چرا بانک‌ها بنگاه‌دار شدند؟
قوانین و مقررات یکی ازدلایلی است که منجر‌به بنگاه‌داری بانک‌ها شده،زیرا بانک‌ها برای وصول مطالبات خود از برخی تسهیلات‌گیرندگان که به تعهداتشان عمل نمی‌کنند، مجبور به تملک بنگاه و کارخانه‌های این افراد تسهیلات‌گیرنده می‌شوند.
این موضوع ناشی از قوانین و مقررات کشور است. همچنین شرایط اقتصادی کشور در این موضوع تأثیرگذار است؛ زیرا باعث می‌شود بنگاه‌های تولیدی نتوانند به‌موقع سودآوری داشته باشند و اقساط خود را بپردازند و بانک‌ها قهرا به این سمت می‌روند. چند راهکار برای حل این مشکل وجود دارد که در برنامه هفتم مورد تاکید قرار گرفته و در دستور کار وزارت اقتصاد و بانک مرکزی قرار دارد.
مهم‌ترین نکته اعتبارسنجی است؛ یعنی قبل از پرداخت تسهیلات، اعتبارسنجی شود که بنگاه توان بازپرداخت دارد تا نه و این‌که پیش‌بینی می‌شود در سررسید بازپرداخت، بدهی خودش را پرداخت می‌کند و به این واحدها تسهیلات اعطا شود. اعتبارسنجی از اعطای تسهیلات به بنگاه‌های نااهل یا کم‌صلاحیت جلوگیری می‌کند و یک گام رو‌به‌جلویی است.
نکته دوم این است،بانک‌ها زمانی به سمت تملک دارایی می‌روند که کارخانه‌ها در رهن بانک باشند وآن زمان هم مجبوربه بنگاه‌داری می‌شوند. البته براساس قانون تأمین مالی که اخیرا مجلس مصوب کرده، مجموعه بسیار زیادی از دارایی‌هایی که قبلا امکان توثیق آنها وجود نداشت، از‌جمله برند، منافع و سایر دارایی‌ها، دارایی‌های الکترونیک وغیره به‌عنوان وثیقه اضافه شده است؛ بنابراین بانک‌ها لزوما به سراغ کارخانه و محل اجرای طرح نخواهند رفت.این دو موضوع درصورت عدم بازپرداخت به‌موقع بدهی توسط بدهکار از بنگاه‌داری بانک‌ها جلوگیری می‌کند؛ در‌عین‌حال، باعث می‌شود تأمین مالی برای بنگاه‌های اقتصادی دارای توان مالی و قوی انجام شود که این موضوع منجر‌به بنگاه‌سازی خواهد شد.
یکی ازمشکلات نیز پرداخت تسهیلات به زیرمجموعه وبنگاه‌های بانک‌هاست که بانک مرکزی در این مورد دستورالعمل‌هایی ابلاغ کرده و اعطای تسهیلات به شرکت‌های زیرمجموعه دچار محدودیت‌های جدی است. اگر بانک نسبت به این موضوع اهتمام داشته باشد و بانک مرکزی هم نظارت کند، این اتفاق هم کم‌رنگ‌تر و محدودتر خواهد شد.
یاسر مرادی - کارشناس حقوق بانکیمهمترین نکته اعتبارسنجی است؛ یعنی قبل از پرداخت تسهیلات، اعتبارسنجی شود که بنگاه توان بازپرداخت دارد تا نه و این‌که پیش‌بینی می‌شود در سررسید بازپرداخت، بدهی خودش را پرداخت می‌کند و به این واحدها تسهیلات اعطا شود. اعتبارسنجی از اعطای تسهیلات به بنگاه‌های نااهل یا کم‌صلاحیت جلوگیری می‌کند و یک گام رو‌به‌جلویی است.
نکته دوم این است،بانک‌ها زمانی به سمت تملک دارایی می‌روند که کارخانه‌ها در رهن بانک باشند وآن زمان هم مجبوربه بنگاه‌داری می‌شوند. البته براساس قانون تأمین مالی که اخیرا مجلس مصوب کرده، مجموعه بسیار زیادی از دارایی‌هایی که قبلا امکان توثیق آنها وجود نداشت، از‌جمله برند، منافع و سایر دارایی‌ها، دارایی‌های الکترونیک وغیره به‌عنوان وثیقه اضافه شده است؛ بنابراین بانک‌ها لزوما به سراغ کارخانه و محل اجرای طرح نخواهند رفت.این دو موضوع درصورت عدم بازپرداخت به‌موقع بدهی توسط بدهکار از بنگاه‌داری بانک‌ها جلوگیری می‌کند؛ در‌عین‌حال، باعث می‌شود تأمین مالی برای بنگاه‌های اقتصادی دارای توان مالی و قوی انجام شود که این موضوع منجر‌به بنگاه‌سازی خواهد شد.
یکی ازمشکلات نیز پرداخت تسهیلات به زیرمجموعه وبنگاه‌های بانک‌هاست که بانک مرکزی در این مورد دستورالعمل‌هایی ابلاغ کرده و اعطای تسهیلات به شرکت‌های زیرمجموعه دچار محدودیت‌های جدی است. اگر بانک نسبت به این موضوع اهتمام داشته باشد و بانک مرکزی هم نظارت کند، این اتفاق هم کم‌رنگ‌تر و محدودتر خواهد شد.
ضمیمه نوجوانه
تیتر خبرها
