گرچه طی یک دهه گذشته کمبود واگن‌های مترو در خطوط ریلی شهری ایران به نوعی ترجیع‌بند گفته‌های مسئولان بوده اما با همه این اوصاف و با همه این شرایط باز هم تردد روزانه دو میلیون مسافر از خطوط مترو در تهران قابل‌توجه است.آن‌طور که از آمار و داده‌های رسمی می‌توان متوجه شد متروی تهران بزرگ‌ترین سیستم مترو در خاورمیانه است و درحال حاضر شامل ۷خط اصلی با۱۵۰ایستگاه وطول کل‌شبکه حدود292.1کیلومتراست.ازاین مقدار،224.6کیلومتر درون‌شهری وبقیه برون‌شهری (مانند خطوط به کرج و پرند) است. برنامه‌های توسعه تا سال۲۰۴۰، گسترش شبکه به ۴۳۰کیلومتر با ۱۱خط را هدف‌گذاری کرده است. مشهد، شیراز، اصفهان و تبریز هم ازجمله کلانشهرهای دیگری که دارای مترو هستند.هر چند بدیهی است که تهران با اختلاف زیاد، پراستفاده‌ترین سیستم مترو در ایران را دارد و سایر شهرها به‌دلیل شبکه محدودتر، تعداد مسافران کمتری را پوشش می‌دهند. اگرچه این خطوط قابل مقایسه با دیگر کشورها نیست اما ایران به‌دلیل دارایی بیشترین تعداد خطوط در رتبه 25 جهان قرار دارد و چینی‌ها با اختلاف در صدر هستند. باید بدانیم که متروی پکن پررفت‌وآمدترین متروی جهان است و به‌دلیل جمعیت بالای پکن و زیرساخت‌های مدرن، نقش کلیدی درحمل‌ونقل دارد.این مترو از سال۱۹۶۹فعالیت می‌کند و به‌طور مداوم گسترش یافته است. متروی پکن ازنظر تعدادمسافر(سه برابرتهران) وطول شبکه(تقریبا دو برابر) بسیار پیشرفته‌تر است اما تهران از نظر جابه‌جایی نسبت به میانگین جهانی(1.1میلیون نفر درروز) عملکردخوبی دارد.همین میانگین هم جایگاه تهران را در شهرهای بزرگ بهبود بخشیده است. به این معنا که متروی تهران با دو میلیون مسافر روزانه، در مقایسه با میانگین جهانی (1.1میلیون نفر) عملکرد خوبی دارد و در رتبه‌بندی جهانی درجایگاه پانزدهم قرار دارد. این رقم از بسیاری از شهرهای بزرگ مانند مادرید و پاریس (4.1میلیون تردد روزانه) کمتر است اما با توجه به محدودیت‌های بودجه و تحریم‌ها  قابل‌توجه است.