اگر شهرها سبزتر بودند

اگر شهرها سبزتر بودند

بر اساس یک مطالعه مدل‌سازی ۲۰ ساله که تاثیر افزایش فضای سبز در بیش از ۱۱هزار منطقه شهری را بررسی کرده است، افزایش ۳۰درصدی پوشش گیاهی شهری می‌توانست بیش از یک سوم از کل مرگ و میرهای مرتبط با گرما را کاهش دهد و از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۹ جان 1.16میلیون نفر در سطح جهان را نجات دهد.

این مطالعه که به رهبری یومینگ گوئو، استاد دانشگاه موناش، انجام و در مجله The Lancet Planetary Health منتشر شده است، نشان می‌دهد افزایش سطح پوشش گیاهی به میزان ۱۰، ۲۰ و۳۰درصد، میانگین دمای فصل گرم جهانی را به ترتیب 0.08، 0.14 و 0.19درجه سانتی‌گراد کاهش می‌دهد. این امر می‌تواند به‌ترتیب از 0.86، 1.02 و 1.16میلیون مرگ و میر جلوگیری کند که به ترتیب 27.16، 32.22 و 36.66درصد ازکل مرگ ومیرهای مرتبط با گرما از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۹ را تشکیل می‌دهند.تاثیر افزایش پوشش گیاهی شهری بر سلامت، تحت تاثیر انواع مختلف آب و هوا، سطح سبزینگی، وضعیت اجتماعی-اقتصادی و ویژگی‌های جمعیتی قرار دارد. براساس نتایج این مدل‌سازی مناطق شهری در جنوب آسیا، اروپای شرقی و آسیای شرقی بیشترین کاهش در مرگ و میر ناشی از گرما را تجربه کرده‌اند.
   
چگونگی پژوهش
این مطالعه باهدف شناسایی کاهش بالقوه مرگ ومیر ناشی از گرما درسطح جهان با افزایش فضای سبز درفصول گرم از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۹ در ۱۱۵۳۴منطقه شهری انجام شد.محققان از داده‌های شبکه تحقیقاتی مشارکتی چند کشوری و چند شهری (MCC) استفاده کردند که در سال ۲۰۱۴ برای بررسی ارتباطات جمعیتی بین عوامل استرس‌زای محیطی، آب و هوا و سلامت در کشورها و مناطق مختلف توسعه داده شد. در این مطالعه، مرگ و میر روزانه و متغیرهای آب و هوایی از ۸۳۰ مکان در ۵۳ کشور استخراج، ارزیابی و به هر مرکز شهری تعمیم داده شد.سبزینگی از طریق شاخص پوشش گیاهی بهبود یافته (EVI)، یک شاخص پوشش گیاهی مبتنی بر ماهواره که از تصاویر جمع‌آوری‌ شده توسط ماهواره Terra متعلق به سازمان ملی هوانوردی وفضایی آمریکا (NOAA) گرفته شده است، اندازه‌گیری شد. دراین پژوهش،یک «منطقه شهری» به عنوان منطقه‌ای با تراکم حداقل ۱۵۰۰ نفر درهرکیلومتر مربع از زمین‌های دائمی و جمعیت کل بیش از ۵۰هزار نفر تعریف شده است.
   
یافته‌ها
درحالی که افزایش فضای سبز به عنوان یک استراتژی کاهش مرگ و میرناشی از گرما ارائه شده است،اما به گفته پروفسور گوئو، این نخستین مطالعه مدل‌سازی است که هم اثرات خنک‌کننده و هم اثرات تعدیل‌کننده سبزینگی را تخمین می‌زند. پروفسور گوئو گفت: «این مطالعه به ما ارزیابی جامع‌تری از مزایای سبزینگی در کاهش مرگ و میر ناشی از گرما می‌دهد. این یافته‌ها نشان می‌دهد که حفظ و گسترش فضای سبز می‌تواند استراتژی‌ بالقوه‌ای برای کاهش دما و کاهش اثرات سلامتی ناشی از قرار گرفتن در معرض گرما‌باشد.»
قرار گرفتن در معرض گرما یک تهدید عمده برای سلامت عمومی است که به دلیل تغییرات اقلیمی در حال افزایش است. بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۹، قرار گرفتن در معرض گرما با 0.5میلیون مرگ در سال مرتبط بوده است که 0.91درصد از مرگ و میر جهانی را تشکیل می‌دهد. به گفته پروفسور گوئو، پیش‌بینی می‌شود که تخمین مرگ و میر ناشی از گرما از 2.5درصد در شمال اروپا تا 16.7درصد در جنوب شرقی آسیا در طول سال‌های ۲۰۹۰ تا ۲۰۹۹ «تحت شدیدترین سناریوهای گرمایش جهانی» متغیر باشد.مطالعات نشان می‌دهد که سبزینگی از طریق سایه‌اندازی روی سطوح، انحراف تابش خورشید و تبخیر از زمین و گیاهان که باعث افزایش همرفت هوا می‌شود، تاثیر خنک‌کننده‌ای بر دما دارد. این امر به نوبه خود دمای محیط را خنک می‌کند و منجر به کاهش قرار گرفتن انسان‌ها در معرض گرما و در نتیجه کاهش بار مرگ و میر ناشی از گرما می‌شود.به گفته پروفسور گوئو، شواهد جدید همچنین نشان داده است که فضای سبز به طور بالقوه با عواملی مانند بهبود سلامت روان، افزایش تعامل اجتماعی، فعالیت بدنی بیشتر و کاهش آلودگی هوا مرتبط است.

اگرسطح پوشش گیاهی ۳۰ درصد افزایش می‌یافت، میانگین تعداد جان‌های نجات‌ یافته از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۹ به تفکیک منطقه به این شرح بود:

اروپا : ۳۹۶هزارو ۹۵۵ نفر
آمریکای شمالی:  ۶۹هزار و  ۳۰۶نفر
آمریکای جنوبی و کارائیب :  ۱۲۳هزار و  ۸۵نفر
آفریقا:  ۳۵هزار و ۸۵۳ نفر
آسیا:   ۵۲۷هزار و  ۹۸۹نفر
اقیانوسیه:  ۲هزار و  ۷۳۳نفر
استرالیا و نیوزیلند:  ۲هزار و ۷۵۹ نفر

آیسا اسدی - روزنامه‌نگار