همراه با هزینه‌های قابل توجه در محورهای یاد‌شده، درمان‌های مستمر دارویی و فیزیکی و فیزیوتراپی با مصرف داروهای گرانقیمت و بعضا کمیاب، این‌گونه افراد نیاز به حمایتهای بهداشتی و دارویی دارند. مخصوصا اگر فرزندان دیگر نیز وجود داشته باشند، والدین در مخمصه‌های اقتصادی، درمانی و مراقبتی خاص گرفتار‌می‌شوند. امکانات آموزشی ویژه ازنظر محیطی برای حضور در کلاس، استفاده از سرویس‌های بهداشتی و ورزشی و تفریحی، نیازمند شرایط ویژه و‌ خاص‌است. بنا‌بر اصول و موارد یاد شده و همچنین، محور‌های بیان‌نشده، لازم است محیط‌های زندگی و تحصیل و تفریح افراد معلول دارای ویژگی‌ها و خصوصیات معینی باشد که از نظر مکانیکی رفت‌وآمد و استفاده از آنها در حد استاندارد مقبول باشد. متاسفانه حدود ۷۰ درصد از امکانات ایاب‌وذهاب و تفریح و ورزش، بهداشت و درمان و خدمات ارتباطی برای معلولین به‌تنهایی قابل استفاده نبوده و حتما باید دیگران به معلولان کمک کنند. بعضی از خانواده‌ها که بیش از یک فرزند معلول در خانه دارند، اکثرا دچار بیماری‌های استخوانی مثل دیسک کمر،آرتروز گردن و شانه‌ها و دیگر بیماری‌های ارتوپدی می‌شوند، به‌طوری‌که لازم می‌شود ضمن رعایت شرایط خاص به درمان خود نیز بپردازند. اکثر اتوبوس‌ها و مینی‌بوس‌های شهرهای ما قابلیت استفاده برای معلولان را نداشته و حتما باید با مساعدت دیگران از آنها استفاده نمایند. هر‌چه سن فرزند معلول بالاتر برود، خدمت به وی دشوار تر می‌شود. سنگینی وزن درجابه‌جایی موجب بروز بیماری‌های فیزیکی می‌گردد.رعایت بهداشت و استحمام برای فرزندان پسر توسط مادر مخصوصا در خانواده‌های مذهبی، دشواری‌های خاص خود را داشته و حقوق پرستار برای این‌گونه افراد، غالبا از توان والدین حقوق‌بگیر وباز‌نشسته خارج بوده وسپردن این فرزندان به مراکز نگهداری شبانه‌روزی دراکثر موارد موجب افسردگی و غم و اندوه فراوان والدین و فرزندان‌می‌شود. کمک‌های مالی نهاد‌های مساعدتی به این‌گونه خانواده‌ها مخصوصا هنگامی که بیش از یک‌ فرزند معلول وجود دارد، هزینه پوشک یا اقلام بهداشتی آنها را پوشش نمی‌دهند. نا‌مساعد‌بودن مسیرهای رفت‌وآمد به اکثر پارک‌ها و مراکز تفریح وسرگرمی،سینما‌ها ومراکز نمایشی اصلی‌ترین دلیل بی‌حوصلگی وکسالت معلولان مخصوصا در سنین نوجوانی و بلوغ می‌گردد.بر‌این اساس لازم است تا سازمان‌های حمایتی مانند بهزیستی وکمیته امداد در‌این خصوص جدی‌تر وارد شده و حمایت‌های ملموس‌تری از معلولان داشته‌باشند.