
«رها»؛یک ملودرام خوب اجتماعی
رها اولین ساخته حسام فرهمند در ژانر یک ملودرام اجتماعی محصول 1403 است.رها داستان مردی به نام توحید با بازی شهاب حسینی است که به همراه همسر و دو فرزندش رها و سهیل سطح زندگی متوسطی دارد.
دزدیده شدن لپتاپ رها و به دنبال آن تهیه لپتاپ دیگری سبب بروز دردسرها و ماجراهای تازهای میشود که معادلات زندگی توحید را برهم میزند. توحید که گذشته درشغل خود شاهد خودکشی دخترجوانی بوده؛ بهدلیل آسیب روحی واردآمده به او نتوانسته به شغل قبلیاش بازگردد؛ از این رو برای تأمین خانوادهاش، وسایل دورریختنی و دستدوم را جمعآوری و تعمیر میکند. این شغل جدید او، علاوه بر مشکلات اقتصادی، تأثیر عمیقی بر روابط خانوادگیاش گذاشته است.
رها به کارگردانی حسام فرهمند وباحمایت و تهیهکنندگی سعید خانی تولید شده است. مرضیهبرومند نیز بهعنوان مشاور کارگردان در این پروژه همکاری داشته است. این فیلم ترکیبی از یک درام اجتماعی با نگاهی انتقادی به مسائل طبقه متوسط جامعه پرداخته و از همان ابتدای امر با کارگردانی دقیق و فیلمنامهای قوی توانسته نظر منتقدان و تماشاگران را به خود جلب کند. شاید بتوان گفت، فرهمند از درونمایه شاهکار روبرتو روسلینی «دزد دوچرخه» به عنوان تم بهره گرفته و لپتاپ را جایگزین دوچرخه کرده که هر دو وسیلهای برای امرارمعاش قهرمانها به حساب میآیند.
رها به لحاظ کارگردانی نیز فیلم قابل دفاعی است؛ قاببندیها و ریتم، درست انتخاب شدهاند و درالقای حس تنهایی، نداشتن حامی درتحمیل شرایط ناخواسته وتاثیرگذاریاش درزندگی شخصیت، بهدرستی عمل شده است.همچنین عناصر دیگری همچون موسیقی از فردین خلعتبری و طراحی صحنه از رسول علیزاده کاملا در خدمت کاربوده و تا حدی به پیشبرد داستان کمک شایانی کرده است. شهاب حسینی انتخاب درستی برای نقش توحید بوده که بیتجربگی و نداریاش را به بهترین شکل به نمایش گذاشته است؛ در عین حال در برونریزی عاطفیاش نیز از قالب فیلم بیرون نزده است و قابل درک به نظر میرسد. از سویی رها با بازی ضحی اسماعیلیفر بهدلیل ظاهر معصومی که دارد در کنار بازیهای تأثیرگذار شهاب حسینی و غزل شاکری از نقاط قوت فیلم به شمار میآید و بهخوبی تماشاگر را به همذاتپنداری وادار میکند.
از دیگر نقاط قوت این اثر، فیلمنامه منسجم آن است که با حذفِ عمد دو سکانس، در روند فیلمنامه، گمانههایی برای مخاطب ایجاد میکند تا در طول فیلم و نیمه پایانی آن، افقهای دیگری از حقیقت را برای مخاطب آشکار سازد. در پایان نیز بهدلیل فضاسازی آشنا در میزانسن و پرداخت به موقع رویدادها در حین تماشای فیلم، خلأیی در ذهن مخاطب باقی نمیگذارد و گویی ساعتها بعد از تماشای آن، همچنان پلانهای تکاندهنده فیلم، در ناخودآگاه مخاطب تهنشین شده است. نامزدی در چند رشته بازیگری نقش اول مرد و زن، طراحی صحنه، کارگردانی و تدوین و از همه مهمتر بهترین فیلم از نگاه مردم از افتخارات فیلم رهاست که در نهایت سیمرغ بلورین جشنواره به سعید خانی، تهیهکننده این اثر تعلق گرفت.
لیلا محسنی - هنرجوی مدرسه نقد جامجمرها به کارگردانی حسام فرهمند وباحمایت و تهیهکنندگی سعید خانی تولید شده است. مرضیهبرومند نیز بهعنوان مشاور کارگردان در این پروژه همکاری داشته است. این فیلم ترکیبی از یک درام اجتماعی با نگاهی انتقادی به مسائل طبقه متوسط جامعه پرداخته و از همان ابتدای امر با کارگردانی دقیق و فیلمنامهای قوی توانسته نظر منتقدان و تماشاگران را به خود جلب کند. شاید بتوان گفت، فرهمند از درونمایه شاهکار روبرتو روسلینی «دزد دوچرخه» به عنوان تم بهره گرفته و لپتاپ را جایگزین دوچرخه کرده که هر دو وسیلهای برای امرارمعاش قهرمانها به حساب میآیند.
رها به لحاظ کارگردانی نیز فیلم قابل دفاعی است؛ قاببندیها و ریتم، درست انتخاب شدهاند و درالقای حس تنهایی، نداشتن حامی درتحمیل شرایط ناخواسته وتاثیرگذاریاش درزندگی شخصیت، بهدرستی عمل شده است.همچنین عناصر دیگری همچون موسیقی از فردین خلعتبری و طراحی صحنه از رسول علیزاده کاملا در خدمت کاربوده و تا حدی به پیشبرد داستان کمک شایانی کرده است. شهاب حسینی انتخاب درستی برای نقش توحید بوده که بیتجربگی و نداریاش را به بهترین شکل به نمایش گذاشته است؛ در عین حال در برونریزی عاطفیاش نیز از قالب فیلم بیرون نزده است و قابل درک به نظر میرسد. از سویی رها با بازی ضحی اسماعیلیفر بهدلیل ظاهر معصومی که دارد در کنار بازیهای تأثیرگذار شهاب حسینی و غزل شاکری از نقاط قوت فیلم به شمار میآید و بهخوبی تماشاگر را به همذاتپنداری وادار میکند.
از دیگر نقاط قوت این اثر، فیلمنامه منسجم آن است که با حذفِ عمد دو سکانس، در روند فیلمنامه، گمانههایی برای مخاطب ایجاد میکند تا در طول فیلم و نیمه پایانی آن، افقهای دیگری از حقیقت را برای مخاطب آشکار سازد. در پایان نیز بهدلیل فضاسازی آشنا در میزانسن و پرداخت به موقع رویدادها در حین تماشای فیلم، خلأیی در ذهن مخاطب باقی نمیگذارد و گویی ساعتها بعد از تماشای آن، همچنان پلانهای تکاندهنده فیلم، در ناخودآگاه مخاطب تهنشین شده است. نامزدی در چند رشته بازیگری نقش اول مرد و زن، طراحی صحنه، کارگردانی و تدوین و از همه مهمتر بهترین فیلم از نگاه مردم از افتخارات فیلم رهاست که در نهایت سیمرغ بلورین جشنواره به سعید خانی، تهیهکننده این اثر تعلق گرفت.