بسیاری از نوجوانان به این فکر می‌کنند که خاص بودن بیشتر به رفتار وکردارآدم‌ها بستگی دارد.بنابراین سعی می‌کنند متفاوت‌تر از بقیه رفتار کنند. این اپیدمی خاص بودن، هزینه‌های زیادی را هم بر دوش خودشان وهم بر دوش خانواده‌های‌شان می‌گذارد؛ از هزینه عمل‌های جراحی زیبایی گرفته تا خریدهای متعدد و رنده کردن روح و روان خود و اطرافیان.در میان این هیاهو اما گروهی از نوجوانان هستند که بدون هیچ تلاشی برای خاص بودن به‌سادگی در پی داشتن یک نوجوانی عادی‌اند. اینها دارای بیماری‌های خاص هستند و زندگی برای‌شان سخت‌تر است. زیرا نوجوانی دوره‌ای از نیازها وچالش‌های ویژه است ونوجوانی که با بیماری‌های خاص دست وپنجه نرم می‌کند، بامشکلات بیشتری مواجه است واین موضوع روی روح و روانش تأثیر‌ می‌گذارد.درواقع آنها در دنیایی زندگی می‌کنند که پر از چالش‌های اضافی است و این چالش‌ها اغلب باعث می‌شود احساس کنند از همسالان خود فاصله دارند.نبود حمایت‌های اجتماعی و فضا‌های مناسب‌سازی شده برای این دسته از نوجوانان، کمبود متخصص، در دسترس نبودن و کمیابی تجهیزات و نیاز‌های درمانی آنها و خیلی از مسائل دیگر باعث می‌شود که این نوجوان‌ها از قله‌ای که می‌توانند به آن دست پیدا کنند فاصله بگیرند و برای رسیدن به رویا‌های خودشان زحمت بیشتری بکشند. هر چند که خیلی از این افراد به ما ثابت کرده‌اند خاص بودن در نوع بیماری و اختلال باعث پا پس کشیدن و عقب‌ماندن از دنیا نمی‌شود.این هفته «نوجوانه» تصمیم گرفته به نوجوانان با بیماری‌های خاص بپردازد تا به آنها بگوییم کنار شماییم و تنها نیستید.