درمدرنیسم تاکید بیشتر بر ذهن‌گرایی است، این‌که ذهنیت چگونه عمل می‌کندوچه چیزی ادراک می‌شود.مدرنیست‌ها از فرم‌های قطعه قطعه، روایت‌های ناپیوسته و تکه چسبانی استقبال می‌کنند.چنان‌که دررمان«خشم وهیاهوی» فاکنر غالبا شاهد روایت‌های پراکنده، حتی مینیمال هستیم. مدرنیسم همچنان به جست‌وجوی معنا در اثر هنری بوده‌؛ چنان که امیدوار است هنر بتواند وحدت، انسجام و معنایی را که در زندگی مدرن از دست رفته است فراهم آورد. شیوه مینیمالیستی فاکنر در نوشتن و توجه‌‌اش به جریان سیال ذهن از وی نویسنده‌ای منحصر به‌فرد ساخته که گاه خلق مکان‌هایی خاص و ایجاد فضایی گوتیک، به عمق درونمایه آثاروی کمک کرده است.داستان‌های فاکنر دربسترمکانی خیالی به نام«یوکنا پاتوفا»درشمال رودخانه «می‌سی‌سی‌پی» رخ می‌دهند. مکان و زمانی عالی که دوره بومی‌های سرخپوست آمریکا تا زمان استقرار سفیدپوستان، دوران برده‌داری، مزارع بزرگ، جنگ‌های داخلی آمریکا و انتقال از دوره کشاورزی به دوره صنعتی را دربر گرفته است. در واقع فاکنر در تمامی آثارش وضعیت بشر را با مفاهیم متناقض جدایی‌ناپذیری در کنار هم آشکار می‌کند. به‌گونه‌ای که وی تمام صفات درونی شخصیت‌ها را به نمایش می‌گذارد و فقط راوی حماسه، دلاوری و پایداری نیست. بنابراین خواننده با همه آنچه که شخصیت واقعی از خود بروز می‌دهد، روبه‌رو می‌شود نه صرفا قهرمان آرمانی که پایان‌بندی باشکوهی را رقم می‌زند. داستان‌های این مجموعه، خاصه داستان «یک گل سرخ برای امیلی» روایت حرکت از زندگی اشرافی به دوره مدرن است. امیلی نماد بازمانده و عضوی جامانده از این دوران است که حاضر نیست این حرکت و عبور را بپذیرد. در این داستان فاکنر با ضمیر «ما» داستان را روایت می‌کند. زاویه دیدی که نگاه، احساسات و عقیده مردم را بیان می‌کند به‌گونه‌ای که انگار قرار است بیانیه یا مانیفیستی دسته‌جمعی قرائت شود. این مجموعه بیشتر حول محور طبقه کارگر و زندگی دشوار برده‌ها، سیاهپوستان و زاغه‌نشینان می‌گردد. اختلاف بیش از 30سال در نگارش سه داستان اول با سه داستان دوم در عین تشابه و حفظ سبک، تفاوت‌های قابل توجه و فاحشی دارند که مخاطب را به چالشی هیجان‌انگیز می‌کشند. 

سعیده اسداللهی‌ - منتقد ادبی