایزوستیا مینویسد: این تماسها به وضوح نشان میدهد که بزرگترین اقتصادهای جهان دیگر ازطریق روابط چندجانبه درباره چالشهای موجود مذاکره نمیکنند. وی بایادآوری اینکه درآمریکا هردوحزب قوی درزمینه گسترش تجارت باچین رویکردی محافظهکارانه را در پیش میگیرند نوشت: حالا اقتصادهای جهان تصمیم گرفتهاند خود را به صورت فردی نجات دهند یا متحد شوند. توکیو و لندن انتظار دارند بار سنگین جنگ تجاری آمریکا بردوش چین و اتحادیه اروپا قرار گیرد، درحالی که قدرتهای جزیرهای قادر خواهند بود جایگاه ویژه خود را در روابط با آمریکا حفظکنند.
فشارها در اثر منگنه اقتصادی و افزایش تعرفهها
وضعیت اقتصادی در هر دو کشور چندان خوب نیست. این مسأله به ویژه درمورد انگلستان صادقتر است. در حالی که انگلیس در سالهای اخیر، نرخ رشد تولید ناخالص داخلی را به شکل مناسبی حفظ کرده، این امر با کاهش بهرهوری و بحران بودجه مصادف شده است. این شرأیط دولت جدید کارگر را به دنبال اصلاحات بسیار بحثبرانگیز شامل کاهش همزمان هزینهها و افزایش مالیاتها در حال اجراست و تأثیر آن بر اقتصاد ملی این کشور بسیار دردناک خواهد بود. به نوبه خود، سرزمین خورشید در حال طلوع هنوز بیش از 30سال رکود راتجربه میکند.دریکی دو سال گذشته، سقوط ین رقابتپذیری صادرکنندگان ژاپنی را افزایش داده، اما در عین حال استانداردهای زندگی این کشور را کاهش داده است. میگونوف در این باره نوشت: توکیو به راحتی میتواند با افزایش نرخ بانک مرکزی ین را تقویت کند، اما عواقب این اقدام برأی کل جهان غیرقابل پیشبینی است، بنابرأین مقامات مالی این کشور محتاط هستند. سرانجام، چند سالی است که ژاپن در جنگ اقتصادی شرکای تجاری اصلی خود - آمریکا و چین - بین منگنه قرارگرفته است. این تحلیلگر مسائل منطقه با بیان اینکه مشکلات این کشورها ممکن است پس از روی کار آمدن دونالد ترامپ درآمریکا به شدت افزایش یابد دراین باره خاطر نشان کرد:رئیس جمهورجدید قراراست تعرفههایی را برأی همه کالاها از همه تامینکنندگان به میزان 20 درصد اعمال کند. البته نرخ ویژه 60 درصد برأی چین در نظر گرفته شده و این میزان تعرفه علاوه بر تعرفههای موجود روی تعدادی از کالاهاست. این اقدام میتواند شرأیط را برأی انگلیسی کبیر بسیار دردناک کند.
وقتی سیاست و اقتصاد پیوند میخورد
البته نباید از نظر دور داشت که شرأیط سیاسی این وضعیت اقتصادی را بغرنجتر کرده است. روابط آمریکا و انگلیس ممکن است بسیار بدتر از دوران نخستوزیری بوریس جانسون باشد، چرا که دولت فعلی کارگر در انتخابات آمریکا آشکارا به کامالا هریس تکیه کرده حال آنکه ترامپ روی کار آمده است. ژاپن که نزدیک به 200 میلیارد دلار کالا به آمریکا صادر میکند نیز میتواند به همان اندازه آسیب ببیند؛ بنابرأین برنامههای فوری رهبران دو کشور شامل دیدار در سطح نخست وزیران در جریان اجلاس سران G20 یکی از مواردی است که دو کشور تلاش میکنند تا مبانی روابط دوجانبه را به روز و همچنین موضع مشترکی در قبال واشنگتن اتخاذ کنند.
مرگ خاموش سازمان تجارت جهانی
در این میان آنچه که بیش از پیش شاهد آن هستیم مرگ خاموش سازمان تجارت جهانی است.میگونوف در روزنامه ایزوستیا مینویسد: این تماسها به وضوح نشان میدهد که بزرگترین اقتصادهای جهان دیگر ازطریق روابط چندجانبه درباره چالشهای موجود مذاکره نمیکنند. وی بایادآوری اینکه درآمریکا هردوحزب قوی درزمینه گسترش تجارت باچین رویکردی محافظهکارانه را در پیش میگیرند نوشت: حالا اقتصادهای جهان تصمیم گرفتهاند خود را به صورت فردی نجات دهند یا متحد شوند. توکیو و لندن انتظار دارند بار سنگین جنگ تجاری آمریکا بردوش چین و اتحادیه اروپا قرار گیرد، درحالی که قدرتهای جزیرهای قادر خواهند بود جایگاه ویژه خود را در روابط با آمریکا حفظکنند.