سبک زندگی و نوع تربیت افراد با کسب و کار حرام اغلب نادرست بوده و تحت تربیت صحیحی قرار نگرفته‌اند.آنها عموما در فضاهای مادی، دنیوی و غیراخلاقی رشد کرده‌اند و متاسفانه برخی از خانواده‌های این قبیل افراد از هر راهی کسب درآمد کرده و نان غیرحلال سر سفره آورده‌اند.انس کم با خدا، دعا و قرآن و حضور کم‌رنگ درمحافل مذهبی و مساجد، همنشینان ناباب و حضور در فضاهای مادی‌گرایانه و جهالت‌آمیز ویکسری ازکمبودهاوعقده‌ها،همه می‌تواند سبب دست‌درازی این گروه به اموال دیگران‌ شود.این افراد به‌دلیل طمع و دوری از عنایت خدا با خونسردی و بی‌وجدانی تمام این مسیر را ادامه می‌دهند و تنها از گیر‌افتادن می‌ترسند اما برخی که تربیت بهتری دارند با ارتکاب تخلف، دچار تلاطم روحی و ناآرامی وجدان می‌شوند اما به‌روی خود نمی‌آورند که یا به مراحل بدتری کشیده می‌شوند یا عنایت خداوند شامل حال‌شان می‌شود و از این مسیر خارج می‌شوند.