در سرزمین شعر، شاعران حرف اول را می‌زنند
وقتی رسانه، شاعرانه می‌شود
«سرزمین شعر» تجربه جدیدی در برنامه‌های ادبی تلویزیون است که به‌تازگی فصل دوم آن به پخش رسید؛برنامه‌ای که توانسته ضمن ترکیب شعر با فضای مناسب رسانه‌ای، در معرفی شاعران جوان اتفاق مهمی رقم زده و تصور بسیاری از مخاطبان از شعر امروز را تغییر دهد.
هرچند پیش از این برنامه‌هایی از جنس مشاعره در تلویزیون سعی می‌کرد به شعر در رسانه اهمیت بدهد و مسابقه شعری مبتنی بر حافظه فرد تدارک ببیند اما نکته مهم این برنامه این است که در سرزمین شعر، شاعران در برنامه حضور دارند و شعری از سروده‌های خود را می‌خوانند و از همه مهم‌تر نوعی نقد تخصصی روی سروده‌شان صورت می‌گیرد تا جایی که چالش نقد و داوری که روی برخی از شعرها مطرح می‌شود فضا را برای مخاطب تخصصی‌تر و او را وارد سرزمینی از چالش‌های ادبی می‌کند.مخاطب در این برنامه با فضای انجمن‌داری آشنا می‌شود. در این برنامه درباره شعری که خوانده شده حرف زده می‌شود و به شاعر پیشنهادهایی درباره بهتر شدن شعرش می‌دهند که مصداق همان سنت نقد ادبی و انجمن ادبی است که حالا وارد رسانه شده است؛ ضمن این‌که مخاطب با سنت داوری و تشخیص برتر بودن شعرها نسبت به هم که بخشی از سنت ادبی ماست، آشنا می‌شود. بحث و جدلی که میان کارشناسان است این هیجان را به برنامه تزریق کرده و آن را به محفلی پرشور بدل می‌کند. به‌همین دلیل هیجانی که مخاطب نیاز دارد دریافت می‌کند و البته درگیر مسابقه و رقابتی میان شاعران می‌شود که کدام گروه حذف می‌شود و کدام گروه به مرحله بعدی می‌رود که طی این مراحل هفت شعرخوانده شده و فرصتی برای دانستن قالب‌های مختلف، موضوعات و لحن‌های شعری خلق شده است. سرزمین شعر درفصل دوم توانسته به برتری‌هایی دست پیدا کند که نشان از شناخت درست علی زارعان، تهیه‌کننده برنامه از رسانه و ادبیات است. انتخاب امیرحسین مدرس در مقام مجری که خود شاعر و کارشناس نام‌آشنایی در محافل ادبی است، رنگ‌وبوی جدی‌تری درحوزه شعر به برنامه بخشید. اما پازل افراد متخصص و آشنا به شعر در این برنامه با حضور داورانی مانند ناصر فیض، علیرضا قزوه، محمدکاظم کاظمی، علی‌محمد مودب و محمدمهدی سیار تکمیل شده و در این میان حضور علیرضا افتخاری به شیوه‌ای نوین که ضمن خواندن آواز و تصنیف‌هایی از اجراهای گذشته‌اش، اشعار شاعران را فی‌البداهه به‌صورت آواز می‌خواند نیز برگ برنده دیگری به برنامه داد.
سرزمین شعر اتفاق مهمی در آنتن رسانه‌ملی است که به پشتوانه دفتر شعر و موسیقی و سرود سازمان محقق شده است. این برنامه به نوعی پیوست رسانه‌ای جشنواره شعر فجر است که با همراهی علیرضا غزوه، شاعر دغدغه‌مند در حوزه رسانه قوت گرفته است. این برنامه توانسته وجه رسانه‌ای به شعر بدهد و شعر را در یک قالب درست و منسجم به مخاطب عرضه کند. بی‌شک پس از این هر برنامه‌ای که در حوزه شعر در رسانه‌ملی تولید شود ناگزیراست که به این قاب واقعی تأسی کرده و فراتر از این برنامه گام بردارد. نکته آخر این‌که سرزمین شعر، تصور مخاطب از شاعران را تغییر داده؛ چرا که بسیاری از مردم تصوری که از شاعر دارند،شاعران کلاسیک ادبیات فارسی یا جمع خاصی ازشاعران با سن بالا که دور هم جمع شده‌اند و شعری می‌خوانند، است اما این برنامه جریان زنده وجوان شعر امروز رابه رخ کشیده وسبب شده مخاطب شعر نسل جوان و قدرتمند زبان فارسی را بدون‌واسطه ببیند و با آن مواجه شود.
نیره رضایی‌مطلق | روزنامهنگارسرزمین شعر اتفاق مهمی در آنتن رسانه‌ملی است که به پشتوانه دفتر شعر و موسیقی و سرود سازمان محقق شده است. این برنامه به نوعی پیوست رسانه‌ای جشنواره شعر فجر است که با همراهی علیرضا غزوه، شاعر دغدغه‌مند در حوزه رسانه قوت گرفته است. این برنامه توانسته وجه رسانه‌ای به شعر بدهد و شعر را در یک قالب درست و منسجم به مخاطب عرضه کند. بی‌شک پس از این هر برنامه‌ای که در حوزه شعر در رسانه‌ملی تولید شود ناگزیراست که به این قاب واقعی تأسی کرده و فراتر از این برنامه گام بردارد. نکته آخر این‌که سرزمین شعر، تصور مخاطب از شاعران را تغییر داده؛ چرا که بسیاری از مردم تصوری که از شاعر دارند،شاعران کلاسیک ادبیات فارسی یا جمع خاصی ازشاعران با سن بالا که دور هم جمع شده‌اند و شعری می‌خوانند، است اما این برنامه جریان زنده وجوان شعر امروز رابه رخ کشیده وسبب شده مخاطب شعر نسل جوان و قدرتمند زبان فارسی را بدون‌واسطه ببیند و با آن مواجه شود.
