یک مطالعه بین‌المللی به رهبری دانشگاه فرایبورگ که در Global Change Biology منتشر شده است، نشان می‌دهد جنگل‌هایی که گونه‌های درختی زیادی دارند نسبت به جنگل‌هایی که فقط یک گونه دارند می‌توانند کربن بیشتری ذخیره کنند.
محققان از داده‌های قدیمی‌ترین آزمایش تنوع درختان استوایی در جهان استفاده کردند و دریافتند جنگل‌هایی که با پنج گونه درخت کاشته شده‌اند، ذخایر کربن به ‌طور قابل‌ توجهی بالاتر از سطح زمین و شار بیشتر بین ذخایر کربن نسبت به کشت‌های تک‌فراز دارند. نتایج، مزایای جنگل‌های گونه‌های مختلط را برای طرح‌های احیای جنگل که هدف آن کاهش تغییرات آب و هوایی از طریق ترسیب کربن است، نشان می‌دهد.
شواهد رو به رشد نشان می‌دهد که تنوع درختان عملکردهای اکوسیستم، مانند ترسیب کربن را افزایش می‌دهد. با این حال مطالعات قبلی برای جدا کردن این اثر از سایر عوامل یا تمرکز بر جنگل‌های جوان تلاش می‌کردند و این امر باعث می‌شد که مشخص نباشد این یافته‌ها برای جنگل‌های قدیمی‌تر اعمال می‌شود یا خیر.
برای رفع این مشکل، محققان داده‌های طولانی‌ترین آزمایش تنوع درختان استوایی در جهان را که در پاناما واقع شده است، تجزیه و تحلیل کردند. آزمایش‌Sardinilla که در سال ۲۰۰۱ تاسیس شد، شامل ۲۲ قطعه با یک، دو، سه یا پنج گونه درخت بومی است. این قطعات جنگلی آزمایشی، پس از گذشت ۲۴ سال به دلیل رشد سریع درختان در مناطق استوایی به مرحله نسبتا پیشرفته‌ای از توسعه توده‌ای رسیده‌اند.
این تیم داده‌های مربوط به طیف وسیعی از ذخایر کربن و شارهای مختلف، از کربن موجود در زیست توده درختان بالای زمین تا کربن موجود در بستر برگ و خاک معدنی را بررسی کردند.
دانشمندان دریافتند که جنگل‌های کاشته‌ شده با پنج گونه درخت نسبت به جنگل‌هایی که تنها یک گونه دارند، ذخایر کربن در سطح زمین و شار کربن بیشتری دارند. به عنوان مثال، جنگل‌های غنی از گونه‌ها ۵۷‌درصد کربن بیشتری را در زیست‌توده بخش هوایی درختان (بالاتر از سطح زمین) نسبت به جنگل‌های تک‌گونه‌ای جذب کردند. با این حال هیچ تفاوتی در ذخایر کربن و شار زیرزمینی درختان (ریشه‌ها) وجود‌نداشت.
جنگل‌های متنوع، کربن بیشتری را حتی از طریق طوفان‌ها و خشکسالی جذب می‌کنند. دکتر فلوریان اشنابل، نویسنده اول این مطالعه و رئیس آزمایش ساردینیل می‌گوید: «این مهم است، زیرا در مواجهه با تغییرات آب و هوایی، تعادل طولانی‌مدت کربن جنگل‌ها تا حد زیادی به پایداری آنها در برابر اختلالات بستگی دارد. جنگل‌های متنوع پایداری اکولوژیکی بیشتری را نشان می‌دهند و خطر رها شدن کربن ذخیره ‌شده در اتمسفر کمتر از جنگل‌های تک‌کشتی‌است.»
به گفته محققان، این نتایج نشان می‌دهد در پروژه‌هایی که جنگل‌های جدید را برای جذب کربن کاشت می‌کنند، باید مخلوط‌های درختی را به کشت‌های تکی ترجیح داد.

آیسا اسدی / روزنامه‌نگار